Leifur - 10.08.1883, Page 1

wt~NrWfP'í-T;G:' 10. AGIJST l SBa. JNQ 1.4.
,ir eyöt fra $80 • 100 á einni nóttu viö spi'aborö
i6.
l>ar eí) jeg Uefi Ueyrt .njögmikta óánægji, ™ ”°ur cngiuu Bloö «n ni s.gt, «&'
>J' 1 meöal fmsn lalltla ' \2 töluljoK SÍC*M> reyua aö gjöra pá verri cun aörar
út af grein poirn . er jeg 1 1 . !.....^ x..„ „ ‘ *
þó jeg segi uú
,Uó ii i nau rita\ a u m ‘
luei
ii'Ji.
bl.
L.U1U | J n J - J 1 . I' J'X
»... r- - - . Sir meö óregluua. eiss og suniir lia ía wtiö
»1. I.. ih og minntistá óreglumeimui. , »• um |MU,iii íara. Jegalit þá síanda a talsvert
eifci l«8iö greiniua meö mein ep naö|iœgra stlgicnu flestar uörar pjóöir Ujcr i halfu ‘
p.i5, aö' peim linnst ekm vera U»g •» bier llóreglu eins og cinu gildir. Jeg uenni okki að
úti.i bi nni, euu pað, *? alln' fc; ;e„ vera að setja lijer fram hin uiórgu og storkoit-
bum :.n, eigi aö vura óreglumenn, Va “ j * Jegll (lg3[lli um órcglu ymSra maúna af ý.usum
*kj'..i:. uiina aö sjua mönnum fram a mu M pjóðflokl{Jin bjcl. i haUu, heldur aö eins geta
L Iria i pessu inálefm, par eö lika pa pess, aö paö. sem jeg hefi sagt um óreglu Is-
>vo mikið að óánægju ,m* *^ , sti lendinga cru, sem harualeikir. Ujá peim
** |JC.,,„6 h.orjum. ,o,„í,vki, jog W.|
áfiam 1 röurn roínum um bæinn cf j 3 F |fariö 0f frckt í aö tala um óreglumemnna, get
lu'.i paö peirerusvo sóign.r a ' ’ j | ;Cg tækifæri aö sýim i'rain á pað i Luifi aö jeg
h.iua viö tnig, en pó jeg bjóöi fe‘m 4 / ö | hafi a röngu aö standa, en jafuframt vil jeg
S"1"1"*' °» *t“ ffiú tn i»»!«'<« P»>. Pí'tl r*. w"'°
k h. • . i encria rtf ntilriiS íirP«rl n nlÚ I 11 IlÍörUUSIl« I
in drtymaucli feguiö í l.ásun.aiskcg
að tndur hún ceskuna ka' ar;
í minninga lciðslu og dagsr. ku drau n,
á dimmasta grunni í timanna strauni,
jeg hyl minar harmatölur allar.
par cnginn skal htyr.i ,pser. heyrir ei ncinn
pa licimur cr dofinu sem blágiitis steinn
mjer einverau ein skal pá fróa,
pví par »em in tœrustu blika um brur
brcnnandi vonar og mini.'iuga tnr,
iu björtusta blómstur uppgróa.
lvr. Stefánsson.

i'.t lulll
\ ilji
íhermt cr, pá eru
anda á pvi tastara c
eir ótaanlegir ui i • 1; > . ..
c-uu fótunum. aö j*g I*ecja of mikiö. oreglunm t.l mðruuai. p
i ic'í>' til alS so tia fram enn íleiri og stor
J.JÓDERNI OG MÓDURMÁL-
eptir Sígarbjcni Stcfáusson.
iieyöist
• ijra; til aö sctja fram enn ileiri og stórkostlcgii
l.;a taka nein mótmæli. ,fl ,Wc_lu.! dæmi'um óhæfilegleika henuar. cn jeg Uefi cun
Ej»t pegar jcg byrja aö tala umo.cglu ^
,ut m.an' i 12- tölubi. Lcis, pa a 1 Je öri ráð fyrir pað l»ri »m, scm fyrr.
