Leifur - 17.10.1884, Side 3

95
af lurkunum, sem minjar pess, að peir hefðu |
staðið 1 stórræSum.
Quebec. Herra George Stephen, forseti
Kyrrahafajárnbrautai'fjelagsins, fór af staö frá
Montreal fyrir skömmu á leiö til Luudúna.
Erindi hans er að mynda fjelag, til að stofna
gufuskipalínu milli Port Moody við Kyira-
liafið og hinna austrænu landa, Kfna og Japan.
Mælt cr auEmenn á Englandi liafi nægilega
fjárupphæð reiðubúna til að byija með undir-
eins og brantin verðnr fullgjör. Ætla peir að
hafa skipin hin vönduðustu og hraðsigld mjög.
pykjast peir vissir um að vörur frá Kína og
Japan komi 10 dögum fyr til Lundúna, ef
pær eru sendar pessa f'yrirhnguðu leið, heldur
eu nú á sjer stað, meðan pær eru íluttar
gegnum Súcz-skurðinn. Ilerra Stepheh ætlar
jafnframt að gjöra nýja tilrauu að fá peninga
til að byggja Manitoba Suðvesturbrautina næsta
sumar, og er liann vongóður ura að hann fái
pvl framgengt 1 potta skipti. svo líkur eru
til að braut pessi veröi byggð mesta sumar,
að minnsta kosti svo sein 50—100 milur, en
öll ef mögulegt er.
— Inntektir Canada-Kyrrahafsjárnbrautarinnar
stðastl. viku, voru alls 198,000 doll., eða 6-1
púsundum meira enn fyrir sömu viku 1 fyrra
haust.
— íbúar Magdalen- eyjanna, sem eru norður
af Nýja Skotlaudi. hafn ekkert á að lifa, pvi
liskiaflinn brást f sumar. Quebeefylkis-stjórnin
bolir ákvarðað að senda skip með vistaforða til
í.eyjanna undir eins. Sami sulturinn er eiunig á
Labradorströndinni norðautil, og lmfir rikisstjórn
in ásamt Quebeestjórninui, sent pangað matvæli,
og jafnframt hefir vcrið skorað S Labradorbúa,
mcð að yfirgefa fiskikofa slna, en setjast að hvar
lielzt sem poir vilja i Canada og pannig iosast
við sult og seyru, er svo opt heimsækir pá,
par sern peir eru, ef fiskiaflinu bregzt einn árs-
tlma.
Bkitish Columbia. Indiánar á Kyrrabafs-
ströndinni láta all ól'riðlega, se'm kemur til af
pv), að til peirra var sendur kénuimaður, sem
peim llkar ekki við og he'imta pvi sinn gamla
kennimann aptur, peir eru svo æfir, að stjóru-
in sendi pangað fallbyssubát til að vera við heud-
ina, ef peir gjiirðu upphlaup. sem nvenn eru
hræddir um, ef peir fá ekki að hafa fram vilja
sinn.
— Vinna við byggingu Kyrrahafsjárnbrautar-
innar, vestan fjalla, er rekin með kappi miklu.
10,000 manna vinna á brautinni fyrir vestan
Kamloops, og mun allur sá partur fullgjör í
'vetur Ondetdonk, sem stendur fvrir brautar-
byggÍDgunni par. er mælt að hafi fengið boð frá
ijelaginu um að halda áfram með brautargjörð-
ina fyrir austan Kamloops, pegar liann er búinn
með sitt ákvaröaða verk, og halda svo afram
par til ílokkarnir að austau og vestan mætast i
fjöllunum og brautin verði fullgjörð frá hafi til
liafs.
Brjeíkafli
úr Klottafj'illum 14. soptember 1861.
Hvar sem jeg hef farið, hofir sjóndeildar-
hringurinn ætíð verið mjög lltill, pvf dalir
peir, sem hrautarstæðið er prætt eptir, eru á
flestuui stöðum djúpir og pröngir. Fjöllin eru
Ijölda mörg og deilast í sundur af döluin, er
liggja pvcrt og endilangt; pau eru öll pakin
svevuni og pjettuin skógi npp i miðjar hlfður,
og sumstaðar hærra. þar fyrir ofan eru berg,
skreytt bláum jökulbótum. Hnjúkarnir cru
mjðg misháir; sá hæzti, er maður sjer á
pessari leið, Jíiun vera tinduriun Kicking
Horse; 1 geguuin jaðariun á honum cru . fyrstu
jarðgöng hrautaviunar. — Á rennur eptir
dalnum, sem brautin er lijer lögð éptir, og
íieitir hún Kicking Horse Kiver. Hún er
siokkuð stór, og ströng 1 verra lagi, og er
pví brauta'rfjelagiiiu ópægileR, pvl yfir liana
parf að leggja 8 eða 10 brýr, llestar huar og
laugar, Aí> öðiu leyti er bniutaihryggurinu
| nú fullgjörðnr til Columbia City. pað er um !
