Muninn - 01.05.1993, Blaðsíða 7

kafið í !<nngwM eyjamar ei* daui+. Bátat*nii*
sem einu sinrvi sóttu gull í gt*eipat* j*£gis
liggja nú bundiAÍi* við bi*yggju og munu sjálf-
sagt vei*ða þai* í nánustu fi*amtíð.
AJú ei* líkle ga nóg komið af
móðursýkislegum k*4aeðsluáiAóð(*i. jAuðvitað
vei'ðui* kvei* og einn að kaja sínai* skoðanii*
og eiga sínai* kugsjónii*,, annað væi*i
óeðlilegt. Sv\ þegai* meiw j-ai*a með t*angt
mál og kalda ósannindum að j-ólki,, þá á ég
við j-ullyi*ðinguna um landbúnaðai*kluta
samningsins/ get ég eUki setið með kendui*
í skauti.
£n úi* því að ég ei* byi*jaðui* að tala um
<£<SS -samninginn á arniað boi*ð, langai*
mig til að ausa öi*lí fið meii*a úi* skálum
móðui*sýl<i minnai* og jakunnáttu. <Sg kef
keyi*t því jleygt að vms+nmenn í skólanum
kafi kyngt loj-sóngvum •kUAúy\--jélaga um
samninginn kljóðalaust og það sýni aðeins
stuðning þeii*i*a við aðild að <3j£S>. Sjálj-um
j-innst mét* að umi*seða um mál eins og
(SSS eigi ekki að vei*a eindi*egin togsti*ei+a
milli kægt*i og vinstt*iy keldut* sé j?að aj- kinu
góða að kejja slíka umt*æðu upp yfit* ís-
lenska jlokkapólitík. 'hli+t et* annað mál að
viðvöt*un 'kl ð+AújA-j-élaga við ó|oai*j-a
kt*æðslu við <S<£S vat* svo kostuleg að kún
vat* tæplega svat*avei*ð.
Sg kej- jjegat* gei*t lí+illega gt*ein j-yt*it*
sumum ás+æðum jjess að ég et* andvígut*
aðild að &SS. jAnnað et* j?að/ að mét* líst
alls ekki á j?á möguleika sem ú+lendingum
munu opnast til jat*ðakaupa két* á landi.
Vis sulega et* íslenskum sveitat*j-élögum
tfyggðut* j-oi*kaupsi*éttut*. £n kvet*su lengi
j?au munu kaja [yo\n\agv\ til að keppa við
eflenda auðkýfinga/ j?að et* annað og
vet*t*a mál. <Sn jjað finnst t-Ó7V\jA -YY\ÖV\V\l\W\
auðvitað a llt í lagi/ jjað et* nefnilega svo
gott að fá peninga til ðJslands. 'Peim finnst
líka öfugglega alveg Ijómandi fínt ef j?að
sem j>eit* bot*ga fyt*it* að eiga sumafbústað
á Jllugastöðum endat* sem nýt* tekjuliðut*
kjá einkvefjum auðkfingnum/ t.d. í BRB,
Og kvet*s getum við óskað okkut* ft*ekat* en
að jÁsbyt*gi vet*ði keilsukæli fyt*it* uppg-
jafakvikmyndastjöfnui* ft*á meginlandinu?
Við gætum fat*ið og fengið að sjá Bille
jAugust slappa af í lauginni - fyt*ii* aðeins
20 pund.
Til et*u j?eit* sem álíta að samningufinn
kljóti að vet*a góðut*, bat*a vegna j?ess að
við eygjum góða von um efnakagslegan
ávinning. S\> j?á ekki málið að allit* atvin-
nulausi t* +a k i k öndum saman og gefist
götumellui*? Peit* joyfftu bat*a að vet*a
ö t* lítið „sve igjanlegit*" - eins og við
Tslendingat* í S(EJE> - og j?á fengju j>eit*
seðla í vasann. <Bt* nokkut* eðlismunut* á
jtví að selja sig ú+i á götukofni og að selja
landið sitt?
'Pað et* sát*t að j?að skuli vet*a til fólk
sem ann landinu sínu ekki meit*a en jtet+a.
óúildismat j?ess et* gfeinil ega svo
einskofðað við pe.v\'mga að j?að et* ekki
nokkfu lagi líkt. Pað skilut* ekki gildi j?ess
að vet*a jojóð í eigin landi og j?ut*fa ekki að
kfjúpa fyt*it* öðfum í tíma og ó+íma.
Við Tslendingat* et*um ekki fá+æk jpjóð.
Vissulega et* auðnum misskipt en við köfum
síðut* en svo kaldið í við okkuf í neyslunni
undanfafið. <£g keld að jjað sé kægt að
minnka vandann án jtess að gefast aðilat*
að ££S. Tlvoft sem j?að et* i*ét+ eða ekki/
et* ég a.m.k. ekki tilbúinn til að gefast
kjásvæfa keimskapí+alismans til jjess eins
að fá fleit*i seðla í kassann.
Sf að illat* vættii*
inn um myt*kt*agæ++it*
bjóða svikasæt+ii*/
svo sem löngum bet*
við í keimi két*/
j?á et* ei þöt*f að velja:
j?ú mátt aldt*ei selja
jtað út* kendi j?ét*.
Guðmutiduf Böðvafsson
Vi t*ð i ng a t*fy 11 st/
■Steinþói* -k-leiðai*sson