Leifur - 31.08.1883, Side 3

frænka þoirra og dó liún daginn eptir. Patrick
varö svo mikið um penna atburð, að hnnn
fjtkk licilabólgu oz varð pd næst vitlaus, söinu-
Iciðis tvær systur lians, og afi bans rcyndi til
að skcra sig á háls.
Wikkipeo. Hingað til licfu hinn háj
pris á eldivið hjer i bænuni, hindrað framför
bæjarins að nokkru leyti. lí’jöldi manna, sem
vinnur hjer yfir sumarið. hcfir skiliö eptir fjöl-
skyldur sínar í hinunr haitari laudshlutum og
hvcrfa svó heim til sin strax og fcr að kólna á
haustin. Ef húsaleiga hcfði verib lægri heldur
cnn vcrið hefir til pcssa sumars, og e'diviður
vcrið ódýrari,. hefðu i pað minnsta % af
mönnum peim, sem hjeðau ílýja á haustin, tekið
sjcr hjcr bólfestu og ílutt hingab fjölskyldur
slnar. Siðan i vor hefir húsaleiga alla tið stigið
niður, svo nú er liún allvcl viðunandi. einnig er
útlit fyrir a& eldiviður muni vc-rða til uiuna
ódýrari komandi vetur, en undanfarandi ár, og
má tcíja víst, að ibúai bæjarins fj ilgi stóruin
l'yrir pað, par cð pcir nú geta fengið aðra
nauðsynjavöru ineð svo að segja saina verði og f
austurfylkjunum.
Fyrir nokkrum tima voru mcnn sanufærðir
um, aö kol væru til í Norðvesturlandini. og i
vor sem leið, póttnst AVinnipegbúar vera fuil-
vissir uui, að öll pau kol, sem bærinn parf á
að halda, mundu næsta vctur verða flutt tih
bæjarins úr hinum ný opnuðu námum hjer
vestur frá. e/i pcgar fram iið.u stundir. misstu
nirnn pcssa von, par eð ekkert heyrðist um
lýrirætlun námafjelagsins, og bj íggust allir við
að mega borga 'nið vcnjulega verð peirra einn
vctiiriim enn. pað var pvi eigi alllitið gleðiefni
fyrir bæjarhúa, að fií pá frcgn, að Saskatchcwan
kotanámafjelagið væfi nú komið svo vcl á vcg.
að pað gæti tekið upp frá 500 — 1000 ,,Tons“
af kolum á hverjum degi, og nð pað skyldi
flytja kolin á Kyrrahafshrautina við Saskat-
chevvanána, og selja pau par fyrir $ 3 hvcrt
,,Ton •• Yegalengdin frá Winnipeg til nám-
auna cru 650 miiut, og er flutniugsgjald fyrir
vcnjulegar verzlunarvörur pangað $ 6,90 fyri;
hvert ,.Tou“. Eptir pvi að dœma yrði hvert
,.Ton“ $ 10 hingað flutt, en pað er engin
Astæðn fýrir járnbrautarfjelagið, að selja sro
dýrt flutning á kolunum. Ef kólaverzliinarijelag
yrði stofnnð, sem ætti sjálft vagna til að
flytj.i kolin a, pyrfti járnbfautarfjelagið. eigi
nunað en )já cimvagn og 3—4 menn til pess
að llytjn íéstina til AVinnipeg. , Lestin mundi
vcrða frá 60 —70 khikkustundir á leiðínni, og
yrði kostnaðurin við flu.tninginn $ 1,60, pað
virðist pví nægilegt, að' gefá járnbrautarfje-
lnginu § 2 fyrir að flytja lestina hingað, en
kolin pyrftu pá eigi að verða dýrari enn frá
5—6 dollara hvert ,.,Ton“, óg'vasru pað stór
uniskipti til batnaðar fyrir bíejarbúa. sem hingað
,,Ó! petta var ágœt,pugmynd Wranach" !
sa-gði kona hans, sem næstum roðnaði af glcði.-
.. iiug Jieflr opt lahgað .til að kom.á pangað,
við skulum nú fá okkur vagn á morgun og fara
pangað vinur minn! þekkirðu iiokkuð for-
stöðuinanninu hami Dr.' Andrcc" liúu vissi
rcyndar, að hann mundi eigi pokkja hanh, cn
vildi saint vcra viss I sinui sök.
,.Nci, jcg pckki han'M ckkeít“, sagði
Don Juáninn, cn pað gjörir ckkcrt tilj við
skultjm fara pangað-.á in'orgun eptir morgun
vcrö“. .