175 mllur ve-tur frá Calgary, paðau sem
fjöllin reyndar byrja.
Jeg er nú komin 25 mllur vestur fyrir
Columbia City.
Tíðarfar hefir verið lijer 1 sumar mjög
leiðinlegt, f júnl rigndi að kalla alltaf hvildar-
laust, júlí næiri eins; agúst var vel halfur
purr. í öllum pessum mámiðuin sá maður
uýjan sujó á timluni, og fyrstu dagaua af sept.
snjóaði hjer á tinda og hefir pann snjó ekki
tekiö upp enu, enda er nú mnrgur kvlíafullur
fyrir vetrarkulduuurn.
Ovfst er hvort unnið veröur hjer í vetur,
pvl fjelagið skortir krapta á við nattúruni. En
vjlja pykist pað hafa til að halda fólkinu
meðan mögulegt er.
Manitoba. það eru sannarlega góðar'
frjettir fyrit Manitobamenn, alia i heild sinni,
að stjórnin hefir breytt eins og margir hjeðan
úr vesturhluta rlkisins liafa óskað eptir, og ásett
sjer að gefa, en selja ekki iand pað, sem járn-
brautarfjelöguni er veitt sem styrkur til að bygga
brautirnar. þó verð það, er stjóinin hetir
heimtað fyrir landið, hafi ekki verið meira emi
helmingur pess, er landiö var virt, hefir pað
sem skiljanlegt er, aptrað fjelögunum frá að fá
peningalán upp á pað, par eð pað befir verið
veðsett stjórninni að nokkru leyti. Hin fyrsta til-
slökun, er stjórnin írjörði, var að selja fjelögun-
um landið fyrir l doll. ekruua, t stað pess sem
pað t fyrstu var sclt fvrir 125 doll. ekran eða
helming pess, er landið var virt. 1 sumar
liafa járnbrautafjelögin ekki gctað fengið peninga-
láu upp á landið, pví peningatnenn álitu að
landið væri naumlega tveggja doll. virfi ekran,
vegna pess hvcisu allt land hefir fallið í verði
um slðastl. 2 ár. Af pessu leiddi að 1 Mani-
toba hefir ekkert verið byggt af járnbrautum í
sumar, að undantekinni Manitoba Ííorðvestur-
brautinni. sem f.ó var ekki, byrjað á fyr enn í
septembermán. þegar menn hvervetna sáu hvern
ig komið var, liertu peir á pvi máli, er peir
byrjuðu á slðastl. haust, sem var að biðja
stjórnina ab gefa landið algjörlega. í einu hjer-
aði (Qu-Appelle-dalnum) tóku bændur sig sam-
an um slðastl. mánaðainót, osr söindu bænar-
skrá, er send var austur, og befði pess með
purft, muudi hverí. lijorað fylkisins hafa gjört hið
sama. Enu áður pessi fyrsta bænarskrá komst
til stjórnarinuar, var pað gjört opinbert, að
sijórriin ætlaði að gcfa brautafjelögunuro landið,
sem peim verður veitt með pví skilyrði, að
pau borgi 10 cent fyrir ekruna svo sein horgun
fyrir landmæliugu og aðra fyrirhöfn. Stjórnin
byrjaði með pví að gefa peim brautum landið.
er nú skal greina: Manitoba-Suðvestur-braut-
iii, Manitoba Norðvestur-brautin og Northwest
Central-brautin. þetta er Jjós vottur pess, ab
stjórnin er íljót til að lagfæra pað, sem parf
enduibóta við, og biður ekki eptir að liira sjái
að pað sje almeunings vilji, lieldur gjörir breyt-
inguna af eigin hvötum pegar pöriin krefur.n
— Um pessar rnundir standa yfir akuryrkju-
og gripasýningar 1 hinum ýmsu hjeröðum fylk-
isins, en ekki verður annað sagt en pessi tlmi
sje óheppilegur til pcss, pvl nú rru bændur
1 öimum að uudirbúa land sitt fyrir sánitigu
næsta vor. í Braudon fór sýningin ,/1'he
Western Fair” fram slðastliðna viku. Eri ekki
var húu vel sótt af bæuduiu, og margt af
sýningamunum, sem peir í sumai óskuöu eptir
að sýna. komu alls ekki, og sýuir pað bcrlega
aö tlmiun er óhentngur fyrir sýningar; að öðru
leyti var sýniugin góð og öllum iniimmi vel fyrir
komið. I Portage La Prairie fór -og frain
sýning vikuna sem leið, og var hún ein liin
fullkouinasta. er par hefir verið haldin og
tóluvert fleiri munir sýndir, en á fylkissýn-
ingunni, setr par var haldin i fyrra. Sú sýn-
ing var einnig ágætlega sótt, eii ekki var pjið
bænduin að pakka, helclur ba-jaruiöuumu
! sjálfum. og má ske mest Winnipegbúum, sem
fóru vestur pangað 1 hópurn.
