Heimilisblaðið - 17.11.1894, Qupperneq 4

108
HEIMILISBL AÐIÐ.
verið þess konar vín, sem Kristur framleiddi með krapta-
'verkinu í Kana, og eins vín það, er hann og lærisveinar
hans neyttu »á þeirri nótt, sem hann svikinn var«.
Það væri óneitanlega miklum þröskuldi rutt úr braut
bindindishreifingarinnar um hinn kristna heim, ef útrýmt
yrði þeim háskalega misskilningi, að guðsorð sje hlynnt
nautn (auðvitað »hóflegri« nautn) áfengra drykkja.
Göðverk.
Og gefum gœtur
liverir að öörum,
til þess að uppörva
oss til kœrleika og
góðra verka. (Efes. 10, 24).
Hvorki í þessum heimi nje öðrum hefir sá maður mikið
til síns ágætis, sem hugsar að eins um sjálfan sig og gleymir
því sem aðrir eiga að honum.
Sá maður, sem er eintóm eigingirni, vill hremma allt, en
ekkert láta af hendi rakna, mun ekki eiga greitt aðgöngu
eptir dauðann að hliði himnaríkis og mun ekki hitta það hlið
opið, nema hann taki sinnaskiptum og verði nýr maður frá
rótum.
Að hafa glöggar gætur á rjettindum sínum, en láta sjer
sjást yfir skyldur sínar, það er breytni, sem englarnir gráta
yfir, en djöflarnir hlakka yfir.
Sá sem hefir sterka eigingirnis-tilfinningu, en sigrast á
henni og veitir bróðurást og lijálpsemi rúm í hjarta sínu, sá
maður afrekar opt mest til þess, að Guðs vilji verði svo á jörðu
sem á himni.
Sá maður, sem sækist eingöngu eptir þessa heims gæðum
og á ekkert, sem eign er í, annað en fulla peningapyngju,
hann mundi ekki kunna við sig í öðru lífi meðal Guðs út-
valdra, heldur mundi honum sjálfum finnast hann vera þar
framandi maður í framandi landi.
Það er gott, að afla sjer fjár og sækjast eptir því; en
það er ekki allt og ekki heldur hið bezta í heiminum.
Það er ekki hrósvert að fyrirlíta fjeð. En minnast skaltu
þess, að þó að þú getir aflað þjer fyrir það mikils, sem er