Bjarmi - 01.09.1933, Side 5

133
B J ARMI
sjerstaklega í Suður-Afríku eru að stað-
aldri haldnar »heimilissamkomur« í anda
hreyfingarinnar, og áhrifin þar svipuð.
Hins vegar verður ekki talið að hún sje
komin til Norðurlanda, þó tveir enskir
starfsmenn hennar kæmu þangað liðinn
vetur til að segja frá henni. En margt er
um hana skrifað og skrafað. Ungfrú Ingi-
björg Ölafsson skrifaði fyrstu blaðagrein-
ina á dönsku um þessa hreyfingu fyrir
eitthvað 2 árum og sr. Engebjerg og Skov-
gaard-Petersen o. fl. Danir hafa ritað síð-
ar um hana.
Ekki er því að leyna að margt er að
þessari hreyfingu fundið, eins og við má nú
búast. Skal hjer drepið á nokkur atriði:
J. Það er sagt að hún sje með allt of
miklum fyrirmannblæ, allt af sje verið þar
að tala um heldra fólkið og ferðaflokkarn-
ir haldi sig of ríkmannlega. — Eitthvað
mun vera til í því, en starfsmennirnir
segja: »Vjer viljum ná til »fína fólksins«.
sem aldrei fer í kirkju og prestar höfðu
engin áhrif á.. Það hefir ódauðlega sál al-
veg eins og smælingjarnir, en verður miklu
áhrifameira, ef það verður sannkristið, og
ef vjer höldum oss ekki ríkmannlega, lít-
ur hað ekki við oss-«
I vetur sem leið skrifaði New York-
blaðið Christian Herald: »Stórblöð vor
senda ekki fregnritara, þótt vakning verði
í Bovery-stræti (í fátækrahverfi í New-
York), það er svo algengt að smælingjarn-
ir gangi Kristi á hönd. En nú eru fregm-
ritarar á ferð og flugi, því að nú er Ox-
fordflokkurinn farinn að starfa í Wall-
stræti (í auðmannahverfinu) og það er
ekki algengt að auðmenn vorir og valda-
menn sæki vakningar-samkomur dag eft-
ir dag.«------
Hitt er ósatt að hreyfing þessi gangi
fram hjá »lægri stjettunum«. Próf. Brunn-
er segir: »Frank!i;) helgaði bifreiðarstjóra
fl:) Vinir sr. Buchmans nefna fornafn hans
miklu oftar en annars er venjulegt.
auðmanns 3 stundir af annríkum degi.
Hann er jafngóður vinur lyftudrengsins
og stóriðjuhöldsins, sem býr í sama gisti-
húsi. Við heimilissamkomuna sat bjórsali
við hlið greifafrúar og auðmaður and-
spænis kommúnistakonu. 50 Oxford-stúd-
entar fóru nýlega að starfa meðal enskra
námumanna og áhrifin voru dásamleg.«
Hann getur þess og að C. F. Andrew, alda-
vinur Gandhis og æfisöguritari hans, hafi
orðið gagntekinn og forviða, er hann sá
hvernig Oxfordhreyfingin hafði unnið
bug á allskonar stjetta og þjóðernisríg í
Suður-Afríku. Hefir þessi frægi rithöfund-
ur tekið þátt í »heimafundum«.
2. I öðru lagi er að því fundið að um
þessa hreyfingu safnist allskonar fólk með
ólíkar trúarskoðanir. Þar koma biblíutrú-
armenn og skynsemistrúarmenn, hákirkju-
legir biskupar og ómentaðir farandprje-
dikarar, lúterskir menn, biskupakirkjufólk
og fólk úr ýmsum stórum og smáum re-
formertum kirkjufjelögum, fyrir því verði
engin sameiginleg trúarjátning og stund-
um beinlínis hætta, að sálgæslan verði lít-
ið annað en sálfræðileg, hjálp til borgara-
.legrar viðreisni, Kristur og friðþæging
hans hverfi fyrir hagkvæmum viðreisnar-
ráðum viljasterkra leiðtoga.
Þessi alvarlega athugasemd mun ekki
alveg ástæðulaus, en kunnugir menn, eins
og t. d. Brunner prófessor í Ziirich og sr.
E. Hallen, norskur prestur í Durban í
Suður-Afríku, nákunnugur hreyfingunni
þar syðra, segja, að aðalleiðtogarnir vari
alvarlega við þessari hættu, vitni greini-
lega um Krist og hann krossfestan, og
enda þótt þeir sjeu flestir lítt lærðir í
guðfræði og hugsi meira um framkvæmdir
en lærdóm, - - meira um verk en orð —
þá sje allt það besta í hreyfingunni sam-
tvinnað einlægri friðþægingartrú og óbil-
andi trausti á leiðsögn heilags anda.
3. I þriðja lagi er að því fundið, að ein-
mitt þetta barnslega traust á »leiðsögn
andans« geti orðið — og verði stundum, —