Muninn - 07.10.1971, Blaðsíða 4

Leiðari
ráðherra og berst talið þar m. a. að því hvort ekki sé nauð-
synlegt að hin nýja stjórn hafi með sér í raðuneyturium og
utan þeirra ráðgefandi starfshópa.
Ég vil með þessum leiðara minna á nauðsyn þess að kennslu-
formið stirðni aldrei. Kennarar og nemendur verða stöðugt
að leita að nýjum fullkomnari aðferðum sem henti kennsl-
unni betur.
Persónulega tel ég að þetta vinn'u-form (lærdóms-form),
sem ég hef hér gert að umræðuefni, sé afarmikilvægt og það
sem koma muni.
„Við drögum þá ályktun, að lífsbaráttan og atvinnulífið sé
farið að krefjast reynslu í hópstarfi. Því er það beinlínis
skylda skólans að kynna mönnum hópstarfið og koma því á
hið allra fyrsta.“ x)
Ritstjóri.
1) „Um starfshópa“ grein sem birtist í Skógræktarblaðinu (3.
t!bl. 43. árg., bls. 9) eftir starfshóp sem í voru: Steini Gunnars., Ingi
Vil'hjálms., Tóti Matt. og ég.
Frjálst’ framtak
8kóg:ræktarblaði ð
Framhald af bls. 3 um ferðina. En samt er þetta
á þessum vetri eru vel þess virði ágæt lesning. Eins og Högna
að þær væru teknar til umræðu, grein, þannig ættu allir ferða-
og helzt með einhverjum ár- pistlar að vera. Magnús er 'hins-
angri. vegar heiðarlegastur.
FramJiald af blaSsíSu 1.
Framhald af bls. 1.
gengur inn í kennslustofuna. Á
það 'ber líka að minnast, að með
þessu móti getur þú komið þér í
mjúkinn 'hjá kennaranum, sem
er afar mikilvægt, eins og 'bent
hefur verið á. Eins er þó að
gæta, og það er, að ekki eru all-
ir kennarar hrifnir af þessum
sið. Þetta eru einkum svokallað-
ir „frj álslyndir“ kennarar. Því
hlýtur ávallt að vera dálítið mats
atriði, hvort rækja ber umrædd-
an sið. En sem betur fer, eru
þessir „frjálslyndu“ kennarar
sárafáir í þessum skóla.
EINN ER sá þáttur í skólalífinu,
sem kosningar nefnist. Eru 'þar
misjafnir menn í framboðum.
Sumir tala frekt, og þykjast vilja
breyta öllu (eins og það hafi eitt-
hvað upp á sig !). Aðrir fara sér
hægt og að engu óðslega, heldur
ígrunda málin. Þér er fyrir heztu
að styðja ætíð hina varfærnari
menn. Með þeirra forsjá er öllu
borgið. Það hefur alltaf sýnt sig,
að öruggasta leiðin er stígur sá,
sem beljur tímans tróðu. Eins
skalt þú á málfundum, ef þú sérð
þig tilneyddan að taka til máls,
ætíð hiðja menn að sýna still-
ingu og gæta virðingar skólans.
Það verður aldrei of oft sagt.
Undir umræðum skalt þú jafnan
klappa fyrir hinum varfærnari
mönnum.
Blaðið
Framhald af bls. 3.
Skógræktarblaðið) og 4—8 hlöð
í þessu formi. Eins og síðustu
uppl. bera með sér er þétta allt
á 'huldu ennþá enda hefur rit-
nefnd ekki komið saman ennþá
auk heldur sem þetta fer eftir
þörf manna til að skrifa í blað-
ið.
Næsta 'blað, sem verður vænt-
anlega í líkingu við þetta, kem-
ur út eftir 2—3 vikur.
Ritstj.
Það sem ihér hefur verið sagt,
er alls ekki að nauðsynjalausu.
Sannleikurinn er sá, að með
þessu færðu það orð á þig, að
þú sért einn varfærnasti nem-
andi skólans. Slíkur orðrómur
nær án efa eyrum þeirra aðila,
sem mestu ráða um gæfu þína
og gengi. Þar með hefur þú
treyst aðstöðu þína svo, að örð-
ugt myndi reynast að hrófla við
þér.
Það er ætíð talið nemanda til
kosta, þegar hann þekkir tak-
mörk sín. Við segjum þetta hér,
af því að sumir nemendur viljá
vasast í þjóðmálum og jafnvel
alþjóðamálum. Sjá þó allir 'hin-
ir varfærnari menn, hve það er
hlægilegt. Spyrja má: Hvað kem
ur þeim þetta við? Auðvitað
eiga nemendur ekki að skipta sér
af því sem þeim kemur ekki við.
Þeir eiga að stunda sitt nám. Og
þar fyrir utan vita þeir ekkert
um það, sem þeir eru að gaspra
um. Ber öllum 'hinum varfærn-
ari mönnum að sýna mikla var-
færni í þessum efnum.
