Leifur - 15.02.1884, Qupperneq 2

Ffakkar álita sig. Síðasiliðin nóveinbcTinanuð,
tók parvið ríki Ranavalona diottuing III, sagði
hún i ræðu sinui að. hún skykli sýna möniiuin,
að hún væri sannur hcrmaður, og ætíð reiðu-
búin að vcrja laiul forfe&ra siuna fyrir öriisum
útlendra pjóða, kvað-t hún vonast eptir að aliir
vildu rjetta sjer hjálparhönd til að hrinda Frökk
um úr landi, pví hún kvaðst ekki gcta vitað
p& ná undir sig eimini puml. af landi slnu. Er
pv'í útlit fyrir að Frakkar eigi par .,litlu heiö-
ríki að fagiw‘, er pcir hafa stjórnina upp á mót
sjer og Englendinga lika, pv! vavla munu peir
pola peim til leng'dar áhlaup og ófrið, pað er og
hætt víð að sama verði fyrir Bandarlkjamönnum
peir munu varla lengi láta pá urcita pegna sína
umtalslaust.
I Madrid eru talsverðar æsingar og óeyrðir
út af stjórnarmalum. pann 17. f. irs. urðu deil
ur miklar á pinginu út af ræðu gegn ávarpi kon-
ungs. Senor Casscvas dcl Castilio, fyrrum æðsti
ráðgjafi, varði rnfil sitt ágætlega og sýndi ping-
inu fram á að viðhaldsnienn hefðu stjórnað betur
cn framfaramenn, undir forustu senors Sagasta;
út af pessu risu deilur og tóku (lossir pátt í præt
unni, og lauk pví svo að stjórnarraðið hótaði að
segja af sjer ef pingi væri cigi pegar slitið og par
eð pað var eigi gj rt, sendi pað konungi skrif-
lega aðvörun um að pað eigi framar Iijeldi cm-
bætti sinu; ijet pá konungur hafa fram vilja sinn
og má pvi einu sinni cnn kjósa stjórnarráð á
Spáni. halda menn að i petta skipii muni við-
haldsinenn verða hlutskarpari. pvi nú pegar
er búið að tilnefua nokkra peirra.
___Frjettaritari hlaðsins New York Herald í
Bcrlin á pý'/.kalaildi, sendir pví ágrip af sarnn-
ingum peim er Bismaick gjörði við Austurríki og
Italíii síðastliðiö sumar. Eptir frásögn hans cr
samBÍnguriun ekki eius vofeiflegur og margir
mundu ætla. pað scm samningurinn tekur fram
cr að hvert ríki sje skyldugt að styrkja hitt ef
nauðsyn krefur. ekki i peim skilningi að tveir
skuli móti einum pó citlhvcrí rikið verði fyrir
áreitni annars, heldur vera rei&ubúið að ganga i
lið með hinu ef paö ætlar að berast ofurliði,
Sambandið er og stofnað í peim tiigaugi að rík.
]ii vinni í sameiningu að pvi að hindra evðileggj.
endur frá að gjöra skaða, og kappkosta að upp-
ræta pa.
í Berlin kvað hafa sjest fyrir fáuin d. guni
hin hvíta frú (Weisse Dame). sem á að verA
fyrirboði pess að einiiver af keisaraættinni sje
skammlífur. og er mikið rætt um hver næst muni
^burtu kallasf. Sagan um konu pessa er flestum
þjóðveijum kunn; og er hjátrúin svo sterk að
Berlínarbúar trúa staðfastlega að svipur hermar
sjáist ætfö stuttu fyrir dau&a einhvers af keisara-
ættinni, á hún pá að ganga um sali hinuargömlu
liallar (Alta Schlosse) hægt ogseint eins og væri
hún að virða fyrir sjer sinn forna hústað.