Næsta dag, eptir etinn morguhvcrð. ók
Wranaeli og kona hnns til Vitlausra sjijkvahúsS-
ins fyrir utan borgina. Dr. A'ndre'e tók ágætlega
á móti peim og sýhdi pcim allt húsið, o'g‘
kvaíst með áigcgju vera reiðubúinn til pess, að
gj 'ra allt til pess að lierra Wranabh gæti haft
scm nu st gagn af komu sinní,
)>L;uig bczt væri'1) sagði Dr. Audieo,
-67.—
til hafa máft sætta sig við, að horga frá
13—]6 doilaia fyrir pau.
Laugardagii,)’ 25. 'p. m. voiu tvcir menn.
Gatneron og Gatviu að róa á Raufánni, allt
i einu livolfdi bátniim og Camcron drukknaði,
cn Garvin varð bjargað, nokkrir Indiánar, scm
voru nærstaddir, scgja að Garvin hafi pröngv-
að Caincron út i bátinh, og iiann [Garvin]
haíi visvitandi hvolft bátnnni. var hann tekinn
fastur og scttur I v.ufhald. unz próf vcrður
tekið í málinu. Garvin pessi er nýkoiuimi til
bæjarins og-kveðzt hann vera frá Utica i fylk- ,
inu New-York,
Ung stúlka, að nafui ísabclla Sneddnu, |
dó hjcr í b'ænuin á siinnudagskvöidið 16; p. m.
hún var trúlofuð manni hjer i bænum og voru
pau búin að tii taka miðvikudágin 22. p. m.
fyrir giptingardag sirin og búih að bjóða vinum
og. vaiidanjönnum til samkvæmisins. þau vorn
á gangi á lau'gardagskvöldið, og varð lienni pá
snögglega illt svo pau fóru samstundis lieim,
Ijetu sækja læknir, en hann gat ekkert lijálpað
og andaðist hún eptir tæpa sólarhringS legu. Á
miðvikudaginn, sem átti að vcrða giptingardag-
ui heiinar, var hún jörðuð i öllu brúðaiskraviti
sinu eptir ósk liiiis hart leikna eptir preyjandi
uniiusta.
Eimtudaginn 23. p. m. sluppu tvcir ill-
ræðismenn úr fangahúsinu. á Stony Mountain og
fórst peim pað svo iaglega, að peirra var ekki !
saknaö fyrr enn uin morgunin eptir. Uni kvöld-
ið pegar fangarnir voru kallaðir til kvöldverð- |
ar vantaði 2 af peim, og fór fangavCrðuiiun '
að leita inn i klefa peirra, póttist hann sjá pá
par og’ skipti sjer svo ekki um pað meira.
Nœsta morgun komu peir ekki heldur til morg-
uuvcrðar, fór pn fangavörðurinn inn i klefa
peirra, til að vita hvað að pcim gc-ngi, cn 1
pcirra stað fann hann par laglega útbúna reifa-
stranga, scm peir hölðu skilið eptir i íúmbæl-
um sinuni. pótti íjingaverðinum peir hafa ieik-
ið illa á sig, og hefir hann vist óskað pcim
alls annari* cnn lukkulegrar feröar. Fór hann
nú. sem snarast að málvjelinni og skýrði lög-
reglustjóranutn í Winnipeg frá pcssuin óförum,
sem pegar sendi lógregltipjóna f ýmsar áttir,
til að leila að strokumönnunum, en pað er
mjcg liætt við, að pað veiði að vinna fyrir gíg,
par -peir höfðu svo langan tima til að forða sjer.
Nöfn strokumannanna eru: Frederik Marsaill-
aise, liann var dœtndur til 5 ára vinnu i fanga
Jiúsinu, fyrir að draga pcninga út af banka
undir fölsku nai’ni og var hann bi.inn að vera
par tœp 2 ár; liinn var Indiáni og er kallaður
,, Litli Peter liann var dæmdur i fanga-
•húsið til margra ára fyrir hesta pjófnuð, og var
hann búiim að vera par 3. eða 4. mánuði.
pann 28 p. m. konni lijor til bæjarins 58
islenzkir vesturfarar tlcstir af vestur- og norðurl.
,,að- pjcr ' færuð inn f einhvern klefanu og Ijekuð
vitfyrring mitt á meðal -•sjúklinganna ‘ •.
,,það væri •ágætt,l‘, sagði; Wranach, ,.en
i dag ti'l pess. r.ð byija mcð, ætla jeg að cins að
‘biðja yður um að loka inig svo seni Ijórðung
stundar inni i einhverjum bezta klefanum, til
pessjeg geti lesið partinn ■ i ró og liæði“.
,,Ö'! agætt clskan miti“ ! sogði'köna lians
,,og jeg bið yður hcrra Doé'tof, aö vcrða víð
•péssfiri bæn bónda mins".
• ,,Já, með ánæ'gjú“. kvað Doctorinn.
