Leifur - 13.07.1883, Blaðsíða 2
O’S, eft sleppa 6111» pf'- tilkalli. er vjei höfwm
enn þá til uýja íslands pess vegna œtla jeg
fáum orímm að láta íljódálit mitt um nýja’
Island,
Jej hefi frá pví fyrsta, að jeg heyiði get
ið um nýja I luid, haft pað álit á pvl, að pað
væri ágœtt r íta'ur fyrir pá pjóð, er vildi sýna
framkvóeind Og dugnað 1 vcrklegri starfsim:.
pvi par eru mikil ogmargbreytt vcrkefni til
að starfa aé, og jr-g álit að allri peirri starf-
senii, sein v-u ðerti að bæta ur örðuðleikum
nýja Is ands rnarg birg sig.
pa. er auðviiað aðjegcr ekki að i eim
leytieins mik llmi ur og Haraldur lá fagi
eða e ns fornspár og hann var, og pess vegna
veit jeg að pað virður ekhi ttkið til pess pó
paðrœtiit ekki eins gkLglega pað, sem
jeg segi. Iianu sagði nefnil. um gamla Jsland,
pegar hann heyrði lýsingu pe s, (í laud pett:-
mun allra landa ljótast verði” og pað heíir nú
fulíkoinlega isettst, enjegætla nú að taka mjer pau
spádóiris orð i mtinn að segja nm nýja Isláud,
pað mun allra lauda fagrast veröa, pvi pað er
jeg viss um, og pnö get jegsannað. að eins ot
gamla Island er siíeldum eyðileggingum undir-
orpið. ogjeg álit pað tapaðan pering að leggja
nokkurn eirir í aðlagfæia pað, eins er nýja Is-
land meítækilegt fyrir miklar endurbœtur, og
pví mtíira fje og starísemi, sein varið verður til
að endurbseta nýja Island, pvi blóinlegra og
frjóvgara lijerað v»r ður pað.
Aöal ókostur nýja Islauds er blcytan á
ýmsum sté&uns. eu jafnvcl pó skóguriun og bley t
an hjálpizt aö til að gjöra allar framfaiir í
laudbúnaðarlegu tilliti sein un.iari enu á grassljett
unum, pá getur pó skóguriun aldr ei kallast ó
kosturneins lands svæðis. En pó laglent og
blautt sje I nýja Islaudi, pá álít jcg pí að við
pví megi gjora á ýmsum stöð um, pvi pó jeg
hafi eigi dvaliö 1 nýja Islancli til lengdar, og
gje pvi ekki svo kunnugur, sem jeg pyrfti að
verá, til að efa nákvæma lýsingu nf pví, pá tók
jeg svo ej.t r landslagi par á ýmsum stöóum 1
pettaeina skiyti, er jeg fór um nýlenduna, að
jeg sá að paö v ar hœgðai, eikur að skera fr.im
suma flóa {.arsvo peir hetðu getað orðiö aö
nœgilega puiu engi eða akurlendi, sein ýmsir
álítu óviniianii verk að látanokkurn tlma veröa
að nokkrum notum,
paö er auðvitað erviðaraað búa til góða
vegi i nýja Islandi enn á grassljettunum, en pó
er pað vel vinnandi verk, og með pví að
byggja góða vegi um pvcra og endilanga ný-
leuduna og grafa skurði með fram peim, mundu
purkastupp stór lands svæöi með fram veginum,
semnú eru óbrúkleg fyrir bleytu.
Sama er að segja um skóglendið, jeg hef
reynslum til sönounar um pað. að á sumum
stöðum, par sem álitn eiu Obiukandi forar fen
í skógunum, vcrður nægilega- purt akmiend i
án nokkurs fran skurðar, pegar búið er aðryðja
skóginn og hreinsa allann ópverra og rusl burtu.
Ilinar vcstu og skaövænustu bleytur i nýja Is-
landi eru fJóöin pegar pau koma, pri við peim
er alls eigi liægt að gjöra fyrr enn meun verða
megnugir til að byggji (lóðgarða. eins og gjurt
er á ýnis im stöðum bæöi hj«r i landi og hiuuni
fornu heitns álfmn, par seiu lönd eru svo iág,
að yfirborö peirra cr jafnvol fyrir neðansjávar
mál.
