Bjarmi - 01.10.1953, Blaðsíða 2

2
B J A R M I
Melstu fréttir
úr heintuh öyu nt
Margir lesendur Bjarma vilja fá
að fylgjast sem bezt með í því,
sem gerist í kristilega starfinu.
Ætti að segja frá þvi helzta svo
að gagni yrði, yrði það langt mál,
svo langt, að ekki veitti af megin-
lesmáli blaðsins. Hér skal því að-
eins i mjög stuttu máli sagt frá
helztu fréttum frá starfinu. Er þá
fyrst að segja frá mótum þeim,
sem haldin hafa verið síðari hluta
sumars. Kristileg skólasamtök
höfðu
sunnudagaskóli og yngri deildir
fyrsta sunnudaginn i október.
Laugarnesdeild KFUM hefir fundi
fyrir pilta á UD aldri hæði á
miðvikudögum og laugardögum.
Unnið er að flutningi „Drengja-
horgar“ (timburhússins, sem
Laugarnesstarfið var áður i) á
lóð þá, sem félögin hafa fengið á
horni Réttarholtsvegar og Langa-
gerðis, og er í ráði að hefja félags-
starf þar strax og húsið er not-
hæft á ný.
blæbrigði, sem fá má úr orgelinu.
Að loknum leik hans, sem mun
bafa staðið um hálfa klukkustund,
cða fyllilega það, talaði síra Bjarni
Jónsson aftur nokkur orð til upp-
liyggingar, cn blandaður kór
KFUM og K söng tvö lög. Sam-
koman var á fómarsamkomu-
kvöldi og komu inn kr. 4740,00.
Rann það fé til orgelkaupanna.
Orgel þetta er mikill fengur fyr-
ir starfið. Tildrög þess að orgelið
er komið í salinn er upprunalega
áhuga eins af meðlimum KFUM að
þakka. Hafði hann í kyrrþey safn-
að um 14 þúsund krónum til orgel-
kaupanna, og var sú upphæð al'-
hent í fyrra vetur, og varð það
lilefni þess, að hafizt var banda
um orgelkaupin, meðan hægt var
að fá gjaldevrisleyfi.
kristilegl skólamót
í Vindáshlíð, fyrstu helgina i sept-
ember. Þátttakendur voru um 50
og var samveran til mikillar upp-
örvunar þeim, sem þátt tóku i
móti þessu. Félagið hefir auk þessa
móts haft Biblíulestra fyrir skóla-
nemendur og aðra unglinga á
föstudagskvöldum í sumar. Hafa
þeir verið prýðilega sóttir. Bibliu-
lestrarnir eru nú hættir, en funda-
starf hefst nú með sama sniði og
undanfarna vetur.
1 Vindáshlíð var einnig annað
mót haldið nú í haust. Fyrstu
lielgina í október efndi Kristilegt
stúdentafélag til
kristileg-s stúdentamóts
þar í skálanum. Ræðumenn voru
Guðmundur Óli Ölafsson, guð-
fræðingur, Gunnar Sigurjónsson,
guðfræðingur, sira Jóhann S.
Hlíðar og sira Magnús Runólfsson.
Mótið var frá föstudegi til sunnu-
dagskvölds. Umræður og samtal
var á hverjum fundi og góður andi
yfir samverunni.
Loks má svo geta þess, að eins
og áður hafði verið auglýst var
Biblíunámskeið í Vatnaskógi
19. -27. sept. Þátttaka var ágæt,
yfir 80 manns, þegar flest var.
Fyrirkomulag var hið sama og
verið hefir. Ein klukkustund á
dag til lesturs Nýjatestamentisrits,
og önnur klukkustund fyrir lestur
Gamlatestamentis kafla. Auk þess
voru svo kristniboðssögutímar og
fræðsla um kenningarmismun og
sögu utanþjóðkirkjuflokka. Á
kvöldin voru samverustundir með
fróðleik og frásögnum, og sagði
Steingrímur Benediktsson þá með-
al annars frá sunnudagaskóla-
starfi. Eitt kvöldið, á miðvikudag,
var farið til Akraness og samkoma
haldin þar í kirkjunni. Á fimmtu-
dagskvöld var heilög stund í
Saurbæjarkirkju við altarisgöngu
hjá síra Sigurjóni Guðjónssyni,
prófasti.
