Ljósvakinn - 01.11.1926, Blaðsíða 24

(58
LJÓSVAKINN
i Ummyndaðir við að sjá hans dýrð.
»En allir vér, sem með óbjúpuðu andliti
sjáum endurskinið af dýrð Drottins, um-
myndumst til hinnar sömu myndar, frá
dýrð til dýrðar«. 2. Kor. 3, 18. í*essi orð
fela í sér dásamlegan sannleika. 1 þessum
synduga heimi, getum vér séð dýrð Drott-
ins, Sá sem heyrir Kristi til, sér fyrir trúna
þessa dýrð. Hér stendur, að vér sjáum
þessa dýrð eins og í skuggsjá — eða end-
urskinið af henni. Dýrð Drottins kastar
geislum sínum á hið »óhjúpaða andlit vort«.
Með hverju er það, að Drottinn varpar
geislnm dýrðar sinDar á börn sín?
Vér vitum, að líf Kiists opinberaði dýrð
föðursins. Heilagur andi tekur af því, sem
Krists er og kunngerir oss það. Jóh. 16, 14.
Út frá sérhverjum stað í Heilagri ritningu
skín dýrð Drottins.
Náttúran er einnig eins og stór skugg-
sjá sem dýrð guðseðlisins sést í. »Því að
hið ósýnilega eðli hans, bæði hans eilífi
kraftur og guðdómleiki, er sýnilegt frá
sköpun heimsins, með því að það verður
skilið af verkunum. Mennirnir eru því án
afsökunar«. Róm. 1, 20. Það eru ekki
margir, sem rannsaka náttúruna eða leggja
stund á vísindin í þessum tilgangi að sjá
endurskinið af dýrð Drottins þar í gegnum.
í hinu óviðjafnanlega riki náttúrunnar
sjáum vér marga undraverða hluti, sem
kunngera oss visdóm Guðs, gæsku hans,
kærleika, umhj’ggju og forsjón. Eins og
Kristur sýnir fram á i dæmisögunni, veitir
Guð oss svo margt fagurt og unaðslegt í
náttúrunni til þess að sýna oss, hversu
miklu meiri fegurð og gæði hann er fús til
að veita sálum vorum. »Fyrst Guð nú
skrýðir sem gras vallarins, sem í dag stendur,
en á morgun verður í ofn kastað, skyldi
hann þá ekki miklu fremur klæða yður,
þér lítiltrúaðir?« Matt. 6, 30.
Kristur er að benda oss á, að blóm vall-
arins eins og ásaki oss segjandi: »Þú lítil-
trúaöi!« Fuglarnir minna oss á það, að
jafnvel öll vor höfuðhár eru talin. Drottinn
lætur sina sól renna upp yfir vonda og
góða, rigna yfir réttláta og raDgláta.
Þannig sjáum vér, að af lifi Krists, af
orðum Heilagrar ritningar og frá ríki nátt-
úrunnar leggur birtu guðlegrar dýrðar.
»Boðskapur þeirra fer um alla jörðina og
orð þeirra til endimarka heims«. En það
er ekki nóg að vér getum séð dýrð Guðs,
takmarki voru er þar með ekki náð, vér
þurfum og vér getum, með því að virða
fyrir oss dýrð Drottins ummyndast frá
sömu dýrð til dýrðar — ummyndast frá
dýrð Drottins í náttúrunni, til dýrðar Drott-
ins í sjálfum oss — frá því sem vér vor-
í gær, og lil þess sem vér erum í dag
og þannig getum vér tekið framförum dag
frá degi þar til vér líkjumst honum alger-
lega og sjáum hann eins og hann er.
Ættum vér ekki með óhjúpuðu andliti
að sjá þessa dýrð, virða hana fyrir oss,
forðast alt, sem dregur hulu yfir hana og
stendur i vegi fyrir þvi, að þessi undra-
verða breyting geti átt sér stað hjá oss?
Því að »Guð þessarar aldar hefir blindað
hugsanir hinna vantrúuðu, til þess að ekki
skuli skína birta af fagnaðarerindinu um
dýrð Krists, hans sem er imynd Guðs«. 2.
Kor. 4, 4.
Nú eins og á dögum Móse, leitast van-
trúin við að hjúpa skýlu andlit vor og fela
fyrir oss dýrð Drottins, og takist það, getnr