Muninn - 01.05.1993, Síða 9

.Ánshátíð lÁTAAyK vai* hald i y\ með
nohkuð óvenjulegum hse.++i a-f- á>*shátíð að
vew )panv\ 22. apnl síðastliðinn (eða á
sumai'dagii'm j-yi'sta). Við bi*ugðum ol<l<uiA
nej-uilega í góngutúi* og hann ekki stuttan.
Við gengum jVá y\kui*eyi*i til Dalvíkui* og
tók það okkui* 8 klst og 40 mín að ganga
þessa 43 km sem e>* j?ó bættui* tími síðan í
jyi*i*a því að (oá voi*um við 9 klst og 40 mín.
Við voi*um j?i*jái* stöllui* ('f'lelga 4.1~>
jAnna 4.T og ég) sem tókum upp á (oví jyHi*
i*úmu ái*i síðan að ganga til Dalvíkui* og já
okkui* svo pizzu (?egai* við væ.t*um komnai*
á leiðai*enda. (<Sg meina/ hvað gei*ii*
maðui* ekki j-yi*ii*
pizzu?!) Det+a vai*
i*eyndai* aj-skaplega
sái'saukafull j-ei*ð
(?ai* sem að blöði*ui*
mynduðust á hvei*i*i
tá,, undii* ilj um og á
hælum. Við I ofiACíun\
sjálj-um okkui* að
ganga aldi*ei þessa
leið aj+ui*. jAi*i síðai*
j-engum við joá jlugu
í höfuðið að gaman
væi*i nú að endui*-
taka þe+ta í (jví
skyni að t*eyna að
bæ+a tímann síðan í
fyt*t*a. Fannst okkui* upplagt að no+a
(lessa jei*ð sem ánshátíð jelagsins.
Sg sé núna að okkui* hej-ði venið
næi* að losa okkui* við (essa flugu með
öðnum hættiy (>ví að við tók önnui* álíka
sái*saukafull og voi*um við 5 /91..A.-
s+úlkui* í (»et+a skip+ið; við (n*jáp plús éLlísa
og Steina 4.B. Dað vai* blíðskapanveðui*
og við vot*um með nes+i og góða, gamla
skóy (>ví að við vocum nú búnai* að læna
(>að af neynslunni að góðii* skói* ei*u númet*
T 2 og 3.
éEm til að gena laaaaaanga sögu
stut+a komust sömu (>>*jái* stúlkui* og í fyni*a
alla leið á áðumefndum tíma/ en hinai* tvæi*
gáfust upp (egai* öi'fáit* km voi*u eftii*. Dað
má (>ó segja (oeim (>að til málsbóta að (>æ>*
gengu af Bi*ekkunni (J_undahvet*fi) að
y\k u i*ey i*a i*sk i I + i n u (oanna fynst um
mo>*gunimv enda skildu (>æi* ekki hvað fólk
væi*i að mikla (>að fyt*ii* séi* að ganga
(essa leið. Við hinai* sem þekktum sái*-
saukann vissum að (oað munaði um hve>*+
sk>*ef og létum (oví keyna okkui* að skiltinu.
Dess má einnig geta að Dalvíkut*ski Itið vai*
kysst og faðmað af miklum knaf+i/ og má
eflaust sjá (ai* kossaföi* enn (ann dag í
dag.
fii* við voi*um
svo komnai* til
Dalvíkui* höl+nuðum
við á J_úbai*inny
algjönlega búnat* að
vei*a. Við fe ng um
okkun Ijúffenga
mál+íð og skiptumst
á sögum um
spnungnat* blöðnuiv
sinadi*á+t o.s.fnv.
t£n (n*átt fynii* að
(>et+a hafi vei*ið ei*fit+
og sái*saukafull+,
vai* (>e++a hin
skemmtilegasta
fenð. (E-n nú höfum við endamlega ákveðið
að vi ð ætl um ekki að ganga (essa leið
aftui*. (/6+li Vaglaskógui* sé ekki næstui*?!)
Pyi*ii* hönd LATATA,
Pagnhildui* 3.LA
P.S. Til að knydda sóguna enn meii*a ei*
nauðsynlegt að nefna (>að að Steina gneyið
vai* flutt á slysavanðstofu vegna ó+núlegmt*
blöðnu á öðnum hæl. Tljúk>*unai*fólkið (>ai*
hajði ald>*ei séð aði*a eins blöðnu.