Mánaðarblað K.F.U.M. - 01.08.1909, Qupperneq 6
MÁNAÐARBLAÐ K. F. U. M.
I. ÁRG.
62
Það mót byrjaði 9. júlí og
var fjarska fjölmennt. Hugh
talaði þar oplar en einu sinni
og veitti forstöðu einum liiblíu-
lestrarflokknum. — Það urðu
ógleymanlegir dagar og bless-
unarrikir fyrir óteljandi sálir.
Sjálfur sagði bann: »Það var
bezla mótið, sem jeg noklcru
sinni hef tekið þátl í«.
Svo fór hann heim lil Belle-
fonle og ællaði að hvíla sig.
í nokkra daga var hann heima
og skrifaði brjef þ. 27. júlí ein-
nm starfsbróður í guðs ríki. Það
var seinasta brjeíið, er hannritaði.
Daginn eplir varð liann veik-
ur af botnlangabólgu. Sjúk-
dómurinn fór afar geist, en liann
bar þjáningar sínar með glöðu
brosi, og svo dó hann 2. átjúst
1897.
Dauði hans vakti sorg og
söknuð um öll Bandaríkin hjá
kristnn fólki. Til jarðarfararinnar
streymdu menn úr öllum áttum.
Þúsundir af sorgarsímskeylum
komu lil foreldra hans, og sorg-
arhátíðir voru haldnar við Ilesta
háskóla. Sjaldan hefir dauði
svo ungs manns vakið jafn
mikla hluttöku.
Eitt dagblað skrifar. »Jörðin
er orðin beiri af því að Hugh Be-
avcr hefur li/að. Það er fagur
ur eptirmáli að æfisögu, mætli
hið sama gela orðið sagt við
vora gröf.
Hvað það kostar
ú vcrða krislinn á Indlandi.
Ungur Hindui sótti um upp-
töku í Studentaheimili kristilegs
fjelags ungra manna í Kalkútta
til þess, eins og hann sjálfur
sagði seinna, að sjá hvernig
kristnir menn lifðu.
Hann lók þált i biblíulestrar-
fundum, varð fyrir áhrifum,
varð sannfærður um sannleika
kristindómsins og tók það á-
form eptir langa og harða bar-
állu að verða krislinn.
Það var enginn liægðarleikur
fyrir liann að leggja all á guðs
vald í trúnni, því hann hafði
alizt upp á ríkisheimili, fjekk
reglulega og ríkulega allt sem
hann með þurfti til lífsins og
námsins, og lók góðum fram-
íörum í læknisfræðinni, er hann
stundaði.
Einn dag bað hann um skírn-
ina. »Hafið þjer skrifað föður
yðar um það?« spurði fram-
kvæmdarstjórinn. Hann varð
að játa að ekki hefði hann gjört
það. En sama dag skrilaði
liann heim. Svarið ljet ekki
lengi bíða eptir sjer: »Þú mátt
ekki verða kristinn. Það mundi
leggja móður þína í gröfina og
baka föður þínúm óumræði-
lega sorg. OII æll vor mundi
missa álit sitt, og enginn vildi
fraraar hata saman við oss