UNGI VINUR, það er margt,
sem nauðsynlegt er að festa sér
í minni. Eitt er það, þegar 'hæst-
virtum skólameistara þóknast að
kalla á sal. Þá skalt þú skunda
för þangað. Mikilvægt er að
koma það snemma, að þú getir
verið þátttakandi í hinu 'hátíð-
lega lófaklappi, er skólameistari
gengur í pontu. Mundu eftir að
klappa einnig lengi og rækilega,
þegar hann hefur lokið máli
sínu. Ef ræða okkar virðulega
meistara er ein'hvers konar and-
svar við rógi og skætingi komm-
anna í skólanum, þá er sérstak-
lega áríðandi að fagna meistara
ofsalega, og yfirleitt þegar meist
ari gagnrýnir og fjallar um nið-
urrifsmennina í ræðum sínum,
sem er mjög algengt, sem betur
fer.
í þessu sambandi viljum við
segja þér, ungi vinur, eftirfar-
andi: Það hefur verið háttur
góðra nemenda að endurtaka og
útbreiða við skólasystkini sín
nokkur mikilvægustu atriðin úr
ræðu meistara. Það hefur sýnt
sig, að það er mjög mikilvægt
fyrir góða nemendur að hafa
sömu skoðun á málunum og
skólayfirvöld.
Eins og þú getur eflaust nærri
er oft erfitt fyrir skólayfirvöld
að láta til skarar skríða gegn
óæskilegum óeirðaseggjum, sér-
staklega ef þeir hafa ekki brotið
beinlínis af sér nein lög. Þess-
vegna hefur það komið fyrir, að
skilningsgóðir ágætis nemendur
hafa gengið fram fyrir skjöldu
í baráttunni gegn þessum æsinga
mönnum. Eins og oft vill verða
eru kommarnir séigir við að
villa á sér heimildir og lauma
sér þannig inn í áhrifastöður í
skólafélaginu. Viljum við leggja
þunga á'herzlu á það, að þú, ungi
vinur, fylkir þér fast um þessa
ágætis nemendur ('hina var-
færnu) í 'baráttunni við niður-
rifsmennina. Trúa máttu því að
kommarnir svífast einskis, þegar
þeir eru að sinni iðju. Þess
vegna hefur þeim iðulega tekizt
að pota sér inn í lykilstöður í
félagslífi nemenda, eins og áður
sagði. Viljum við því 'biðja þig
lengstra orða að fara að öllu
með gát og vera einstaklega var-
færinn gagnvart þessum undir-
róðursmönnum. (T. d. má oft
þekkja þá á klæðaburði og hára-
fari.)
Eitt af gleggri dæmum um
óvarfærni nemenda er skólablað
ið. Þannig er nú ástatt þar, að
hvert rúm er skipað púra komm
únista. Ástæðan fyrir því að ég
get fullyrt þetta er sú að þeir
hafa allir lýst því opin'berlega
yfir, að skrif um pólitík séu
.æskileg í skólablaðinu. Þeir 'hafa
meira að segja hvatt menn ákaft
til þess að skrifa í skóla'blaðið
um pólitík ! Þarf hér frekari
vitnanna við? Er þessi óvar-
færni nemenda því grætilegri að
þessir menn geta hæglega eyði-
lagt 'blaðið með sínum æsinga-
skrifum um pólitík, svo ekki sé
talað um virðingarleysi þeirra
fyrir skólanum og öllu því sem
honum er heilagt.'Einnig er virð
ingarleysi þessara manna fyrir
ýmsum hefðum blaðsins óþol-
andi. Þannig hafa þeir nú upp
á síðkastið látið ljósrita 'blaðið
á nauðaómerkilegan pappír í
stað 'hins vandaða glanspappírs,
sem það var prentað á hér áður
fyrr. Einu rök þessara manna
eru þau,að pappírinn skipti ekki
máli, fyrst nýja formið gefi
meiri möguleika! Sér hv'er mað-
ur ’hvílík vitleysa þetta er. Pappír
inn er náttúrlega 'höfuðatriðið.
Þegar svona 'hörmulega tekst
til um kosningar í stjórn blaðs-
ins er ekki nema um eitt að
ræða. í 'hvert skipti sem blaðið
kemur út, skaltu taka þitt eintak
og rífa það í tætlur, án þess svo
mikið sem líta á það. Með því
sýnir þú aukheldur gott for-
dæmi.
Félag lýSrœSissinna.
SPÁNARFERÐ. Ótrúlega fimm-
tugt.