það viiðist vera eitt af skylduverkum
binna ýmsu akufyrkjufjelaga í fylkinu, að reyna
lil að koina pvi á, að sýningar sjeu haldnar á
peim tlma, er bóndinn hefir tækifæri að
sleppa úr einni dagstuncl til að sækja pær
þvi, ef bóndinn ckki sækir sýninguua, er
nytsemi hennar þroiin, þvi fyrir bæcdur eru
akuryrkju- og gripasýningar ætlaður, en ekki
fyrir bæjarbúa. þess vegua er nauðsynlegt að
haga peim pannig, að bóudinn hafi af sýning-
unni hin tilætluðu not, sem sje: að keppa
við að vcröa ekki uiinni eu hinir. hvorki meö
akuryrkju eða griparækt.
Eptir tilmælum yðar, lierra ritstjóri, sendi
eg tlLeifi” pessar fáu ifnur i tilefni af ferð
miuni um claginu til Nýja Islands.
Laugardaginn 20. f. m. fór eg á stað I
ferð pcssa, og kom ekki heim aftur fyr en á
miðvikudaginn síðastliðna viku' 8. p, m,
Ferðaðist eg frá Selkirk norður að Möðiuvöll-
um við Islendingaftjót með (tVicforia”, gufu-
bát peiria Sietryggs Jóaassouar og Friðjóns
Friðrikssouar, og tók sú ferð lijer um bil sólar*
hring. Fyrstu guðspjónustusamkomuna par i
nýlendunni hafði eg fimmtudaginu 25. sept, i
inndælu veðri undir bernni hiinni milli skógar-
runna skammt frá Möðruvóllum, og voru par
flestir Fljótsbúar sainan komnir. Var par tals-
vert rætt um um kirkjutnál fólks par, og nefud
inanua kosin til að gangast fyrir myndan reglu-
legs safnaðar, pvi pó að ntflutningurinn á um-
liðnum byitinga árum í Nýja tslaudi hafi láng-
minnst náð til byggðailagsins með fram Fljótinu,
og mikill hluti fólks úr hinum svo kallaða
Brœðrasöfnuði, sein par var fyr um inyndaður,
eigi par enn heima, hefir sá s.ií'nuður svo að
segja legið i dái i seiuni tíð siðan Ný-ís-
lcndingar urðu prestlausir. Ilugsan manua var
uú að reisa pennan söfnuð við að nýju, og er
vonandi að mönnum takist að lialda honum við
hjer eftii, par sem nú er hjer um bil sýnt, að
hin islenzka nýlenda við Winnipeg-vatn eyðist
ekki úr pessu, heldur pvert á móti eykst og
proskast með ári hverju. Eg heimsótti ýmsa
forna kunningja par við Fljótið, og skoðaði sög-
unarmylnu peirra Sigtryggs og Friðjóns og
hiö mikla skip, sem peir eru að láta smFa og
sem nú, aö skrokknum til, er langt komið, og
pótti injer furðu gegua, hve miklutn framkvæmd-
um pcir l'jelagar hafa komið til leiðar á stutt-
um tima. Fáir hefðu lmyndað sjer, pegar eg
fór heirn til íslands fyrir íjórum árum, að sllk
fyrirtœki myndu nú risin upp i Nýja íslandi
af hálfu landa vorra, euda myndi fólk eigi slöur
hafa ílutt burt úr byggðinoi við Fljótið heldm
en úr öðrum pörtum Nýja l>lands, heí'ði ekki
sögunarmýlnan verið og sú atvinna, sem par
með veittist alinenningi. petta viðurkenna
menn parnorður frá, og virðast telja sig sælli
fyrir að pcir íiuttu ekki burt. pvi pó að Nýja
fsland hafi vitanlega sína galla og annmarka, pá
er möntium nú fyrir burtflutninginn kunnugra
en áður tun pað, sein að er, 1 ciðrum byggðar-
lögum íslendinga lijev í álfu, og pessi kunnug-
leiki fólks í Nýja fslandi á annmórkum aniiara
nýlendusvœða hefir gjört inenn miklu ánægð.iri
með ókosti sins oigin pláss en áðnr. Aðal-
ókostur Nýja íslands, bleytan i jaiðveginum,
er llka óneitan'ega tabvcrt miuni eu áður,
og virðist nú sýut, að pví ir.eir sein
skógurinn c.r ruddur, | ví purrara verður
laudið, og margir atla, að [ egar límar 1 ö og
stór svæði eru orðin skóglars, muni frei. ur vcrða
ástæða til að kiarta um of purra i heldur en of
votaii jarðveg. Engi mnnna hafa og njögbatn-
að i-ptir að pau liafa verið ol’tar siegi i. En vel
viðunanlegt byggðarlag veiður pó Nýja Island
ekki fyr enn færir akvegir eru par komuir, sem
livergi er enn pað teljandi sje, e ida er el ki von
að lagt baíi verið út i slik fy rirtæki sem vcga-
bætur á næstliðnum áruui, nieðau staðiö helir