Dr. AndrCe lauk'iiu uþp'dinum klefanmn
og Ijct Wranach 'fara par ifirif en ’va'lla hafði
hann látið aptur dyrnar á eptir sjef, fyrr cim
frú . Wranach brá.pv'ershV fyrir Jiurðina.
• „Guði sje lof“, hvislaði liún að Doct. ,
„fyrir að petta tókst svo vel mcð mánninu
minn og að haon er nú vel geymdur“.
„Ilvað er petta'1? sagði Doctorinn mcð
undrun.
Hinn 23. þ. m. andnðist hjer i bænum
j niærin Ragiibildur Martcinsdótiir 16 ára að
aldi i, var bún nýkomin bciman af „Fl'óni, *•
en lagðist undir eins og liingað kom, liaffi bún
og vcrið vcsul mest alla lciíina að heiman.
Stúika pcssi var efnileg og vel af guði gcfin,
og er lienuar pvi sárt saknað af forcldrum og
vanclainönnum.
Frjettablöð í Consfantinopel, segja frá að
nokkrir Tyrkneskir menn, cr sendlr hfifðu verið
til að rannsaka hvað tniklar skemmdir hefðu or-
sakast af snjóflófuin úr fjallinu Araiat. hafi
fnndið Urk Nóa, pcir sáu áiengdar hátt uppi i
jökiinuin, eitthvað líkt stórkostlcgri bygg-
ingu úr dökkleitu tiinbri, fóru peir pá að
grcnnslast eptir hvað petta væri, hjá búendun
um i kriugumljggjandi. sveituin. og frjettu pcir
að petta hefði sjezt í jöklinum nú i siðast liðin
6 ár, cn cngin hefði porað að skoða hvað pað
var fyrir hræðilegri mynd, er pcir póttust sjá
i einum glugganum. cn sendimenn Tyrkja voru
hugdjarfir, og áset'tu peir sjcr að koniazt cptir
hvað pctta gæti vcrið, og cptir langvinnar
prautir tókst peim loks að komazt að Örkinni.
og fundu peir að hún haffi gcymst i'uiðu vc),
en talsvcrt'höfðu hornin ( par var hvorki skut-
ur nje barki ) brotnað, og heflr pað sjálfsagt
gjörst pcgar hún hrapaði ofan eptir fjallinu,
mcð Tyikjrim var i (ör pesfavi einn Englending
ur og sá hann að x",rkin vai smiðuð úr peirri
viðarteguiid, scm ritningin segir aö Nói hafi
brúkað, og scm hvcrgi fæst nema á slji ttunum
ftam rneð Euphiat, pcir brutú sig inn í örkina.
og; skoóúðu 3' herbergi og voru pau 15 fet frá
gólfi til lopts, mcira gálu peir ckki skoðað. pv?
allt var fúllt af is og, gc-ta pcir pvi ekki sagt
neitt uni stærðiua, cf pctsi cirk skyldi verða
jafnstór og Nóa örkin cr sögð að Lafi verið
[ o : 300 álnir á lcngd og 50 á 1 reidd, o. s.
frv. ] vevður ervitt fyrir mótmœlendur Genesis
bókar, að bera móti að syndafióðið liafi átt sjer
stað.
Alfonso Spánar konungur lnfir ásett sjcr
að hóimsækja Prússa keisara I septcmbermánuði
næstkomandi, og verður í för ineð honum
ásamt flciri lu fðingum. Marq De Laviga Der-
migo, útanr.'kismála ráðgjáfi Spánar.
Sagt er að Kínverjar sje að gjöia samninga
við stjórn pyzkalands um að fá par keyptar
100,000 kúlubyssur.
Hraðfrjett frá Lundúnum 25. p. m. scgir
, ,'Eri guð komi til! sjáið pjcr pá eigi að
nuiðurinn er hringlandi vitlaus* ‘ ?
, ,Hann Wranach“ ?
• iþjcr haldið þó cigi að inaðurinn, sem
við komum iun i klefann á svo heppilegan
hátt, sje hirðleikarinn AVrauach? Nci, minn
góöi! þaö er maðnrinn minu, syiiiaslatrarinn
Melchior“.
,6! haun íinyndar sjer að hann sje pessi
nafnfrægi, lcjkari ‘ ?
„Já, cinmitt“,. sagfi hin befnigjarna kóna,
maðuriun minn liefir allt af veiið heldur hje
gómlegur, og hafði, pvl miður, opt heyrt sagt,
að hann væri líkur leikaranuui WraViach, og
vildi umfram allt reyna til þess að lfkjcst
honuni sein mcst, hann rakaði skegg sitt, kíæddi
sig eins og Wranach og hernidi eptii böinitn i
máli 'göngulagi cg öllu háttalagi hans, og siðast
fjekk hann pí hugmynd. að hann væri Wra-
nach og engin nuua'r. í minni dniiðans angist
porði jug eigi aö mótmæla honum, heidut