Nú er vetrarsvipur á ný kominn
á starf
K.F.U.M. og K.
Deildarfundir eru byrjaðir, bæði
í yngri og eldri deildum. Hófust
AJmenna samleoman fyrsta
sunnudaginn í október var með
noklaið óvenjulegu sniði. Á þeirri
samkomu var
^ ------------
víg't nýtt orgel,
sem félögin hafa eignazt. Er það
rafmagnsorgel frá kanadískri
verksmiðju, svo nefnt Minsliall
orgel. Umboðsmaður þess hér a
landi er Elías Bjarnason, kennari,
og var hann mjög hjálplegur við
útvegun orgelsins og tók m. a.
engin umiioðslaun fyrir sölu
orgelsins.
Samkoman var mjög vel sótt.
Síra Bjarni Jónsson, formaður
KFUM, stjórnaði samlíomunni og
liélt vígsluræðu. Dr. Páll Isólfsson,
organleikari, lék því næst á orgelið
nokkur orgclvei’k, samlxomugest-
um til mikillar gleði og upplxygg-
ingar. Hafði liann gefið góð ráð í
sambandi við orgelkaupin, og lét
nú samkomugesti heyra ýmis
Rétt er með nokkur orðum að
minnast á
ferðastai'fið.
Benedikt Jasonarson átli að stai’fa
í Vestmannaeyjum fram til 19.
]). m. Hei’borg og Ólafur Ólafsson
fóru til Akureyrar 8. þ. m. og
ætluðu að vei’a þar til 19. olvtóber.
Var ætlunin m. a. að lialda sam-
komuviku þar. Síðan mun Ólafur
fara vestur á Snæfellsnes. Þá er
og ráðgert að hafa
kristniboðsviku
í Reykjavík vikuna 18. -25. októ-
ber. Verða samkonxurnar í húsx
KFUM og K. Kristniboðsvika mun
einnig vci’ða á Aki’anesi fyrstu
vikuna i nóvember. Ferðaáætlun
liefir verið gerð í stórum dráttum
fyrir starfsmenn Kristniboðssam-
bandsins. Vex’ður nánar auglýsí
síðar það, sem ekki er getið lxér.
AFIMEITIJN
Einu sinni var afneitun tízka, og er það enn
í vituncl sumra manna. Sumum þijkja þeir
menn fínastir, sem eru afneitarar, og ijmsir
virðast lialda, að þá fyrst hafi þeir sjálfir
komizt á andlegan liefðarpall, er þeir telja
sjálfa sig í hópi afneitara.
Heilög ritning talar um afneitun. 1 hennar hoðun er meira
að segja til lwatning til afneitunar. Það er önnur afneitun
en sú, sem þeir eiga við, sem afneita sannindum trúarinnar.
Ritningin segir t. d. á einum stað: „Náð Guðs — — kennir
oss að afneita óguðleika og veraldlegum girndum, og lifa
hóglátlega, réttvíslega og guðrækilega í heimi þessum."
í þessum orðum er vísbending, sem kristnir menn mega ekki
glegma. Vér hljótum ávallt að lifa í neikvæðri afstöðu til
margs, ef vér viljum vera í sannleika lærisveinar Drottins.
