Leifur


Leifur - 16.11.1883, Blaðsíða 4

Leifur - 16.11.1883, Blaðsíða 4
og liíotía öJium störfuni', ef hanu vilji trarö* vcitíi heilsu sína og lif'. Fyiii' !:a!fi ööru áii kom Grikkjuui ásanit uin ' r : .1 Giiulf.toi).-, left ía ráögjaia IJreta, iniiit.isv.ir5a i Athenubcrg, fjellst almúgi á | lu'dl betU, o:; optir iitiun tinia v.ir búið að :;ef.i næsítun hclmingi íneira i'jc, hddur cn með Jjui'fti til miuntjvarðans. Gladstouc cr sa eini maður í hvimi, scrn hefir [já iinægjh að sjá | sjer roistan miunisvnrðá í Cf.ru riki, [)vi pað i cr dvanaii'gt að reisa mönnttm minnisvarða | mcðan peir lifa, jjó mikilsverðir pyki, og cr I jjetta Jjós vottui' um mikilleik Gladstones 1 | augtiiu aimai'a Jjjóða, / N\ ie‘g:t liefir i.'átf úruíVíeðMi'iUt'imi Ilirschfeider f Toi'onto fuudið bein nf ákaflega stórri skepiiu i j'irfu, íiViicufc b'.-.'iinm Wocdstoek Out., og j pykii' s.i luiiöur ciiii ittcrkiJegii, lioldur en steiiu.i' jjcir, er , ltann faun í Mnskoka nicð I Indíáivieti'inu. Rifbeitiin tir skepmt pcssari Cru I 44 þumlungar á ieugd og 12 puml. að 11 m— máli. Kjálkabeinið er 30 puinl., langt, og tónnurnar 7 puinl. langar og 3J.< puml. á breidd. Framfótarleggitrinn cr 30 pmnluuga lattgur og 24 purnl. að umniáli. — Bóp.di einn hat'fi fundið nokkuð af' beinuin pessuin fyrir tveimur árurn cr liann var að grafa skurð, en haun skc'ytti ekkert um pað. Nú fyrir stuttu frjetti Hirschlelder petta, og Ijet ltann pegar laka til starfa, til að ná sem mestu ai' beinunt pessarar risavöxnu skepmi. Bcinin ertt djf.pt ! jörðu og er bai'ðtir bláleitur leir allstaðsr nm- hverfis pau. svo pau cru r.æsttun pvf óskcmmd. Til að ní beiuagrindfnni upp, purfti að grafa 7ó feta langiiu 'skurð og 40 feta brciðari. Hertnalaráðgjnli Bandafylkjanna licfii' ferigið brjof frá Iiei'sböíðingja einum i Mount Yermon, Ala. Intiihald brjefsins er, að btðja stjórnina að fóðra og sjá utn að vel sje fatið rncð cinn múlasna. setn sagt er að sjo orðinn mj'ig gamall, og sem heíir verið í’herpjónustu rikisins tneira en 40 ár síbastl., liafði hersliíifðingi pessi iVngið sk'pun imMið solja múlasna’tn en er her- metmiinir vissu puð, vildu pcir ekki að pað við genvist, tóku sig jjvi tll og sömdu bænar- sk 1.V tí! stjórnarinaar; skrifuðu rnargir Jiéi'shrifð- i.ucjar nfjfn sín uiici.' l.ænarskrána, par á rneðal yfirlierforingi Sherman, ogsegir fcarin pað lýsi vanpakklæti, cf stjórnin vilji selja pessa skepnu scm . u;n ntörg undaiifatin ár ltcftr unnið tikinu á hverjnm degi, par sent hann sjo nú orSinn garnall, máttdreginn og hvítur af hærmn eptir tr.itrgra ára pjónustu fyrir stjórnitia, pá virðist sjer ekki of mikil laun lt.ans, pó stjórnin kost' Jjanti pað sem hann fi eptir að lifa. pcgat' hermálaráðgjifiun ltafði lesið skjalið,. hreifóiit fcann til ineðaumkttuar og ser.ili pegar hraðfrjctt tii hérshöfðingjans svo látandi: ,,Seldu ekki múlasnamt, en sjáðu titn að Itann bresti' euga aðhjúkrun nieo.iii hann iííir“. Fvrir skmiat'.t vat einu fangayörð:irinn í Toronto tueð faiigana úti á vissttm stað. parsem ! peiv voru að vinna, og er hann fór með pa heiiri j leiðís, ileygðu 2 peirra vei'kfærupuni og lilttpu | lmi'tii í puirri vön að geta sloppið, tók pá langa j vui'ðurinti byssu sítu, ksllaði til peirra. ef pcir i vilílti balda limuin símim bciluut, skyldu peir j standa kyrrir, eit peir birtu ekki um pað og j Iijehhi áfr.un, svo liart scin peir gátu, skaut pá j fangavöiðuriun, og fjc.ll annar sft'okumaðurinn pegar, og er farið var að vilja um hann. vat' j b.aitn dauour, ltafði skotið komið í huakkann og j lihuipið útuui entiið. lú'.iigavórðui'imi var yfii j kotttiu af pessu, og gaf sig á vald lógreglnunár j fi'lviljugU'ga. 400 uta hátíð í tniuningu Maiteitis Luthers, verður haldin í Hatnilton Ont. '10. og 11. p. m. j liefit' verið kosiu nefntlínanna til að sjá um að | n]]t sje sem fnllkornnasf, og fari rcglulega fram. | Á mámidaginn vérðttr embættað í flestu.m kirkj- j uni bií jarir.s, og að kvcldi vetður haidin sam* kotna til að glet ja sig. Iu'riir beztu söngmeun úrj J.