Ljósvakinn - 01.11.1926, Blaðsíða 7

LJÓSVAKINN
51
fyrir Gaðs orð »voru liimnár til forðum«.
Margir neita sköpuninni, sem virkilegri
framkvæmd frá Guðs hendi og kjósa
heldur að innleiða í kristindóminn van-
heiðrandi framþróunarkenningu.
t*eir eru tiltölulega fáir sem hafa þrek
eða hugrekki til að játa opinberlega trú
sína á hið óskeikula orð.
Á allar hliðar erum vér umkringdir tákn-
um, sem benda á aö endurkoma frelsar-
ans er nálæg. Stjarna hans bir'ist á liimn-
inum svo skær, að aliir sem hafa augu
til að sjá með og vilja nola þau, hljóta
að sjá hana.
»Og því áreiðanlegra er oss nú hið spámann-
lega orð, og það er rétt af yður að gefa gaum
að því eins og ljósi, sem skín á myrkum stað,
þangað til dagur ljómar og morgunstjarna renn-
ur upp í hjörtum yðar«. 2. Péi. 1, 19.
Með því að vér nú höfum fest sjónir á
henni, þá gerum eins og vitringarnir frá
Austurlöndum, að gleðjast og undirbúa
oss til þess að mæta Guði vorum í friði.
t300QQOt3C3C}i30t3t3t3t3t3t3t30t30t3t3a£?t3t3t3Di3a(30C3(3t3£}t3t3S?OC?at}e}t3€ie30e3g?t3000t3e?Ot3C?t300e?C?t3
iian.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Enginn Vesturlandabúi skyldi ælla að stríð
og stríðstregnir frá Austurlöndum komi hon-
um ekki við. Pað sem hjer er um að ræða, er
mjög flókið og yfirgripsmikið, og allar þjóðir og
kynkvíslir munu fyr eða síðar dragast inn í
það«. — Eftirfarandi grein er skrifuð af séra
Edwin R. Thiele, sem nú er búsettur í Shanghai
í Kína:
Stjórnarflækjur Austurlanda eru stjórn-
arflækjur alls heimsins. Slyrjaldir Austur-
landa munu hreyfa við öllum heiminum.
Vorir tímar standa augliti til auglitis viö
stórfengleg vandamál, en liin stærstu þess-
ara vandamála, hafa upplök sfn í Austur-
löndum. John Hay sá þetta fyrir mörgum
árum, þegar hann sagði, að »sá sem þekti
Kína — bæði á þjóðfjelags, stjórnmála, fjár-
mála og trúarbragðasviðinu — hefði lyk-
ilinn að »heimspólitíkinni« yfir næstu 500
ár í höndum sér«. Roosevelt sá þetta
einnig, þegar hann sagði: »TímabiI Mið-
jarðarhafslandanna endaði með fundi Ame-
riku. Tímabil Atlantshafs-landanna stend-
ur nú sem hæst, og áður langt líður mun
það verða búið að þurausa allar sínar
hjálparlindir. Tímabil Kyrrahafs-landanna
sem er það þýðingarmesta af þeim ölluro,
er að byrja einmilt nú«. Smuts hershöfð-
ingi sá að svo var, þegar hann árið 1921
sagði: »Leikurinn er að færast frá Norð-
urálfunni til Austurlanda. Stjórnarflækjur
Kyrrahafslandanna eru að því er jeg hygg
stjórnarflækjur alls heimsins í næstu hálfá
ö!d eða lengur, . . . og þar hygg ég að
næsti og stórfenglegasti hrikaleikurinn í
sögu mannkynsins tnuni verða háður«. í
mörg undanfarin ár hafa Austurlanda-
málin ekki verið svo sérlega víðtæk, en
nú er orðið alt öðru máli að gegna. Hægt,
en jafnt og þélt hafa þau komið fram á
sjónarsviðið, þar til þau nú eru orðin eitt
hið mesta vandamál heimsins.
Gremja Austurlanda
Austurlandamálin hafa orðið að mikl-
um mun þýðingarmeiri vegna heimsstyrj-
aldarinnar. Meðan á henni stóð, var mik-
ið ritað og rætt um fagrar hugsjónir, eins
og t. d. »sjálfsákvörðunarrétt«, »verndun
smáþjóðanna«, »lýðhollustu« og »jafnaðar-
mensku«. Sú hefir nú orðið raunin á, að
alt þetta hefir orðið meira í orði en á
borði. Ressi fögru orð þrengdu sjer djúpt
í hjörtu sumra, sem þeim var þó ekki
ætlað að ná lil. Hvergi urðu áhrif þeirra