Leifur - 26.02.1885, Page 1

2. ár.
Winniite^, lílanitoba, 20. fcbráar

Kr. #7.
ViknltladlJ ,,L B / P VIllt ki:m ir t :í liverjum r>Htm!c^l
að for fu 1 jd.1 a u H u. Árgajigurihn kostnr $2.00 í Atneriku,
on 8 krdnur í 'Xurdurfilfu. Sihikuiu. einn nttundi. UppkUgn
4 blndinu’gi 1 ili r okki, nenm nied -1 nuímuJu fyrirvurn.
]>að viiðast. vcra farnnr aft vakna tnlsvpríar
hreifingar nicíal hinna óbúsettu laiitia vorra
lijer i hálfu, með að taka sj.ir stiið eptir hinum
fyriihyugjusömu löndum voium, cr hafa verið
svo hagsýtiir, að Uta sjer eptir bújörðum á
ýnismn st'ððum, setjast að á peiin 0£t iuuvinna
sjir eignarrjett peirra, og par aí leiöandi eru
m'i í allgóðum kringumstæðiin), geta pví gelið
b eði sjálfum sjcr og öðrum atvinnu.
iljer af leiðandi hctir pað verið syiiveniál
ív.eðal íslendinga nú n seinni tið: lívevt eisínm
vjer að snúa oss? par cð ekki er kostur að la
sjer bújarðir 1 neinni af hiniun núverandi ný-
h i.dum lauda vorra bjer i liálfu. nema að eius
cii ijí, uil. Nýja fslandi. p.ið hafit að s nnu
aliinareir uotað pnð tækifvit nú í seinui tíð,
að sotjast. að ! Nýja í-landi. en pó talsvert
fierri enrt skyldi, óg orsakay.t’pað mikið bæði af
vaiipukking inanna S pvl og skökkmn skoðun-
um, er kviknaö itafa af missögnum óvildat-
tnanna pess.
pað hefir nú á seinni tlt talsvert vetið talað
um a<*> yrkja enn einu sinni npp á nýjan stoín
og útsjá eitthvert landssvH'ði, er goft vani
fyrir IsJenditign aðsotjist að I. Eu hversu hrýn
n.uðsyn slikt er, pað astla jve ikki að dtema unt
1 potta skipt', Jeg vil að eins vekja athvgli
landa miiinn á pvl, að pað cr nóg iandrými i
Nýja fslandi. En tjó pa& sum etyi/i-
leikum undirorpið að uema par land, pá ntega
tnenn búast við að slíkt ko ni fyrir, hvar sem
pcir leita landnáms. Nýja ísland er að miult
áliti sá Hini staður, er peir hafa tækifæri aö
setjast að i nú sem stendur. pað er ekki
svo að skilja að eigi sje na'gilegt iandrými I Norð
vesturlandinu bæði hjer megin Klettaijalla og
( ius í 13ritish Columbia og pað af ágætislandi.
En pað cr ekki til ntins að tala um prð, ef
kiingumstæðurnar leyfa tnötmum ekki að uota
pað.
Jcg ferðaðist 1 sutnar cin liinar fögru og
vlðáttumiklu sljettur Norðvesturl indsins, alla
leið sunnan frá landamæriun Bandarlkja og
og Noiðvtstutinnds Canada og vcstur I
Klettafjól), og jeg hefði tíflaust vetið búinn
að benda lotidum á að líta eptir nýh-ndu-
svæði eiuhversstaðar á pessum fögru grassljettum,
befðijeg álitið að jog rjeði peim heill meö pví,
cn að nota Nýja ísland.
