Leifur - 20.07.1883, Side 1

'L. AEG. WnsnsriPEG:. 20. JTJLI 1863. - NO 11
OOK35TSB5fc!IW"r.»tiJ.í
i -7nsrf*i*rjw.£*.K.T.xrK3i33Xiv**im
1( AL samii mumii fram gcngur blessau ogi
b ilvan brwöui mínir pctta mu okti svo vera
Jak. 3. 10.
Gái maíur vel að, inun vcra toivcldar.i
nú a d.igum að öölast blessan en bölvan afmann
iegri tuugu,. mcnn cru búnir að finna uj p svo
ji>arga vegi til að út ausa bölvaniniíi, að menn
verða par sjaldan eða aldroi i crða proti; kunni
menii 2 eða fieiri tungur ausa menn upp af báð
um cöa öllum, svo aldrei er prot, en citt tungu
jnál naigir fullkomlega íyrir blcssanina, mcnn
brúka kana ekki meira enn svo. pnð er grát
logt til pcss að vita hv#ð blót og lorinælingar
rr orðið hjartgróið vor á meðai, jafnvel pegnr
íueun cru að tala saman i bróðerni virðist eins
c-g mcn* sjeu að krydda ræðn sina, með pví að
'blanda inn i kaiaa svo miklu, sem menn geía,
nmiað livert; af blóts eða guðlöstunar örðum,
( gnölöstun kalla jej'pegar menn blanda guðs
Jicilaga naí’ni innanum fíflslcgt lijal eða 'gárunga
iiátt, ) sem of mikið tiökast meðal vor. Jcg
jtykist vita aöflestir, scm komuir eru yfir 12ára
isidur liafi lært boðoi-ðin, aiiriað boðoröið (( ]>ú
skalt ekki leggja nafn drottins guðs píns við hjc-
góma, pví drottinn mun ekki láta pcim óhcgnt
íém leggur bans nafn við hjcgóma. ” Jeg sjo
nð sönnu að Sr. II. Hálfdanarsöu licfir sleppt
J.egningunni úr boðorðinu eða rjettaia að segja
i kki fundist nauðsynlegt að hegningunni væri
Lictt við Bsðorðið, bræður minir! jeg er á anoari
tkcðun, pvi hcfír efairust ekki veíið méiningaj'
iaust bcett við, (1pví drottinn muu ekki láta
J.eim óhegnt” og svo frv* frekar emi við f,órða
uaðorðið, (( svo pjer vrl vegni rg pú lifirlengi
í lándinu. ” Enn kvað. sem pcssum viðbætir
Jiður, liverf je«-að peirri skoðun að cpt'r nú vcr
andi tiðar anda og talsháttum inanua á milli,
virðist eius og pað sje da'uður bókstaíur sein
ekki purfi að taka cptir <( pú skalt ekki leggja
nafn drotlins guðs pins við hjegóma ” bæði jeg
og að-’ir, ungir og gamlir, karlar og konur brjóta
J.ctta boðorö daglega, já púsundfaldlega, ekki
( inungismeð pví að blanda *uðs heiiaga nafni
inuanum hjegómleg orð, lieldur biðjum sumir
liver öðrnm óttalegra óbæna í guðs náfni eius ró
lcgir og vjev vcenmi að biessa, ef möimum misllk
ar við meðbróður sinn eöa náuuga, gripa sumir
incnn til pess óyndis únæðis, að biðja guð að
dœma hans aurnu sái í helvíti, sömuleiðis ef
vinnudýr vor ern ekki cins geðfeld og oss likar,
tr peiin gel'in sál, og með viölögðu guðs nafni
vísað í hclvíti, u argur meirieiður er framin og
gués nafn >iðlagt til að staðfesta lygina; menn
ásælast og svíkja hver anuan, og vitua til guðs
í-,ð allt sjc kreint og beint, og fyrir utan petta
I jer talda. úir og grúir svo af 'þvii daglegu
máli, að leggja guðs nafn við hjegðma, aö pað
verður ekki miðað við neitt, pað hcfir engin
takiuijrk, peim líkir er hjá ríkir; síðan lslenil-
livað ruannlcgt líf er í'allvalt, pa yrðu t">luð færr'j
óguðleg orð og frauiin færri óguMeg vork, e |
menn hugsuðn um að ekkert auena'ulik er óhulti
huoleiddu hið
cptir
fyiir atlögu dauðans.