»11111 mjer tii peinaUnda m.uua* að mönnum ptki jeg fara héldur frekt i að
pnö 1 v-nnda sum að ganga a « n- ’ 8V0| hnlda við nlvöruna, pví li»imj|rinn or orömn ...................
s.,im J-g»t «ö^j »n ^Udu allir óreglumcnuUvo alvörulaus, aö hann pokkiv ekkcit ncina l samb ncdi. pví meö pjóöerni er vnnalcgi
si.1.1 ;tn <l ° ’ “ - jeg segi | hræsni, péssvegna ef paö á sjer staö a el 11 urdirskiliö ailt sem einkt-nnir lyndisfar pjófar
Sttt • rtu tunsa í sranna munin
sungin við Islands jökulströud.”
ti Ýmist sem prutna í pungum skýjuui
f loytirðr skjalda: diinman óm.”
B. Gröndal.
Kæru landar! cf vjer iituni til umliöirma
altla sjáum vjer, aötunga og pjóöcrni crn í mjcg
frv.
pcisóna nieöal margra púsunda manna, keaiur
fram mcð kjarki og alvöru til aö iiam fjlgja
rjettri og sanngjarulegri lífsskoðun sinni °g s}11
ir in umum fram á pað, som cr ábótavant, an
pess aö hræsna í'yrir peini, pi er pað «Ht alitiö
L,iót.iii‘vorrarhjer ibæntiui ” o. s.
• \ í l.ikiaust aö hvorjum, aem les grcumia meö
ípiirtckt og vill lcggja .jettau skiluing i bana
, \ il, i kki beinllnis af illgirni setja s.g ut t.l aö
íij'o.ika luina, og reyna lil að svcrta mig i augum
pjóöar niinnar, Und^ muTíð'óregli” í sprottið af hroka og sjálfs tiír.nj.ingu, vegna [cn
r,m aö itg T'lj' gJ1-111 A»t«*r>n til I aö Ueímurluu pckkir ekk.crt '.uns-.nr-eg vei'.
aö da-ma epU grc.nu.m aö jeg aliti p J t bl aðiull Leif baföi
"“VÍ'wuÚmw V,“ i'dillUS fjrí,- inöim1 útbrcif. mcí.l .1» «'• H.
r^a«tm!„„„iÓs,„»S«:l»b~aii i,?t „5 "—>••■»"
11,11 1,ð Pettdðer , ,.. € inftft Twi hrcesnaii eöfi al
ií;ui 1 [jau u ^
•1 • taka til dæmis $ 1000 pvíi brœsnaii eð” alvörugefinn, cöa pa nuU #nu »-
bL'r4 “«**1 “'"•**»”'*
| 111 vll OUUI “**lv -- * f
" • .. -f^gja all rúmgott ög laglegt ‘ keminn hrœsnari. par eö h*nn stendur á vega
v.ö.-hjci, uitg J.-aJ ...............j mótunuin eininitt til aö lata insnu vcia 1
poku
mikiö
.ll"“,,,>td jsuekkium urn daglega lifiö hjer! «nn sá sem ar stöðugt á hræsmsvellmum svo all-
v | ,,í.i uokkuð pekkjiim urn tiagi » j aö hann er hræsn-
' , . cj-i leiio'i veriðaÖLoyða peirri pemugai.r gcta pekkt hann og uiati at
" c f nianuie sem kaunske ætíð er fu llur, a, i og varað sig á honum. J*g vcit paö vel -ö
uppnæð « • - . i; oít iafn vel! mjer endast ekki lengi kraptar til aö halda a
'•“>» 'í'rcíi; r6: ArtS
rdfur óreulmaöur, póliaiineyöi liö-,pað meöp'í aö kaupa paö, en p .
5"" ''tltm nuUmöinn, peir eru ekkilcngi aö alvóru, pá fellur paö mcö sæmd. eu h ,
M'U,| ’ ' kevntar erufrá 2B centa til 50 og f meö hrœsni lifir paö meö stnan, enjeg y\ le
»na »0 centa áhe,.lu- ur sjá pað faHa meö sæmd ciiMa meö s,n,n.
div.-.l.i. cr slœöast inn með.
4 => 08 13'. um mánuöiu gjóra $ 25,uui ar- :
-ið. n, 'iivaö parf marga $ 25 órejumenn til aöj
„iiina $ 1000 ef peir lcgöu pa til siöu, i staöimi.
, \n, aö eyöa peim i óparía * paö cru aðctns 40
liu .iii það cr hugnsynd sumra að paö muui vera.
