Leifur - 20.06.1884, Síða 1

2. ár.
Wúmipcg, Iflanitoba, 20. ji'ani 1884.
Nr. 7,
VikublaJid ,,L E I F U R'' kcinur út á hverjuin f>btudogi
a ó fo r fn 11 a 1 a u s u. ÁrgnnguriniF kostnr 3*2.00 í Amcríku,
en 8 krónur f Norðurálfu. Sjlulaun einn áttnndi. Upps'jgn
á blacJinu gilclir ekKi, ncma meJ|4 mánada fyrirvnru.
FRJETTIR UTLENDAR.
Fyrir sköuimu reis nvr spania&ur upp í |
Súdan, sem haldið er aö muni svipta Ei Malidi
völdum ejörsamlega með pví að tæia ahangendur
hans fra honurn, hefir hann pegar byrjað á pví j
og aðhyllist fólk keuningar haiiv; hanu hefir
einnig háð ornstur við meim E1 Mahdis siðan
honum óx iiskur um lirygg^ og hefir jafnan bor-
ið sigur úr býtnm. þessi nýi spámaður er
svertingi og kveðst fyrir löiigu liafa pekkl E1
Malidi og segir ið lunn sje alsenginn spámaður,
pvi til pess að geta sannað að svo sje, hijóti :
hanu að geta gjört sig ósýnilegan, petta segir j
hann að E1 Mahdi kunni ekki, en kveðst sjálfur
geta pað. Fyrir sfcömmu sendi E1 Mahdi ílokk j
manna til að haudsama penna íjandmann sinn, ;
cr keppir við að rýra áiit lians i augum lýðs- ,
in«, éu peir komu tóuihentir aptur, því pegar j
þeir höfðu umkringt banu, hvarf liann algjór- !
lega og sáu þeir hann hvorki nje heyrðu framar. ]
það verður saimarlega fróðícgt að frjetta hvern-
ig Bretum gengur að liöndla þennan íjölkuun*
uga þrjól, sem hann virðist vera, og verður
það sjaldsjeður leikur er þtir vilja giípa hann,
en hann hverfur sjónum þeirra; er slíkt líkara
forynjufrásögnuin úr forn ddinni, en af manni.
sein uppi er nú á nitjándu öld.
Nú er flóðtirniun byrjaður og liækkar vatu-
ið 1 Nll daglega, svo búis,t er við að innan
skamms muni Gordon géía séirt báta með vcVpn-
aða rnenn ofan eptir henni og rekið á ilótta
uppreistarskril þarúi, er situr á bökkum hennar
situr og gj-örir þann vcg ófaran fyrir ferðamenn, :
en gjöri hann það, getur liaira þannig greitt
götu liins bre/.ka liors, er hann fer suður.
Frjettir sunnan af Egyptalandi cru yfir íiöfuð
betri, en þær hafa lengi verið. Fylkisstjórnin í
Dongola segir að uppreistarmenn þeir, sem að
undaiiförnu Jiala haldið sig norður af Berber,
sje gjörsamlega yfirunnir og liafi allir svarið sjer
hollustueið. Á Rauðahafsströndipni umhverfrs
Súakim eru flokkar upprei'tarmanna, sem ann-
að slagið taka sjer ferð á liendur til Súakim og
gjöra árá<ir á bæjarbúa, eu til þessa liafa
þeir farib hrakfarir einar, og hefir setuliðið sýnt
drengilega vörn, þó eintómir Egyptar sjen.
30 f. m. var f London gjörð ein sprenginga
tilraunin enn og luppnaðist það vorium Iramar,
svo ^dynamite’-memi liafa nú sigri að lirósa. j
Um kvöldið kl. í) hcyrðist gnýr svO mikill, !
að jörðin gekk i öldum, sem jarðskjálfti væri.
og er að var gætt, hafði sprungið í lopt upp
piutur af hiiini miklii byggingu, þar sem skiif-
stofur njósnarmannaliðsius eru, sem kallað ei
(,Scotland Yard”. Skanimt frá hinu niikla
( Sl .Jaines Squaro” hcyrðist annar hvcllurimi
uin s m'u imindir. og höfðu sprengingamcim
ínðist á liina skrautlcgu byggiugu ( Jun.'or Catl-
tou Club líouse”, hafði sprengingaefuið verið
flutt ofaní kjallara og þar kveikt i þvi, en það
gjörði ekki stóran skaða og þótti það undraveit.
