Æskan - 25.05.1903, Síða 8

68
ÆSKAN.
hafði Luks þá bjargað því, svo það datt
ekki ofan af klettunum. Gaf bóndinn þá
Luks dálitinn sinápoka fullan af hnetum
og mælti brosandi: „Apinn sá arna vill
ekki láta drepa sig, og hann vill ekki heldur,
að neinn annar farist.“
Látið eggin í friði!
Um það leyti sem þetta blað berst út
til kaupenda „Æskunnar, “ stendur eggtíðin
sem hæst, og því læt eg nú berast þau
boð til allra lesanda blaðsins, að þeir láti
eggin í friði.
Er það ekki inndælt að heyra til fuglanna
á vorin? Eru það ekki ómetanleg gæði,
ómetanlegur unaður, að svo margir fuglar
skuli koma hingað til landsins á vorin til
að verpa og gleðja okkur með kvaki sínu
á sumrin? Finst ykkur ekki, að dauflegt
mundi verða, efþeirhættu því? En hverju
launið þið þá fuglunum þennan unað, sem
þeir veita ykkur? Haldið þið, að þeir muni
geta þakkað ykkur fyrir sumarvistina, ef
þið rænið þá öllum eggjunum þeirra? Hugs-
ið ykkur, hve hryggir þeir hljóta að fara
héðan í haust, ef þeir geta ekki haft unga-
hópinn sinn með sór.
Eg veit það af eingin reynslu, að gleðin
yfir því að finna egg getur stundum verið
stutt og að sár iðrun getur komið á eftir.
Þegar eggjaræninginn sér, hve fuglarnir
barma sér yfir missinum og þegar hann
kemst að raun um, að eggin eru gráunguð
og því óæt, þá fer gleðin af, en sár sorg
kemur í staðinn. Vissasta ráðið til að los-
ast við þá sorg er það að gera sór það að
fastri reglu að láta öll egg í friði.
Sérstaklega ættu öll börn að varast að
taka egg seint á eggtiðinni, því að þá eru
þau venjulega orðin unguð. Og enn fremur
ættu þau að setja sór þá reglu að láta
jafnan í friði öll smáfuglaegg, sem ekki
verða notuð til matar. Með því að taka
þau gerið þið einungis ilt en ekkert gagn,
því þess skuluð þið minnast, að hver smá-
fugl hefir sitt verk að vinna, og enginn þeirra
fellur svo til jarðar, að faðir ykkar á himn-
um sjái það ekki.
Fuglavinur.
^móvegis.
— Enginn er svo heimskur, að hann
kunni ekki að kveikja í vindli; en margir
eru svo heimskir, að þeir halda að þeir
verði „miklir menn“ við að gera það.
— Það er göfugra að hjálpa druknum
manni, en hlæja að honum.
— Það er mikilmannlegra að neita brenni-
vinsstaupinu, en að drekka úr því.
Kaiipcndur og útsölumenn „Æskunn-
ar“ eru hér með mintir á, að gjalddagi
blaðsins er í apríl. Eru þeir því vinsaml.
beðnir um að gera skil á borguninni 'svo
fljótt sem unt er.
Eldri árgangar „Æslíunnar“ fást nú
innh. hjáafgreiðslumanniblaðsins, í Vestur-
götu 21. Verðið á þeim er: I—III. árg.
1 kr. hver, IV.—V. árg. 50 aura hvor fyrir
nýja áskrifendur að blaðinu, en 1 kr. fyrir aðra.
Úrsagnir úr „Æskunni* tilkynnist skrif-
lega til afgreiðslum., og eigi síðar en fyrir
lolc júlímánaSar.
Aldar-prent«miðja. Pappírinn trk Jóni Olafaayni.