UJ01 10IO Uendingav l Winnipeg. g1 pá gota all
1, sjcö, aö paö cr ckki veriö aö gjöra alla ls,
1,11 il,i"a aö óregluinonnum, pó paö væn álitiðj
nð baö væru 40 af 1000. eöa cinn tuttugasti og;
^ • - Nú mœtti gjöra
fiinmti aföllum hópnuin.
örc Jumenn pcssa annaöhvort talsvcrt fæm cöur
pá „ijög misjaína, par eð menn vda að hœ.í e,
aö l'iiuu menn. er eyða tíönm frá 6 10-20 «m
iiúimöinn Og
efvelviei'i leitað erekki
Óun",:
tu
llUlliUii.ai '->ri ' .
l,„t aóiingt vœriaölehVinjói porsón t. erhd-
KVÖLDHUGSUN.
Nú himinsins stigu'r in hnigandi sól
á hafdjúpsins mmir úr gullskfja stol,
og kv.öldroöans blisgeiilar brcuua,
úr háværum dagsglauin’ und’ húmsvæföann
skóg.
pars bljéölega drottuar in friöbliöa ró,
fwvnn hugur hann svífur til hcnnar.
par cr »vo draumHýv og djúpsett af ró
Hium ðiuuo u-v.,. r --------- ------ ---------------<7
ur.dirskiliö ailt stin eiukcmnr lyndisfar pjófar-
innar, a'.lt sem framleiðir pjóíarkosti jafnt scm
pjóðargalla, og pað ar pjóötungan, sem birtir
orð ogathafuir pjóöarinnar, eptir feurgar aídir
þeiin ir.un betur cnn nllt annaö. sem 1; dagur er
bjartari dinnnri nóttu;” fornmenjar sýna aö
sönnu athafnir, tn pær eru pógulir og dauöir
' Uiitar I athnfnn pj.iRai'iniuir. eins Ofí lik •
ami mannsins er án sálar. Visindamaður, scm
skoöar dauöan manns líkama, getur sagt livsö
hrtiin hefii gefaö gjört, en efeki hvaö hanu hel'ir
jrjört, getur sagt livað líkasti maður er fier til
að gjöra.cn ckki livað liaun gjörir. panhigerpTÍ
varið meö fornménjarnar. En tungumálið ci >
sem lifaudi andi. pað getur hlásið hrerjum í
brjóst, sem skilur paö, hugsnnuin oröiun og at-
höfnum hinna tnestu maima, konunga, stjórufrœö
jiuga. keiinspckinga, skálda og ipróttamanna jafnt
sein kotunga og fáfræöinga, yfir höfuö kennt
hina niestu og mimistu aðgreiningu hins stær/.ta
og liins smærzta.
Vjer íslendingar megum llta til uinHöiiina
alda mcö undrun og lotningu, par cö móðurinál
v o r t hefir upplýst hinn mentaða hcim eins og
sólailjós óld fram aföld. liinir frægu og skáld-
legu sagnaritarar v 0 r i r sýna enn í skœrri
sknggsjá hugsanir, o rö og athafnir noiöurlanda
pjóöa á hinui fornu gullokl þeina, sem alveg
»æri liorfin í hyldýpi gleyinskunnar, et' liin is-
len/.kft tunga lielði glatast, t. d. um 1000 e.Kr.
Hvernig gæti nokkur verið hrifinn *f hinuin fögru
skáldmælum inna heifui snillinga, ef cnginn
skildi pau ? hvernig gœtum vjcr mctiö gull-
vægi peiira ? eöa pekkt ina öilugu sál hetjuun-
ar ? eða inu dýrmæta kjarna saauiar fcguröar,
dygöa og sta'Ofestu ? sein bjó í brjóstum samira
elskenda, hvernig gœti nokkur vitaö aö til' liafi
vcriö tryggö, ráðvendni, meöiuimkiiu, uiuburð-
arlyndi ogguðsótti kjá lieiöinni pjóð ?
noröur við hcimsVaut, cf aö niálið hefði ekki
o-eymt i hinni auöugu gersema hir/Ju, orö
hugtenningar heunar. Ilvetsu margfalt framar
mundu cigi Grikkir standa mefal pjcðann*, cí piir
hcföu aldrei glataö móðuimáU og pjófcrni-
sinu? en heföu getaö haldiö áfram aö vera leiö
togar heimsins í öllurn visindnm, skáldskap og
, Ipróttuin. eins og peir voru á mcðan pe'tr h Jdu