Eiim af kostum nýja Islands áiít jeg skóg
inn, sem maður getur haft ókeypis bocði til
búsa bygginga og vegagjörðar gegnuin nýleiiduna
og par að auki íyrir verzlunar vöru. Nú cr
ekkilengur hægt að kalla uýja Island út úr eða
alskekkt frá mantaðra pjóða sairigönguiii' par
sem pað er I pjóðbraut allra siglinga á Winni-
pegvatni, og innan fárra ára hlýtur járnhraut
sú. er byggjast á fra Iíudsonsfióanum til Wiuui
peg að koma annað hvort gegnum nýja Isiand
eða rjdtt við hliðma á pvi,|j svo að hún auðsjáan
lega iuBas fárra ára verður ájiðdcpill mentaðra
— 17. -p-
þjóða og pjóðbrauta. par að auki eru 3 námur
undnar rjett v.‘> hliðina á henni, ncfnil. gull-j
lima, járnnúma og steinkoianáma, svo pað er
útlit fyrir, aö pegar allar pessar niniur eru
opuaðar, að pað verði ekki langt fyrir pá, sem
búa i nýlendunni að sækjv sjeratvinnu.
Lfka pekkja allir fiskignægð pá, sem
Winnipeg vatn hefir i sjerfólgna, svo pað er
eins gott tækifœri að stofua stór cg öí’lug fiski-
veiða fjcl ig par, crmaður gæti grætt of fjár á
eins og hvar annarstaðar í heimi.
Jcg voui að pó jcg seg i satt og rjett álit
mitt um nýja Island, pá taki enginn pað svo ao
jeg sje aö níöa uiður nokk ra aðra landshluti eð-
ur iitillækka gildi annar.i islejizkra uýlenJu hjer
i hálfn. Fiá pví fvrstað jeg pekkti til nýja
íslands, hefi r paðveriðog cr ennföstog stöð-
ug sannfæring min, að sje paó rjettilcga brúkað
ai’ starfsamri og dugandi pjóð, pá geti sá pjóð-
fiokkur, er par tekur sjev bústað tilbúið sjer
og ajkomendumsinum eins góöan og aí’fara sœl-
an bústað fyrir framtlðina eins og á nokkrum
stað hjer i háífu, einkum ef ekki flytja of marg-
ir í einu.
Jie.sari skoðun lilýt jeg að huida óbivy ttri
par til einhverjar gildari ástæöur konm, cn jeg
hefi enn getað fundið, hvar, sem jeg hefi
leitað, til að saunfœia mig um að jeg hafi á
röngn að standa.
Eitteriika, sem er atbugav.rt .ýri.- pá,
seni kynnu að flytja til nýja Isiands, og sem
pyrlti að vinda bráðan bug, að iá upplýsingar
um, pað er með hvaða kjörum löud pau geta
fengist. sem nú hvilir á stjórnar jkuld.
( Framh. )
SANNLEIKS KRAPTUit
GUDSOKDS.
Hinn nafnkunni engeiski lávarður George
Littietou og vinur hans Gilbert West, trúði
bvorki á himin nje helvlti, neituðu að kristur
væri guðsson og aö hann miskunr.ði sig yfn-
-yndarana. peir ekki einuigis fyiirlíta kiist
Bjálfir, heldur reyndu af alefii að 1 ciða aðra til
hins sama. peir sáu að upprisa Jcsu krists var
hófuð atriðiÓ í kiistiniómssciguuni, og meðan
irásugunni' um upprisuna væri ekki gjöisam-
lega mót mælt, mundi enginu gcta kodhastað
naðarboðskapnum. pess vegna áformaði Giiberi
West að semja ritgjurð pess efnis að mót mæla
lærdómi biblinnuar um krists upprisu og íl, rit-
um, er fylgdu súmu meiningu, cn Littleton
tók að sjer að rifa niöur opinborun pá, sem
postulinn Páll íjekk, pegar hanu var á leiðinni
til Damaskus og varö tilefui til apturhvaifs
hans, t-n brátt kom i ijós að peir höfðu talað
og dcemt um hluti, sein peir ekki skildu, en
pegar peir fóru graudgæfilega að rannsaka
guösorö, varö peiua sjóu sögu rikari, og cnd
irinn á rannsókn þ iirra varð, að peir snjeru sjer
lrá mirkrinu til Ijóssiias, frá satans valdi til
gnjis. Littleton fann i frásögunni um aptnr
hvarf Páls postula, óbifandi sönnun til stuðn-
ings kristindóminum; sömuleiðis fann Wcst ó-
mótmæianlega sönnun fyrir frásögunni um krists
upprisu. Eins og ofsóknarinn Páll uröu peir at
guös óendanlegu náð hrifuir, upplýstir og end-
urnýjaöir iandanum ( og pað á eins skjótan og
kröptugan liétt ) frá blindum holdlfega sinuúðum
og ísköldum sjálfbyrgingum í trúarefnum brey tt-
ust peir til andlegra upplýstra mauua, brenn-
andi í árvekni og clsku, sem i r«ðu og riti út-
breiddu og studdu hinn blessunavríka Jærdóm
Evangili. )(Er ekki mitt orð, sem eldur seg-
ir drottinn og sem hamar, sem sundur molar
kiettana? ” Jer. 23’ 29.
