Æskan - 01.11.1906, Blaðsíða 3

ii
ÆSKAN
en eg' held þurfi enginn
sér ætla’ að taka hann
Eg sjálfur folann sæki,
Þá sér hann lætur ná.
Eg kannast við hans kæki;
svo klárinn legg ég á.
Valdimar Briem.
Bækur.
Gullöld íslcndinga. Samiö heíir
sagnfræöingur Jón Jónsson-
Kostnaðarm. Siguröur Kristj-
ánsson. Kostar 4,00.
Þegar eg var drengur, 10—13 ára
las eg allílestar Islendinga sögur. Sum-
ar þeirra las eg aftur og aftur. Það
sem einna mest örfaði lestrarfýsnina,
var það, hve laðandi skemtilegar sög-
urnar voru í sjálfum sér,en þar næst það
sem nú skal greina. Eg' átti þá heima
á Svínavatni í Ilúnavatnssýslu, vorum
við fimm drengir á bænttm og var á-
gætt vinfengi með okkur. Við höfð-
um okkur það til skemtunar á vetr-
um er gott var veður að leika okkur
úti í rökkrinu; lékunt við þá ýntsa at-
burði úr sögununt. Við skiftum með
oss hlutverkum og létum leikina fara
líkt og sagt var frá í sögunni. Vopn
áttum við allgóð úr tré, er háru nöfn
frægnstu vopna í fornöld. Við höfð-
um af leikjum þessum beztu skemtun
og þeir gerðtt oss enn áfjáðari að
lesa sögurnar og efnið minnisstæðara.
Viðgerðum oss margskonar hugmyndir
um þá hluti, er nefndir voru í sögun-
um. en opt voru hugmyndir þærfjarri
í’éttu lagi, sem von var, því við höfð-
um ekkert að styðjast við, er gæti leið-
beint okkur i rétta átt.
Þessir æskuleikir komu mér ein-
alt í hug, er eg hér á dögunum var
að lesa bókina nýkomnu, sem nefnd
er hér að ofan, og hvað eftir annað
kom sú ósk upp í huga mínum, að
»Gullöld Islendinga« helði útkomið á
þeim dögum er eg lék barnaleiki rnína
með fjórum góðuni félögum, sem seint
munu mér úr minni líða.
Þá hefðum við fengið hetri skiln-
íng á sögunum og glæsilegu líti forfeðra
vorra, og urn leíð hefðu leikir okkar
orðið enn ánægjuríkari en þeír voru.
Nú er hók þessi útkomin. Er
þar sannast að segja að hún er hin
rnesta gersemi fyrirþá sent vilja fræð-
ast um líf og háttu forfeðranna á
hlómaöld Islands.
Bókin er hin hezta frœðibók. Hún
skýrir frá lífernisháttum, híbýlaskipan,
klæðaburði, siðum og venjum forfeðr-
anna. Hún segir frá þingum og rnann-
fundum, mentun og listum þeirra. Hún
sýnir oss æskuleiki ungra, frjálsbor-
inna sveina, og glæsilegar utanferðir
týginna ungmenna. Sá sem les hók-
ina vel, auðgast að margskonar þekk-
ingu og fróðleik.
Bókin er ennfremur ágætasta
skemiibók, svo vel er hún sarnin. Þar
er ekki strembinn fróðleikur á horð
borinn fyrir lesandann, heldui' ljúf-
fengi, sem veitir andlega nautn.