útJíUfku kiikjunuw verfa par satnan komnir. ■ — 112. - ásamt ágætis söngvurutn úr öllum. áttuití, sem boðnir hafa verið til samkvæmisins. Bóntli nokk'tr 1 fylkiuu Peúrisylvauia, cem var orðin aldraður, -og nlla asfi ltafði kappkostað að draga saman fjármuni nægilga til að lifa góðu lít'i í eliinni, tók Itann eiuusinni alla petiinga sina og Ijet pá í hitunarofu, sem pá vair ekki brúk aður, pví karl óttaðist aðbatikar kynuu að falla og Itann svo að tapa aleigu siiini, eu á hinn bóg- iun vav hann hræddur við pjóbt, og Ijet pví pen- ingana í ofninn. svo pjófar skyldu ekki finna pá, eptif [ictta var harm knllaöur frá heitriili sinu um lítin íí.a t. e.n erhannkom lteint 'aptur var koria hans búinað taka hifuriárofriíun til brúks, og sc'iit náttúdegt var liafði hún kveikt upp 1 lionuut án pess aö líta eptir hvað hattn hat'ði inui að ltaldíi, og brcudi pyf aleigu bónda síns. pann 30. í'. 111. pyrptist satnan ruúgur og niargmenni úröjlum filtinn á bóndabýli eiliu nft lægf Toronto, til nð vera sjónnrvottar að enda- lyktuni á niikilli oní.s'u meðal plógsveina nokk- ura, kl, 10 30, f. 111. var liðiuu fylkt áorustu- velliuum, vortt par sainnti konmir 32 inenu og ltafði livor og einn að vopni 2 hesta . og plóg. L5 ekrur af cggsljettri gruud var skipt í 32 j.ifna parta ogátti allt að vera plægt kl. 1 30, e. in. pegar kl. vísaði hálfellefu var hinum vfgbúnu stríísmönnuin gefin vísbending, og í sama vet- fangi fór ílokkuriim á stað eins og eiun maður væri; hinir spegilgljáu pfógar sukku að skapti I liina frjóvsömu jörð, og skyldu eptir kolsvart ílag, plogsveinainir tiiluðu ekki oið af mrunni', og var aiiösieð að allir vihlu verða mestir, hestarn* ir gcngu liart og hlykkjalaust og sýndist að peir vissu ltvað stjórnara poirra var í l.tug, og að peir vildtt gjarna bjálpa ltonttm að ná sigrinum. En eins og vanalegt er geta ekki allir orðið jal'n- snjallir, klukkan 3 e. m. voru nokkrir pcirra búnir mcð sfna spihlu og gcngu sigri Jtrósandi af orustiivcllinuni, cpLir pað.fóra peir ab smátin- ast af vcljinutn, og er kallað var að timinn væri útrunninn, voru a.ð eins 2 tnenn cptir, áttu pcir eptir ffirra faðnta langa spildu, sein peir Ittku við &'ður peir fóru af vellinum. Að pessu lokmt var hinum vlgmóöu sveinutn haldin vei/.’a mikil, var par og útbytt verðlaun- utn og feugu allir poirra eitthvað, og fóru svo hver heitu til sln ámegðir eptir dagsverkið. pyk ir petta figætt til að koma inn lijá m nmiin keppni með að pitegja sem mest og bezt. pví vita skuld er að enginn vill vera minnstur, en pab er aðgætandi að ekk.i er farið eingongu eptir pvi liváð fljótiu menn cru, licldur livcr plægir be/.t' Nýléga hcfir l'tindist pjátur kanna lokuð, voru í htnni uin 30,000 dollars viröi af peningtnn bæði gull silíut' og brjefpeningar, kanna pcssi fanrist á bújörð bins alræinda ræuiuinga Bender, vib porpib Chetopa, Katisas, halda nienn að peningur pcssir haí'i glcyrnst, eða hann liaíi eia- hverntinia liaft muntan tíma og grafið svo könnuna í jörðu og siðan ekki fundiö liana, pykir öllurn sjálfsagt að pejtipgarnir