Um sama leyti heyrtist lreellur i öðrum stað við
torgið, en scin ekki vann stórkostlcgt tjón, þó
margir yrðu óttaslegnir, ekki sízt á leikhúsiini
við torgið. Leikhúsið cr um 50 faðma frá
( Clailton Olub”, en þó var liristingurinn svo
inikill að húsió nötraði, og ætluðu allir að verða
tiuflaðir, og leið langur tinii til þess er kytrö
komst á. Um inorgunin eptir þcgar lysti af
clegi, tók l'ólk að þyrpaít sanian umhverlis ((Scol •
laiid Yarcl”, og hafði iögregluliðið fullt i fangi
nieð að halcla þvl í skcfjum. Allir gluggcr á
húsinu (um 300 að töluj voru brotnir, cu ekki
liafði íallið burtu meira en um 15 feta bieiður ^
partur úr veggnum, og þótti iádæmi að nokkuð
skyldi cptir standa, því 1 jústimum fmidust 18
bögglar nieð dynamite’, sem voru óskertir, og
liefðu þcir aillr spruugið, hefði þar ckki staðið
eptir steinn yfir steini, þó býggingin sje svo
traust, sem liægt cr hugsa sjer. Undir iiiinnis-
varða lnnnar vlðfuegu sjóhc'y.i Nelson’s, Sem
stendur á torgiuu ((Trafalgar Square” fuudust
1C bögglar með dynamito’, þó:ti undravcrt að
ekki liafði kviknað t þeim; liei 'u þcir sprungið
þá hcfðu fleii'i inenn misst iftið, lieldur en mað
ur gctur gjört sj'T hugmynd um.
Njósnarmcuri og l.igregTulibið er ráðaiaust,
og liefir euga hugmyncl uni liváðan fantar þcssir
haíi komið, er, spil!vii kiö unmi. og cr það I
fyrsta sinni að þeir hafa veriö svo leiknir. Dyna
mite’ þaö, seui ekki liafði sprungið, bcr mcrki
þess að það sje komió fra Amenku. og þykjast
menu vissir um.að það hafi verið flutt frá Puris-
arborg, og að kvcnnfólk lmíi íiiiít það n illikiæða
sinna, sem nú cr hið slðnsta láð, er ijendur
þcssir lmfa fuiidið upp til aö koma þvi vestur
yfir sundið. þreltán tncnu' mciddust, en tnargir
misstu iítið, sumir þt-irra er meiddust iiggj.i viö
claudans dyr og litlur likur tii að þeir rísi á fætur
l'raniar.
í si'igti Lunclúnaborgar hefir aldrci veiið
þar jaftuniklar æsingar og nú, og sýnist svo sem
aliir sjtu eiuhuga mcö að svo' búið megi t kki
lengtiv standa, hcldur vcrði allivða að taka til
sitraa ráðá, H sfjðrniií'gjöii eltki "R,ékiU,'i titi'áUn-
ir, en þær sem enn liala gjörðar verið, með aö
koma í veg fyrir þessa eyðileggingu; talað er um
að stofr.a varðmannaflokk livað sem stjórnin segir
og láta liann hafa sama verk á heudi, o
háttar ílokkar í vesturfylkjutn Ameríku
■b P«s
það ráðgj.'.it vcgiia þcssalþýðu þykir lögitglan
bæði ónóg og ógagnleg þóa þuifi að haltla, og er
lienni rojög hallmælt fyrir að hafa engan grun
um að þctta ódáðaverk var fyrir Iiugrð, nje vita
hvaðan höfundar þess komu.
Hiu irsku frjettablöð haihuada bófam þess-
urn, og álíta þessar aöfarir cinungis til að spilla
fyrir málstað íra. þau barma sjer mjög og
viija að alþýða skoði þá S-'tn saklausa, og
benda á að Stephon, foritigi ( fenians” í Parisar
borg
sje þessum spillvirkjum andstæðilegr, og
álita þvi að sje hann svo, muui alþýða Ira því
siöur óska eptir þeim.
Bretastjórn helir kraii/t þess aö Bandaríkja •
stjórn hindri O’Donovan Rossa fiá að fram-
kvæma lcngur þossi svívirðilegu verk siu. Ekki
cr neiU víst hvernig þaö gcngur, þvl fyrst þarf
að broyta saimiingtun þeim, sem nú eru 1
gildi milli rikjanna. en herra Lowell ráöherra
Bandaiikjaiiiia 1 Lundúnum kveðst ekki liafa
vaid til að byrja á uiiivæðum um þess báttar svj
llklogt er að ltossa íai cim að lt ikasjcr óliiudr-
aður um nokkuru tfina.
