Ungi hermaðurinn - 01.10.1924, Qupperneq 4

?0
tíngi hermaðuripn.
Fíll Rajains.
Rajainn, það er að segja furst-
inn í Teligut, átti fyrir nokkrum
árum fíl, mjög fagurt og sterkt
dýr. Hann hafði orð fyrir að
vera fegursti fíllinn um þær slóð-
ir og eigandinn var mjög hreyk-
inn af honum er hann sat á baki
hans og vissi
að allir dáð-
ust að honum.
Gitt sinn
erti einn vin-
ur Rajains
hann með því
að hann sagði
við hann:
»Enda þótt
þú eigir fagr-
an bústað, og
riðir svo fögr-
um fil, og sért
af góðum ætt-
um, þá ríður þú þó í skugga
annars manns, sem er af lágum
ættum*.
Því var sem sé þannig háttað,
að gæslumaður filsins var af lág-
um ættum, og þegar hann sat
uppi á hálsi fílsins og stýrði hon-
um, þá féll skuggi hans oft á
eigandann.
Þessi orð, sem sögð voruigamni,
héldu áfram að hljóma í eyrum
Rajains, og að endingu ásetti hann
■ér að segja manninum upp stöðu
sinni og fá sér annan af betri
ættum.
En það kom brátt i ^ljós að
honum hafði skjátlast. Nýi mað-
urinn hafði ekki það vald yfir
fílnum, sem hinn hafði haft, og
svo fór hann illa með dýrið
Fíllinn hataði hann og þráði
gamla gæzlumanninn sinn og með-
ferð hans. —
Eitt sinn
var furstinn
á dýraveiðuffl
ogþegarhann
kom að smá'
bæ einum,
steig hann af
baki og bauð
að fara með
filinn í hús.
Á leiðinni var
smábær, sem
heitir Pidda-
faller, og þar
eru Hjálpræðishersstöðvar. —
»Nei, sko fílinn! nei, sko fílinn!
fíllinn Rajain8!« hrópuðu börnin
og komu hlaupandi.
»Áfram!« hrópaði maðurinn og
hjó járnkróknum I veslings dýrið-
fíann vildi sýna hvað hann gm*1
látið filinn hlaupa hart. En það
varð nú alt annað, sem fólkið i
bænum fékk að sjá. Nú gat fíH*
inn ekki lengur á sér setið, hann
lyfti rananum, þreif manninm
hringsneri honum í loftinu °S