Ungi hermaðurinn - 15.09.1912, Side 5

UngJ hermaðurlnn.
69
þröngan stíg í skúginum, heyrði hann
skyndilega rödd, sem sagði: Gefðu mér
berin þín.
Drengurinn sneri sér við óttasleginn
og sá gamlan mann með langt, grátt
skegg, og var hann í slitnum, upplituð-
um fötum. Maðurinn leit á hann mjög
vinsamlega og sagði aftur:
Eg bið þig að gefa mór berin þín.
En, — sagði
drengurinn, eg
verð að fara með
berin heim tii
móður minnar;
hún er r.ijög fá-
tæk, og selur
berin fyrir brauð
handa mór og
. litlu systur .
minni.
Eg á einnig,
. svaraði gamli .
maðurinn, veikt
barn heima, sem
þætti vænt um
að fá berin þín,
já, hún gæti orð-
ið heilbrigð, ef
húti fengi aðeins
nokkur af þeim
til að borða.
Drengurinn .
kendi í brjósti
nm gamla manninn og veika barnið, og
hugsaði með sjálfum sór: Eg vil gefa
honum berin mín, og ef eg verð iðinu,
get eg fylt fatið fyrir kvöldið aftur. Og
svo sagði hann við gamla manninn : Já,
þú fær þau; á eg að hella þeim í tóma
fatið, sem þú hefir með þór 1
Nei, eg vil fá fatið þitt með berjun-
nm í, og svo getur þú fengið mitt í
staðinn, svaraði gamli maðurinn.
Fatið þitt er gamalt en mitt er nýtt,
en það gerir ekkert til. Og svo gaf
drengurinn gamla manninum berin sín,
og tók nýja fatið. Gráskeggjaði mað-
urinn þakkaði honum fyrir með bros á
vörum og gekk hratt leið sína.
Drengurinn sneri aftur til þess staðar
þar sem berin voru, en aldrei hafði hon-
um fundist að berin væru svo stór og
sæt eins og nú.
Hann flýtti sér
mikið, og það
leiðekki á löngu
fyren hannhafði
týntennþá fleiri
berenhann hafði
haft í fyrraskift-
ið. Þegar hann
kom heim, sagði
hann móðirsinni
fráfátækamann-
inum, sem hann
hafði gefið ber-
in, og hann sýndi
henni nýja fatið
sitt. .
Ó, barnið mitt,
sagði móðir hans
. nú erum við .
. hamingjusöm,.
því fatið, sem
gamli maðurinn
hefir gefið þór
er úr hreinu gulli, — sjáðu hvað það
er fagurt! Hann gaf þér þetta fat, sök-
um þíns góða hjartalags.
Þökk á hann skilið fyrir; nú þurfum
við aldrei að sakna brauðs framar, og
við skulum aldrei gleyma að hjálpa þeim
fátæku, veiku og hryggu.