B. P.
KVÆDI.
íflutt x samkvæmi ísiendinga 28. janúar
( Endurprentað )
þegar miðsvetrar sól
og allt biá liimius ból
bólstar snjóskýja harðlega fólu; ■
pegar norðanvinds gráð
syngur helsöng um láð
syngur banaljóð stirnaðrar fjólu.
*r
Sem með hciptugum hreim
. vilji livervetna um heim
lræða ákvörðun buudna að lifa;
yfir leiti og laut,
yfir byggðir og. br.iut
bitur morðrún á snœflesjur skrifar. j
En hjá ísleuzkri pjóð
fuu-heitt fornhetju blóð
fjölbreytt tímakast bugað ei getur;
fegnð (ramför og rið
frelsi. mentun cg dáð
framast öllu hún stóðjglyud nietmv
Heitum fram ara áhug >
engÍD h .i.d vinna bug,
pvi hann bryst fra n i tlmanna stai'íij;
hjer er samkvæmi sett,
efjeg sje allt út rjott,
til að sameina skemtun og paffa.
pótt að margt vvrðist mót
að vor framför sje fljót,
vorra framfara er tafsamui vegur;
en pó sunat gmgi .-eint,
pu er sannað og reynt
að oss samt rniðar áfram svo dregur.
En pó ábóta vant
ef vjer gætum að grant
pað er galli, sem burt skyldi taka;
pað er tvidrægnin ein.
sem css mest vinnur mein,
sem að mest heldur fiamkvœmd til baka.
pá cr skcmtan og pörf
að .-tyðj i pjóðbeilla störf,
styðja hveis ciDstaks liagnab og sóma;
eu slikt úthcimtir pað
fylgjast fastlega að
og fúna ekki upp við táðagjörð tóma.
Ristum niðingsskap nið,
ný er fram bcðin tið,
nýv er rjettur vor rangt allt að laga;
hjer skal hafið vort ráð
hjer er frelsinu náð,
hjer parf engiu und prælsbaDdi’ að klaga.
I8g3,
*
l
V
X.
ROBIN HOOD.
(Framhald. ) Mcrg ár voru iiðin siðan
R. H. vann sigurinn i vopnleika kappleikunum
á Finsbury Fielder eptirfylgjandi æíintýri skeði.
Rikharður Ijónshjarta var kominn til ríkis á
Englandi og hann farinn i hina nafnkunnu kross-
ferð. A meðan hann barðist austur áGyðinga-
landi gekk allt a trjeíötum heima á Euglandi,
Barón harðist við Barón og lendir menn og'
höíðingjar áttu i sífeldum ófriði bver við ann-
an, og par eð engra laga gœtti, gilti að eins
vopna rjettur og styrkiciki. par sem svoua
var ástatt ög rán og gripdeildir tlðkuðust um
allt land, var pað engin furða pótt Robin og
hinir hraustu fyigdarmenn hans hvirfn aptur
til slns gamla lifnaðar háttar, ljetu kenna á
kröptum sinum og neyttu hinnar dæmafau hreysti
sinuar og dvrfsku til pess aö ægja möxmum