danðanum kemur dómurinn, maðurinn dœm.sí
cins fyrir orð og gjöröir, mundi íiokkur, sem
heflr dauða dóm og eilífó fyrir augum get* sagt
við með bróður sinn, guð dæmi sá§i pinai hel-
víli, ef pá væri á söinu stundu sagfi lil hans,
(( pú.dári! á pessari sfundu vn^ðiu svl píu frá
pjor tekiu, ” í hvíliku u standi niuiuli hauu pá
byrtast fvrir dómstoii hins fjettláta guös? hverj
u gœti liann svarað sjcr tii málsvju'nar? pað
verður seiut pegar inaðtiv stcndur fytir dóminuiu
að taka til iluigunnr, mcð pciiu shuia dómi,
scm pjcr dæmiðuöra munuð pjcr sjufir dvnulir
vcrða. Ffamli.
ingnr íóru að lœra euska tuugu hafa pcir magn-
ast svo í pcssari synd, að valla verður meö orö-
nin ly»t. paö sannas t lijer málshátturin, <( auð-
i ibb er ili danska; ” jeg minnist pess ekki. aö
jeg hafi heyrt nokknrn af vorum kæru landsmön
i.m biessa á cnska tungu, og pó einhrcrju kunui
aðgjörasvo, jafuast pað vnlla við hiö mótsetta.
fikoitingarléysi í oröum, er iKárke eins gainnlt,
cins og mannkynið, en pað er ekki hotra fyrir
pað, pnð cr cngin afsökun fyrir oss, pó vjer scg
lUii. pað eru fleiri en íslendingar, sem leg'gja
guðs nafu við hjegóma, paðereins mikil synd
fýrir pvi; cf rneuu hugsuðu optar og betur um
' KVÆDI.
flutt i samkvœmi íslendinga oð kvöldi liins
.28. janúar 1883.
Upp uú lyptuin anda glaðir'.
athugum hvernig Ijóssins faðir
skreytt hefir alhcims undravckli
óteljandi blisum smá,
cr um geytnin geisla senda
ogguðs á mikilleik oss heuc'.a.
Ó! =ú clýrð, já, ekkert fegr.t*
auga dauðlégtskoða má.
Breiðum ofar bólstrúm skýja
bl .ma vafinn himindýja
brunar mániun mikijicitui',
mdelc'a ratar sína braut,
eins og vilji okkur minua
á hvað helzt vjer purfum vinna,
til aö efla alidans lieillir
og yfirvinna liverja praut,
Alvizkan pví upplýst hefir
anda vorn,. pess skyldan krefur,
að vjer göngum götu rjetta,
og girnumst saunri framför ná;
reyHum til n.eð skarpleik skoða
við skynseminnar morgun roða,
allt, sem nytsamt cr og fagurt
og efla vora farsæid má
Vökum pvi, ó! vökum brœður,
vakið ícður b.’irn og niœfur!
vaknið upp til vizku og cláða
vaktið iiinans nauðsyn bczt.
vinuum nú í einum auda,
áform vor eilátum stranda
á tvídrægniimar skaða skerjum,
skipbrot par af hljótum vest.
Vjer skuluin pví mcö prcki striða,
pegi neinum háska kvíða,
scekjtim fram und frclsis ínciKjum
ijelags Aiida studdir dáð,
skarplega rækjum skyldu svarna,
skynst-min vor leiðar stjarna
sje á dimmu heimsins hafi,
höin unz rjottri getum náð.