sjeu eign íntsra manna er lllræöismaðumin ltafi anttað J tvegtya myrt eða rænt-; f'innandiuu setn nú býr á jöi'ðutnii vill ekki sleppa peningvtnuin og kall- ar pá sína éign, en lögin ltafa pegar ákveðið að ltann geti ekki ltaldið fupdiuum, og stendur nú til mál ntilli fínnanda og nokkurra ættinpja Benders sem pykjast ltala fullauji rjott til pen- ingauna og jatrivcl pykjast pekkja sumt af peiin og vita hverjir ije peir rjettu eigendur. Haldið er að mál petta muui leiða í Ijós ýins spillvirki seiii hingab til liafa verið ltulin. P i' c 's t u r i n n: ,,Er' pað pá kontið svona larigt með pigKarl! að pú lepur ofanaf rjó'matrogunvun i búrinu, veistu ekki af pvi að pað cr vcra til, sem sjer állt, og fyrir hverri að jeg or eins og Htið sandkorn“? Karl (grátandi); ,,Jú, prcstskonan“. Hvcnær skuli állta nianninti virkilega drnkk- inn, licfir pjóðverskt blað nýlega svatvtð á pessa leið: pað er óhult einkum, segir pað. I. Ef mað uiinu á heimleiðinui stauzar við hveit götublyg og héldur að pað syo biysfói:, sem par farí fram ltjá sjer. 2. Ef máðuriun ’eitazt við að Ijúka upp húsiimu með göngupriki sínu. 3. Ef hann reynir aö draga upp úrið sitt með s líj elaklaufiuni og l íjórða lagi. ef liat.n, 1 staðiuu fvrir að læsa garð- hundinu sinn i búri slnu, lætur liann i rúmið sitt en lokar sjállán sig inn I klelá hans. Hafi pjer nokkurn tirna orðið svona drukknir piltar? G u ð f r æ ð i s k e n n a r i 11 n; ,, Hvað á maður fyrst af öllu að gjöra er maður er ný stað- iun upp úr pungri legu? Skóiasveinninu; ..Biöja lækuirinn undir eins um reiknit)ginn“. .,Jeg elska pig framast ölJu i lieiminum“ sagði unguí' bóndasonur einusinni við unrnistu síua; ,,Jeg ,,.Dítto“, svaraði hún. Pilturinn skilcli petta orð ekki, og spurði föður sinn daginn' ep'tiT, pegát-peir voru staddii í urtagarði hans, hvað orðið ,,Dittó“ pýtldi. Faðir hans mætti, ,,parna sjerðu kalhö'fuð“. ,,Jú“. ,,Og parna sjerðu annað, ,,Ditto“. „íívað p:'.? svaraði pilturinn grainur, .. .unnusta míu liefír pá kallaö mig kálhöfuð“. h 11 y s í 111 u. IIAL!. & I.OW'E ItmiWASMIDIR. Oss er sönn áuægja, að sjá sem optnst vora í s 1 e 11 z. k u skiptavini, og leyifum oss að fullvissa pá um, að poir -fá eigj bptur teknav myndir atmars staðar. Stofur vorar eru á Aðalstrætinu nr. 199, gagovart markaðinum. Tsleiidingiar! pegar pjev piivfið að kaupa skófntnað skuluð pjer verz.la við RytUI, hinn llliklil skófata verzlunai'mann. 12. okt. The.Eureka Auctiou Rooms, er sá bezti staður í bæmim til að kaupa húsbúnað. 493 & 495. Aðalst. T. P. Murry, uppboðslraldari 7. sept. W G. Fonsecá. lfeigir liús fyrir lágn rentu, seluv bœjailóðir og bújarðir, ódýrt og meö góð- um kjfirum. Skrifstofa 495, Aðalst. 7. sept. S. Polson hefir til sölu nokkrar lilutlendur, frá 10--20 ekrur liver, ekrau frá 40—100 doll. borgist á 5 árum, Skrifstofa „Harris B]oc'k,‘ gngnvart markaðinunr, 7. sept. MONKMAN eg GORDON. Laga, og málafærslu menn og crindsrekar fyrir Ontario em á horninu King og James Sts. WINNIPEG. MAN. A. MONKMAN. G. B. GORDON. líreinsuu á sigurverkum (úrum) og klukk- um, otr aðgjörð á ýmsu smávegis fæst hjá nnd— irskrifuðuin með lægra verði, en hjá öðrum. Nr. 24 Notre Dame St East, Winnipeg. Loptur Guðnason. Myndir af skáldinu Hallgrími sáluga Pjeturssyni eru til söíu 1 preutsmiðju Lcifs og kosta 25 cents, WMUM LEIFUE, kostaJ'íl 2. í Americu og 8 kr. i Enropu.sölul. ýjí Eigandi, ritstjóri og ábyrgðarmaður ; II. J ó 11 s s o n. WINNIPEG. MAN. No. 146. NOTRE DAMÉ ST. WEST.

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.