Good-Templar - 01.08.1903, Qupperneq 6

?8
„tessí ræfill el‘ maður, sem verður að bjarga!" Það gerir atl-
an muninn.
Béttlæti. Pað er að eins eitt réttlæti, sem gildi hefir í guðs
augum, réttlæti Jesú Krists, hins krossfesta, sem tilreiknast
þeim, sem trúa á hann, og af því sprettur alt annað rettlæti:
réttlæti manna á meðal, réttlæti, sem metur alt rétt, metur
syndina rétt, í hvaða mynd sem hún birtist, metur mennina
rétt, metur þá ekki eftir stöðu, heldur eftir mannkostum og
vilja til gagnlegra framkvæmda; réttlæti, sem virðir hið góða
og göfuga, þótt, í fátæklegum búningi sé, en fyriiiítur hið rotna
og spilta og ljóta, hvaða gijákvoða sem á því kann að vera,
sem fyrirlítur drykkjuskap og saurhfi, eins hjá uppstroknum
stúdent, eins'og hjá tötralegum sjómanni, en aumkast yfir
aumingjana, af hvaða flokki sem þeir eru. —
Til þess að öll þessi skilyrði fyrir sigri geti verið fyrir
hepdi, þarf að vera bremanii alvara i þessu öllu. — Bindindis-
málið er sannarlega engin kómedía, ekkert léttúðarmál, held-
ur jhin alvarlegasta alvara, því það böi, sem hrundið hefir þess-
ari- hreyfingu af stað, er sannarlega enginn gamanleikur, þótt
sumurn hverjum sýnist það. Að minsta kosti er það þá grátt
gaman, sem verður að blóðugri alvöru. — Bn það var grátt
gaman, það sem stóð með tryltu fagnaðarópi í blaði einu hér
um daginn, greinin um nœringargildi áfengisins. Eg vil eigi
deila um, hvort það hafi eitthvert næringargildi, en hitt segi
eg hiklaust, að reynslan hefir sýnt að það er þá gamanlaus
næring, næring, sem gert hefir menn þúsundum saman skin-
horaða, _þúsundir biáfátæka, komið hundruðum á hreppinn og
í tugthúsið, sogið kraft og kjark úr óteijandi efnilegum mönn-
um, gert börn þeii'ra, er neyttu ríkulega af 'þessari næringu,
að aumum öikvisum, og þó kostað þjóðina miljónir króna.
Það er sannarlega lofsverð næring!! Ekki var furða, þótt blað-
ið lyfti upp sínum snjaha fagnaðarsöng yfir þessum nýja(!)
sannleik. Þótt uppgötvast hefði, að öil Reykjanesfjöll væru ó-
þrjótandi guhnáma, hefði fögnuður blaðsins eigi getað orðið
stæi'ri! En það eitt var hægt að læra af þeirri grein, að það
er alvara i niótspyrnunni á móti bindindinu og hitt, að þótt
morguninn sé að koma, er enn þá mikil nótt, og öfl næturinn-
ar í fullu fjöri. Tess vegna skal í dag, í byrjun þessa Stór-
stúkuþings sú samvizkuspurniug lögð fyrir oss öll, spurning, er