___þann 21. f. ni. var i Vfnarborg tekinn liönd
um maður einn að nafni Hugo Schenk Bandarfkja
maður, fyrir að hafa myrt 2 stúlkur; 1 fjtlagi
með honuin var annar maður, sein einnig var tek-
inn, hefirhann meðgmgið um 4 stúlkur, og að
næstu viku hefðu peir ásett sjer að nryrða 5 per-
sónur, auk pess ætluðu peirað myr?a baron Mal
ntti og alla fjölskyldu hans, áttu peir von á að
fá 30,000 florins fyrir verkið, ætluðn pcir svo
að strjúka til Atncríku, sagt cr að sannað muni
verða að mcnn pessir sjeu búnir að myrða í pað
minnsta 20 mrnn, hver tilgangur peirra hefir
verið með að myrða stúlk 'rnar, er óljóst, en
ættingjar stúlknanna pykjast pekkja Schtnk fyrir
sama mann sem ijct i ljósi löngun sína að giptast
peiin, sinni í hvort skipti, . og á lianu pó konu
á lifi í Bæh.dmi, seni nú er nær hrjáluð fíðan
hún frjetti ófarir manns sins.
þann 5. p. m. var opmð stórping Breta
með mikilli viðhöfn. í ávarpi sinu til pingsins,
kveðst drottningin samgleðjast pingniönnum yfir
pvi að ástand íra fari hatnandi dag frá clegi,
og að siðastiiðið ar hafi færri iilverk verið. unnin
heldur en nndarfarin ár. Biður hún pingið aö
þalda áfiam með að Ijetta ánauðaroki íra otj
— í 58. —
gjöra allt scm 1 pess valdi standi, til að <*veita
peim pað frelsi er peir æski eptir, og nieð pvi
styrkja pau bróðurlegu bönd, er samtengi írland
við.stólinn. þess er og getið i ávarpinu að vegna
hiuna sífeldu ócyrða i Egyptalandi. hafi stjórnin
hælf við .'ið kalla heim liermenn sína paðan, og
að nú nýlega hafi hershöfðingi Gordon vefið
sendtir til Súdan, og hafi hann f'illt vald til að
breyla sem iiomun liki bc/.t. þingið cr fnllviss-
að um að friðsamlegir samningar hafi komi/.t á,
á milli Frakksi og stjórnarinnar viðvikjandi aðför-
um Frakka á Madagaskar siðastiiðið sumr.r.
Ver/dunarsamuingar ?ið Spán fullgjörðir að öðru
en samþykktum pings Spánverja. Verzlunar-
samningar við Japan enduinýjaðir og næsturn full
gjörðir, samkvæmt samningum Japansmanua við
önnur veldi Nor&urálfu. Samningar gjörðir við
Borfugalsmenn viðvikjandi ánni Congo og landinu
umhverfis. verða pcir lagðir fyrir pingið til að
stáðfesíast af pví. Byrjað á ver/dunarsamningum
viö Tyrki og sórnuleiðis við Mexicomenn, liafa
verið sendir pangað fulltrúar frá stjórninni. til
að ræð;i um pað við Mexicomenn og komast að
einliverjum samningum við pá, kvaðst drottning-
in vonast entir að mál pcssi gengju svo vel, að
pingið yrði kallað til að staðfesta gjörðir {Tss-.r
áöur pvi yrði slitið.
— Ileyrzt hefir að Baker pacha, sem af Egypta-
landsstjórn var sendur til að koma á friði á
svæðÍDU milli Suakim og Rerber, hafi siðast-
liðinn máuudag vc-rið yíirunninn og néyddur (il
að fiýja. Meö lionuni höfðu vcrið nm 3000
hermenn flest cgyp/.kir, -og er peir sáu óvinina
uinkringja sig, stóðu peir sem höggdofa af ótta
og köstuðu margir peirra vopnunum og gáfust
upp. Sjo saga pessi sönn sýnir hún berlega, að
gagnslaust cr að loggja móti uppreistarmöunum
ineð egyp/.ka hermenn, og að Baker pacha
hefir pekkt pá vel og vitað að pcir voru tak
markalausar hlcyður, pcgar hann 1 Kairo vildi
fá brc/.ka hermenu mcð sjcr í förina. Eptir
óföruin li.ans að dæma cr næsta likiegt að eins
fari fyrir Gordon pegar hann kemur til Súdnn,
og er pá lítil von um að hann komi/.t lifs undan.
en falli Gordon fyrir skrilnum i Súdan, missir
England mikils við og væri eigi óliklegt að til-
rauu yrfi gjörð að hefna hans.
