Trú - 01.06.1906, Blaðsíða 6

30
TRÚ
Ríkur, en þó fátækur.
Aumt er að vera fátækur mitt í mikilli auðlegð, datt
mér í hug, er eg sá áfengis-auglysingu, sem var í blöð-
unum rétt fyrir páskana í vor. Hvernig gat veslings aug-
lýsarinn hugsað sér svona mikla hrygð og sorgá upprisu-
hátíð frelsarans. l3að var líkast því, sem honum fyndist
sú stund, svo óbærilega þung fyrir þjóðina, að óhjákvæmi-
legt væri fyrir liana að drekkja sorg sinni i bölvunarlind
áfengisins.
Skyldi þó ekki vínsalinn vera kristinn maður ? Já, það
sýnist að vera hið gagnstæða, því ekki er það kærleikans
verk að stunda áfengissölu eða fást við slík óheilla verk.
Ekki inun þó vera sá tilgangur áfengis-salanna hér í
Reykjavík með að hafa þessa vöru á boðstólum hvar sem
hægt er að koma henni að, ekki sá tilgangur segi eg, að
kvelja lífið úr konum sínum og börnuni, eins og oft á sér
stað af völdum áfengisins og vínsalanna. Mikill er hjart-
ans jökulkuldi þessara manna!
Ætíð hafa þeir á takteinum, þegar þeir heyra og sjá
afleiðingarnar af hinu ógöfuga starfi sínu, — ekki biðjum
við neinn að koma og kaupa af okkur, ekki biðjum við
neinn að verða viti sínu fjær af ofnautn. En eg segi:
»Vei þeim er hneyxlinu veldur!«
En það ér ekki svo létt að ráða bót á slíku, þar
sem blindur og viltur vani og miskunarlaus óstöðvandi
aurafíkn leggjast á eitt. Getur nokkur sannur Guðs og
frelsarans vinur forsvarað slíkt starf fyrir samvizku sinni.
»Aí beiskri kvöl sem vínið veldur
von er að hrynji blóðug tár.«
Mundu það, faðir og móðir, að áfengið er átumein
þjóðarinnar. Mundu það vínsali, að stutt er sú stund
er þú færð að búa að gróða þeim, sem eru blóðug tár
munaðarleysingjanna. Slíkt er aum atvinna.
Bindindissystir.