Þá kemur það: ÍSLENZK
MENNING. Hressilega skrifað,
og fullt með gálgalegum athuga
semdum: „Þetta stafar auðvitað
af menningarkomplex þjóðar-
innar, sem á sér sögulegar rætur
og öllum er kunnur.“ Það, sem
slævir þessa grein eru grimmi-
legir fordómar: „En raunveru-
lega má segja að 90% af mál-
aralist sé 'helvítis kukl og ekkert
annað, og afgangurinn 'bölvað
rusl.“
Einn góður og K'ERLINGA-
BÆKUR OG KALKAÐIR LES-
ENDUR. Úrdrátturinn úr græn-
kápubókinni er góð uppistaða í
sj ónvarpsleikrit, en hvern skratt-
an ertu að skipta þér af kynlífi
bókaútgefenda? Mér er hreint
ekki ljóst hvernig svona bókaút-
gáfa gæti verið „tilræði við ís-
lenzka menningu“ (megi'hún-
hvílaífriði), eða „'bein atlaga
gegn þj óðarsálinni.“ Taktu
heldur fyrir Batman og Green
Berrets 'blöðin, sem 'hinir og
þessir 'bóksalar panta úr útland-
inu handa krökkunum.
REGLUGERÐIN. Vonandi, að
einhver geri eitthvað með þetta.
TRÚARTJ ÓÐUR. Er eymdin
uppmáluð.
Fjórar næstu síður eru geysi-
lega góðar. Ef maður hefði
greinar sem þessa um þessa kalla
sem skaga upp úr í kvikmynda-
gerðarlistinni og gæti séð mynd-
irnar þeirra í nokkurnveginn
réttri röð, 'hvílík lifun væri það
þá.
UMRÆÐA. Á undan henni,
sjáðu þá pínulitla vísukornið
kórónaða, á sömu opnu, efst
hægra megin. Þetta er snilld, og
öll hin stóru orðin í stafrófsröð.
Umræðan sjálf. Lifandi orð í
tíma töluð og prentuð, um mál-
efni, sem fyrir löngu ætti að vera
komið á 'hreint. Mjög vel unnið
samtal.
NAUTAAT. Ég ætla ekkert að
segja um þetta efni, þá færi ég
bara að æsa mig. (Kannski
ágætt eftir alla lognmolluna.)
Myndin fyrir neðan er sérdeilis-
Iega lifandi og góð.
MARCUS STONE. Það er 'bara
svona....?
LATNESKA AMERÍKA. Þetta
ætti hver maður að lesa, og lesa
aftur. Furðulegt hvað ein síða
getur sagt mikið.
UM SKÓLABLAÐIÐ (OG DU-
LÍTIÐ FLEIRA). Það er stolt
í þessu, kraftur og safi. Áfram
svona.
„FÆREYINGAR ERU FRÆND
UR OKKAR!“ Manneskjulegra
og eðlilegra en öll þessi dipló-
matisku, vinsamlegu samskipti.
ATH.S. VIÐ SKRIF ... skýrir
sig sjálft.
Þá er ég komin að BLAÐRÝN-
INNI. Það væri bara þó nokkuð
langsótt að vera nokkuð að gagn
rýna gangrýni, sem m. a. felur
í sér gagnrýni á síðustu gagn-
rýni.
UM BETLIÞJÓNUSTU. Rétt.
Hörð og góð grein, penninn í
fluggír allan tímann og ekki einn
einasti dauður punktur. Hroða-
lega eru þetta Ijótar kókflöskur
þarna.
„NÚ ER ÉG MÁTULEGUR.11
Jæja?
•Næst greinar, allar UM N'EM-
ENDASKI'PTIN eru sennilega
nauðungarvinna: Skilaðu grein
KEILUBRAUTIN. Hárbeitt.
Það er víst rétt, sem einhver
sagði í símtól, að það 'hefði
þurft að fylgja svolítið um
Borchert sjálfan. Það kemur að
því. Vonandi. Þessi opna er
þrumugóð. Berðu óð sköpunar
saman við Gylfaginningu. Furðu
legt?
Sú næsta, 2x2 HUGTÖK er engu
verri, afdráttarlaus og föst fyr-
ir. Ekki bara slagorð eins og svo
margt í þessum dúr.
Og síðast, (ah!) DIMITTENT-
AR KVADDIR (með trega og
tárum). Það er eins og ég hafi
heyrt þetta allt saman áður. í
þessu er ekki ein einasta ný hugs
un, ekkert ferskt, ekkert rót-
tækt, bara orð og andfúl orð.
Stafar sennilega af því hversu
margir eru búnir að japlast á
þeim og sjúga úr þeim safann
sér til 'heilsubótar, án þess að
láta nokkuð í staðinn.
Eiki, það er ekki nóg að segja
„lifi 'byltingin“. Ef því er ekki
fylgt eftir með ein'hverju sterk-
ara, verður þetta aldrei meira en
slagorð. Þú getur gert meira, —
af hverju gerirðu það þá ekki?
Ég gleymdi að segja frá því að
það er óþolandi leiðinlegt, að
sjá orðum út um allt blað skipt
milli lína eftir 'hentugleik rit-
vélarinnar.
29. sept.
Björg Óladóttir.