FRÁ BANDARÍKJUM.
A pirigi Bandatlkjanna. hefir komið fram
uppástunga um að stofna timburræktarskóla i
Dikota, vill uppástungumaður að stjórniu gefi
400 sections eða 25(),000 ekrur af landi, sein enn
er eign stjórnarinnar, skuli land þetta geymt Og
vera undir stjórn skrifara 'nnanrikismálanna par
til Dakota, sem fylki. gengur i sambandið, skuli
landið par eptir brúkað, sem tiinburræktarskóli.
Tekur uppástungumaður pað frair, að ekkert af
landinu skuli solt fyrir minna en virðingarverð,
og að eignarijettur fyrir pví skuli engum gefinn,
fyr en búið er nðplanta í pað minnsta 12 ckrur
nfskógi, og scm pá verði a'ó vera á góðuni
framfaravegi. Peningar peir, er stjórnin fær fyr
ir sölu landsinv skulu lagðir i sjóð, og skal peim
varið eingöngu til að stofna trjáræktnrskóla, ekk
crt af peningum pessum skal brúka, hvorki til
bytrginga njc launa kennara, par til fjár upp’næð
ineroiði» 100,000 dsllars, eptir pað skuli ein-
ungis vextir fjárins hrúkaðir par til sjóðurinn er
orðinn 200.000 dollars, cptir pað má brúka
vexti Of: pað sem viðbætixt til skólahygginga, launa
og fyrirhafear. cr lýtur að pví að viðhalda skól-
anum. í stjórn skólans skulu vera 3 menn, skulu
tveir þeirra kosnir af forseta rlkisins og ráðinu,
en einn skal kosin af fy’kisstjórninni, skulu menn'
þessir kosnjr til 10 ára, efa svo lengi scm peir
hegða sjer ráðvandlega. Komist skólinn á, verð
tir pað ór.eifanlega niikið gagn fyrir Dakotamennt
ættu p. ir pvi að styrkja uppástungumanninn í
framkvæimlum málsins, pvi pað er all líklegt
að hai n eigi iðugt rneð að hafa ntál sitt fram.
önn ;r fylki mun langa til að liaih heiðurinn af
að hyrja á jafn niiklu verki, sen, petta er og sem
með tíinanum hlýtur að verða landi og lýð til
ómetanlegra hagsnmna.
— þó suðurfylki Bandaríkjanna hafi ekki að
segja af vetrarfrostunum- likt pví sem norður-
fylkin, hafa pau nóg vandræði við að strlöa, scm
norðurfylkjamenn mundu má ske slður kjósa cu
frost og snjó, en pað evu flóðin, sem á hverjunr
vetri æða um byggðir og bæi og gjöra margia
milióna skaða. Frá fylkjunuin Arkansas, West
Yirginiu, Pennsylvaniu og Ohio koata dnglega
sögur um ílóð, seni æða yíir alit og gjöra stór-
kostiegt tjón. Bærinn Cincinnati 1 Ohio er að
miklu leyti umflotinu af vatni. ýmsir partar
bæjarins eiu i kafi, og sjást eigi iicma efri
partar húsanna upp úr vatninu. í Pittsbi rg,
Pa. og Wheeling W, Va. er ástandið likt.
Bæirnir eru á kafi og allar jariibraiitarlcstir
stöðvaðar, húsin fljóta sem skip um slrætin, og
i Wheeling er ástandið eiuna aumlegast, pvi par
er matarfoiði oröinn mjög lltill, cn örðugt
mjög að fá bjargræði aðflutt; lu-fir eigi komið
annað eins ílóð i peim bæ í hundrað ár.