Vantar oss ekki mikið af hinni heilbrigðu afneitun? Kunnum
vér eins vel og vera skyldi að segja nei við ýmsu því, sem
ekki fær samrýmzt kristnu líferni og trú. Feður vorir i trúnni
byrjuðu trúarjátninguna á afneitun, og það gjöra margir enn
í dag: „Ég afneita djöflinum og öltu hans athæfi og öllum
hans verkum." Það er í samræmi við orð Guðs um að afneita
óguðleika. Vér hljótum einnig að afneita mörgum kenning-
um, sem fluttar eru í nafni kristni og kirkju, en eiga enga
stoð i Guðs orð. Og síðast en ekki sízt: Vér megum ekld gleyma
þeirra sjálfsafneitun, sem Drottinn Jesús sjálfur brýnir fyrir
lærisveinum sínum, er hann segir: „Vilji einliver vera tæri-
sveinn minn, þá afneiti hann sjálfum sér, taki upp kross sinn
og fylgi mér eftir."
Þurfum vér ekki að gefa betri gaum því, sem Guðs orð segir
um kristna afneitun?
Sigurgeir Sigurðsson
*
biskup yfir Islandi
Er unnið var að þessu tölulxlaði
Bjarma barst sú óvænta fi’étt, að
Sigui'geir Sigurðsson, biskup, Iiefði
orðið bi'áðkvaddur á lieimili sínu
þann 13. þ.m., sextiu og þi’iggja
ára að aldri. Hann var fæddur á
Eyrai’bakka árið 1890 og tók guð-
fræðipróf við Háskóla íslands
árið 1917. Sama ár varð hann
prestur á ísafii’ði, fyrst aðstoðar-
prestur, en árið eftir sóknarprest-
ur þar. Gegndi hann því starfi, á-
samt pi’ófaststörfum frá 1927, unz
liann vai’ð biskup 1. janúar 1939.
Hann lét mjög til sín taka í bisk-
upsstörfum sínum og varð þjóð-
kunnur maður, ekki einvörðungu
vegna stöðu sinnar, heldur einnig
stai'fa.
Einföld atriði
Orðin í fyi'sta Jóhannesarbréfi
3, 13 og 23 geyma boðslcap, sem
okkur rná ekki gleymast. „Undrist
eldd, bræður, þótt heimurinn hati
yður.“ Þetta er sannleikur, sem
okkur gleymist svo oft. Það er
ekkert undarlegt að þeir, sem vilja
ti'úa á Drottin og lifa honurn, rnæti
andstöðu frá heiminum. Okkur er
sagt það í orðinu, að heimurinn
skilur oklcur alls ekki, af því að
hann er af öðrum anda. Það get-
ur oft verið erfitt fyrir trúaðan
mann, hvernig hann eigi að snúast
við einu og öðru. Það getur vei’ið
erfitt að sigla milli skers og báru
eða vita, lxvað við eigum að gera.
Það er okkur sagt í seinna vers-
inu, sem ég gat um: „Og þetta
er boðorðið: að vér skulurn trúa
á nafn sonar lians Jesú Krists og
elslva lxver annan, samkvæmt því,
sem liann hefir gefið oss boðorð
um.“ Við eigum að trúa á hann —•
eigurn að Ixoi'fa á Jesúm. Við liorf-
um allt of mikið á sjálfa okkur og
baráttu okkar. Við horfurn á um-
hvei’fið og hvernig mennirnir eru,
og við horfum á stai’fið — en ekki
á Jesúm. Þess vegna gengur margt
svo erfiðlega i trúarlifinu og af-
stöðunni til heimsins. Ef vxð
ti'yðum meii'a á Jesúm, ti’eystum
lxonum og horfðum á hann, þá
yrðum við glaðari en við erum.
Og svo er annað ráð gefið i
þessu versi. Við eigum að elska
hver annan. Það er ákaflega erfitt
fyrir okkur. Það bjátar margt á x
samstarfi og samveru. Við verðum
oft óþolinmóðir og jafnvel reiðir.
Við eigum bágt með að umbera.
En hér stendur, að við eigum að
elska bræðurna í Ki'isti. Það segir
okkur, að við eigum að vera ein-
lægir hver við annan, og reyna
að skilja hver annan, og taka
meira tillit hver til annars. Það
vantar oft mikið á. Og við vitum,
Frh. á 4. síðu.