Önd vor fi jáls i cðli sinu
er pó sæti inargri pinu
meðan dyelurhjeri hcinii
lioldsog sj’ndar fjötrum í.
en vjer munum siðar sviptir voöa,
sannleikans í Ijósi skoða,
ótal í'nargt, scm ei nú skyiijuin
alvizkunnai ráð-tjórn í.
S. J. J.

FRÁ NORDURALFH.
ENGLAND. Nýlega hefir veriðafr.íðið
að lækka hraðfrjctta gjalduiður i ( scx Ponce”
Suniir álita veið lækkun pessa ckki svo liepph
lega fyrir pá orsök, að pað verði svo mikil aí-
sókn rncð hraðfrjottir, að cngri reglu verði við
komið. parstm meðpvi verfi, stm ht-fir verið
hafa hraðfrjetta liúsin opt og tfðuu-i eigi lrnft
undan aö senda frjettir pær, scm inn hafa ko n
ið
Mcssrs Pears, ákaficca stcrt sáj ugjc'rðf.i
fjelag ln fir gjört ráð fyrir að sen la út
50,000 auglýsingar nieð lu-aðfr|etti m hian fyrsta
dag. sem gjaldið stAnr í.iðnr í (( sex Pe ue.”
Englcud ingar bafa boðist til að scmja
írið milli Eiakka ogKiuverja, og.Jiafi Kíi;v rj
ar tekiö boði pM og segjiut /iij.i veita noiöar
álfumönnum aðgang að raufahals ströndum og
ö'.lum liafnarbæjum á A-unam. œeð pví skil-
yrði að Frakkar viður kenni yfináö sín yi'ir
Annam og skatta álögur síinr í t'c u lan li. pað
cr haldiö að Frakkar muni ganga að pessum
kjöium, pars pcir liafa viö svo n'orgu að suúast
í Tuuis og á Madagaskar.
Eptir miðjan dag 11. þ m. 'a; beiri
Gladstono upp í þisgs iliiuin í Luudun b rg
eptir fylgjiuuli frjettabrjef fra eyjunai Maclacadc
ar : (( Ofriður lieí'ir p -gar byrjað hjcr, pannig
að hinn frakkneski ræðisniaður ( Consul, ) bauð
hinum enska ræðisn anni að cc 'a cy'una upp og
rerða brott af henni icmn 24. klilcku stuiJa.
Við peunan óvænta ójaftafar bo'sknp komu
svo milclar goðshrœringar í civk i ræðismanninn
að haun batt uiður dauðnr, pví nœs!; vor.i alf'r
undir ræðisuienn settir i varðh; I 1. ”
Englendingum pykja petca cn ,t i'e a " frjett
ir og gjöra ráö fyrir að biðja Fr.ikka unr s! aða
bœtur, eða að öðrum kcsti, ef pcir nelta að
greiða pœr, pá að reyna krapta og styrkleika
sinu.
Á ánni Clyde 5 mí'ur frá G1 > -gow vil li
þaðslis til uýlcga að gufuski} in i <( Dajh ;e ’
var liiiiit af stöplum, en valla var það knn ð
út á áim íyrr cnn pað fór á hliðina, íýli’i og
söklc. Yfir 200 manna voru á s'cipinu, fJest vinuu
menn, og er svo sagt að léOafJ cim liafiiurist
Skipiuu hvolfdi svo fljótt, :;ð peir, scm á þ.ifar
inu voru, vi»su ekkert af, lýrr eau pjir vora
konnnr í ána; al’ir, stm vocu uuFr þilju u
druknuðu pcgar. pc'r, si m aflcomust voru svo
prekabir. að það varð að flyfja pá éðara á
sjúkralnisið. Crsöli.i er m ni.u n ókunn, en flest-
ir kenna mjódd skipsins um sl'sför pc.sa.“
Olíu vcrksmi öja nok cur í Lundún nn varö
11. pessa máuaðar fyrir eldiugu, og. er s’u ðinn
metinn $ 10,000. Lítill Lluti verksmiðj u nar
var i ábyrgð.
Um pessar muudir er veiið að leggja liina