— A kvennaskóla einum í Philadelphiu eru nú
50 Indiána stúlkur aö læra allar kvennligar
listir. Eru pær frá 6—20 ára gamlar; hcgða
pær sjer mjög siðsamlcga og stunda lærdóin siun
mjög kappsainlega. A hverjum degi eru. pær
látnar ganga út um bæinn sjer til hressingar einn
klnkkutíma, eru pær ófúsari til pess enn alls
anuars, sem peim ei sagt að gjöra, pvi pær
finna til pess hve mikið allir stara á pær, rins
Qg pær væru citthvert náttúruafbrigði. Á dag-
iun mega pær ckki tala nema enska tungu, en
á kveldin i 2 tíma eru pær frjálsar að biúka
sitt cigið mál; pær eru mjög fljótar að nema
hvað sem er. og er pvi auðsætt að með ]ag\
má gjöra Indiána að nytsömum pjóöflokki, e/
menn einungis halda áfram og þreytast ekki, pó
í fyrsiu gangi ervitt að temja pá við vinnu sem
hvita menr.,
— Allt i landi pcssu virðist ætla að fara að
ver&n citthvað einkaleyflslegt og einstrengislest,
pannig er pað pegar orðið með hveitiver/.lurina,
Bændur fá livergi nærri pab, sem peir eiga fyr-
ir afrakstur vinnu sinnar, heldur lendir hafcu meir
og minna i vösuin ýmsra fjehragðafjelaga ogauð-
kænskumanna, einna mest kveður að possu 1
hinu gullvæga Norðvesturlandi, par er, sein
knunugt er, hveiti hin hel/.ta vara bænda og ná
þeir alls eigi fullu vcrði fyrif pað, en eru prett-
aðir og táldregnir á ýmsan svivirðilegann háff og
verði á hveitinu þoknð niður rjett optir vild og
velpóknun fjelaga peirra, sem vara þessi fei l
gegnum hcndur á. Ilið inikla mölunarijelag i
Minneapolis heíir pegar gjört samninga við alla
brautaeigendur. sem pær brautir eiga er Jiggja
til Chicago og Milwaukee, og par á meðal við
St. Paul brautarfjelagið, og Imfir samniugur pcísi
komið pví til leiðar að engum er fært að senda
hveiti nema með pvlað borga fullan flutniugseyr
ir fyrir pað til Chicago cða Milwaukee, og eranð
sætt að slíkt er eing'ingugjört til poss að þcir,
sem be/.t geti matað krókinn, pvi ef einliver seni
eigi er áhaugandi pcssa möJunarfjelags kaupir
hveiti, til pess að selja pað f Minneapolis eða
St. Paul. verður s& hinn sajni að borga fyrir
pað fuJlan flutningseyrir til Chicago eða Milwaukee
eða 20 cent undir livcr hundrað pund, meiratn
hann pyrfti, ef samningur pessi væri ekki gj’ rð-
ur, og er því auðsjáanlegt að allir hveitikaup-
menn, sem ckki tilheyra pessu fjelagi, geta ekki
staðið sig, nema með pví að láta skaðann koma
niður á hændum, með pví að svikja pá á vog og
mæli og i öllu sem þeir geta við koinið, og verð
ur pannig afrakstur vinnu peirra, sem horið hafa
hita og þunga dagsins. einstökmn fjebragða-
mönnum og rángjörnum a.uðkýíingum að bráð.
Mölunarrnenn í MinneapoJis halda hyeitinu mcð
öllu rnögulegu inóti og allskyns vjelum, i sern
lægstu verði og járnbrauta og kornhlöðufjelögiu
hjálpn pcim til.
Tll að hjálpa pessu við eða miunka völ l
pessara geysilegu jjeuingaljclaga og vérjn bændur