— Aldrei lieiir uokkrum leikara vcrið fagnað
jalh vel og liinuin nafnfræga snilliugi, llenry
írving, sein kom nýlcga heim til Lundúnaborgar
eptiv sina miklu sigurför utn Amerlku og cr
þnð i fyrsta skipti að hanti lit'lir fariðyfirAt-
lantshafið. j>ogai fregnin br.rst út um borgiua
að hann nð kveldi hins 1. júní ætlaöi að byrja
að leika I liinu gamla leikhúsi simt The
Lyccum”, tók l'óikið ab þyrpast þangað og um
j tniðjan dag var íjöldinn svo mikill að ékki hefði
! i.lll komi/t iiiu, þó mönnuiu liel’ði vcrið leyföi iiii-
1 ganga þcgar í stað. þantiig stóð pað aljau
daginu og vildi enginn burtu hvcrfa, liehlur
var sjerhvcrjum færður svaladrykkur og hvað scm
hatin kaus, og var það rjett vfir böftið þciria,
er stóðu f hiipgnum. Um kveldið þegar inn-
ganga var lovfö, var troðningurinn svo mikill að
ckki verður lýst, og leið eigi á löngu áður tn
hið mikla leikhús var orðið svo fullt, að hvergi
var rúm innan dyra, þegar Henry Irving ásamt
Miis Ellen Terry kom fram á sviðið, var
liandaklappið og gleðiópin svo ákafleg, að i.ið
mikla hús nötraði sem stiá i vindi; tir' u
hjaitvcikii menn þá hræddir og datt í hiig að
((dynamite” væri einhversstaðar 1 grcndinni.
Mörgutn þykir þetta allt of mikil viðhöfn og
heimskulegur fögnuður, álíta þeit þctta svo
nævri afguðadýrkun scm liægt cr að ln.gsa sjcr.
enla virðist scm ekki megi niiklu muna J ogar
svona langt er koinið til þcss menu falii fiam
og tilbiðji þann, sem fagtiað er. Eptir að
tjaldið fjell í siðasta sinn, kom- Irviug fram fyiir
og þakkaði áliorfeiulum fyrir mótiökuna. Umin
skýrði i íam orðum frá ferð sinni til Amerlku
og hversu vel sjer liefði veiið fagmð þar, oe
notaði liann tækifærið til þess að benda Eng-
lendingum á að lijer vestra væri litum Shnke-
speare’.s ekki sfður gefinn gaumur en á Enghmdi,
og að leikhúsin hefðu verið betur sótt þcgar út
hans hcfðu vcrið ieikin, heldur en ýms níjtlíai'
rit.
— Nýlega koniu til Luudúna höfðingjar vilii-
mannaílokka nokkurra á Nýja-Sjálandi; nu
þeir ailir nokkuð siðaðir, svo hættulaust er að
sleppa þeim lausum meðal manna, cn okki cru
þeir vcl lieima i hirðsiðum sem ekki cr við
i 'iib' ffúast. A Snnhuíiaginn var, voru þeir íí'kíi
| ir mcð til kirkju og var þeim valinn sess i
1 hinni stóru St Pauls dóir.kiikju; voru þeir
j siðlátir fyrst, en þcgar þeitn tók að leiðast
ræðan, fóru þeir að vcrða ókyrrir. Eu er
þeir fengu ekki faraileyfi, fóru þeir að sola
og leið ckki á löngu áður en þeir hrutu hátf,
og varð að þvi hneyksli mikið. Hið sama
gjíirðu þeir 1 þinghúsinu tveim dögum sl. sr
er þeim tók að leiöast, en þar gjörðu Jvir
betur, því áður en þeir fóru að sofa, köstuðu
þcir klæðuui þeim, or siðaðir mcnn bera, m
scm þeini þótti bæði þung og óþjal. M tm-
uin þótti þpir lieldur letilegir og lei/t ekki á
að þjóðflokkur þeirra myndi verða uppbygei*
iegur þegar foringjar þeirra eiu svona ósiðafir.
Bi-marck ltelir stuugið uppá að Austuiiiki
skuli skera úr þrætunum milli Serviu og lut'-
gariumanna, og ltafa Serviumenn falli/t á það,
en frá Bulgariuinönnum hefir ekki heyr/.t en |>á.
Leyndarráö Austurrikis, þjóðverja og Rú»a,
liafa nú tekið ráö sin saman, og er búi/.t við
að þau i eitiingu skcri úé vandiæðamáium þe*--
um. Bæði Serviu- og Bulgaiiumönuum 1.. iir
vcrið skipað að taka burt af landama'tuutiin
hertlokka þá, sem þar hafa verið-
Ovinir Bismarcks íjöiga óðum, Fyiir
skömn u íór liaun frá heiniili sfiiu Friedricksruhe,
ásaint konu og börnum og ætlaði til Berilnar tii
að vera 1 satnkvæmi þvi. sem keisarafrúnni frá
Rússlandi var boðið til; þegar hann ók epiir
strætunum á leið til járnbrautarstöðvanna, voru
þau þjett skipuð af fólki, sem hrópaði 1 slLHu:
((iiiður með Bismark” og tnargt fleira þessu likt.
jictta hefir orsakað allmikiar umræður og blaða-
deilur. þvi annað cins lieiir ekki komið fyrir á
dögum Bismarcks.
— Nordenskiöld baron er i Lundúnaborg, og
ercrindi hans að fá bre/.ka auðtncnn til að leggja
lil Ije að nokkru leyli til að kosl.i suðurskautslör
þá. tem liaun Jiclif í hvggju. JJauu nlJtui' að