Teg vona að cnginn skilji pað pannig, pó
jeg bendi fslendingum á að nota Nýja fsland,
að jeg vilji aptra peintfrá að leita sjer aðseturs-
staðar á öðmnt stöðum; pað er alls ekki nteining
niin, jeg meina að eins pað mcð pvl. að vekja
athygli ptirra marma. er jeg veit að nú hafa
klingumstæðlu, tií að sotjast par að og byrja á
að útbúa sjer góðan samastað fvrir fi'amtiðiua,
cn ýmsra kringumstæðua vegna, liafa alls ekk*
ert tækifæri að leit ist annarsstaðar fyrir, að poir
ekki eyði tímanum til að liorl'a fratn í ókomua
tlð eptir einbverjum nýjum vegi, er peir gjöra
sjer vonir um að muni koma upp úr kaliiiu peg
tu miunst viuii', neí'uil.: að einbver bendi puim
á laudssvæði par, scut litlir eða engir etliðleik-
ai sjo á að i'ramileyta lffiiiu, og pcss vogna eins
og byrgja aiigun og biuda fyrir eyrun svo peir
livorki heyri njo sjái paö lækifæri, sem er nú
fast við hliMiia á peim Og peir eiga kO't á að
nota á ltvert'i stundu, er peir vilja, en sent. eí'
lil vill, verður á einhvern liátt slojipið úr höml-
uni peim pegar .timinn er búinn a; leiða i lió:-:, j
nð pessar l'i fftn vonir peiirn, er i eir nú bygeja i
frauitE ina á, getá ei;ki orðið uppfvlltar.
Jog vii lei'a athyeli inanna sd' pvi að jeg
ræð peim ekk. að llvtja til Nýji I»1a ■•.!% nenta af
p-irri istæ'm ð r yiulaii "r búín að slim ogsanna
að ,tf peim byggðarhiguii). setn !>i mdingar hafa
haft kynui afhjer i hálfu til pessa, er hvergihægt
áð byrja bú ineð minni efni enn í Nyja íslnndi.
pað cr almennt vifurkennt, ekki aö eius j
al meðmæleudum Nýja íslands, lieidut' einnig af
inótmæleudum pess, að hvergi sje l> (ra fyiir fa- j
tækliuginn að leita sjer bústaðar <_• ,n par. ]>ar j
af leiðandi flýtnr áf sjálfu sjcr, pi«i sein bev.t rr |
fyrir fntæklinginn að kornast af, pai er tækiia ri j
fyrit' auðmanuinn ið uota efni sin, ef haun kann j
ineö að f.ira. p tð virðist nú margt bonda til
pess. að lmidar vorir vorði ukki 'jetur settir, i •
tillili til atvinuu, á öðrtnn stöðuui cmu Nýja Is i
landi. og pað er ekki litill köstnr fytir í'átæk i
ann tiýbyggja, að lnil'a ekki uiijiía örfugleika
með að ná í atviisuu, meðan haiiú er ekki orö- j
iuii svo efnaður að hann geti veilt tj t sjálfur at-
vinnu á landi sfnu.
það er uú fyrst jöiuuán'íu i Blakkey 1 j
Wim ipegvati i, sem 1 vetur er verið að uudir-
búa, svo hægt sjo að byrja að vinnr, i henni í vor.
og sem ekki cr ueina milli 30—10 mllur frá j
mi'ginlandi nýleurP onar, en !'2 mllnr fiá Mikley.
Anuað erslfudson Bay-hi'aUt: i. ve«n miklár lik-
ui' eru til a?> by ::i ð vcrði á uæ-stk sumri og sem
vart inuu vcrða lcngra frá nýleudunni enu 20 i
miltir eða, ei'iil vill. skammr::; auðvitað mun
hún fyr»1 vr iða 1,; : yð nii!]! V.' > y- ..vatns os
sjávar, og verður pá á priðja hundrað milur fyr-
ir pð til atvinnunnar fyrst. samt scnt áður standa
peir betur að vlgi <>nn noskrir aðrir 1 Manitoha-
fylki, með að sæta peini atvinnu, par eö poir
eru rjett á vatnsbakkaltum, og gcta hvort held-
ur peir vilja i'arið u slimm eigin fut'um, eða gufu-
bátum peim, sem uin vatnið sigla.
{iriðja ei: nær sem byrjað verður á braul-
inni, aukast að muu siglingar um Wiunipegvatu,
par al' hiðandi cr ta kifæri íyiir nýhndiibúa aö
fá sjer atvinuu á skipuin peim, er uut pað sigla.
Jeg vil bend-i I ndnni tieiii', sem lieldur
kjósa skóglaiis i sljet'nin r • nn skóghndið, á, að
p:ið vieii ekki ií' v : i t'vii p'i, a ' skoðrt hið
lagra .kógl.»usu sljeitleucli, cr liggur wstauveit
við allt nýk-ndusvæðtð, og scin Tludson Bay
brautin verður byggð i gegnutn. [>tð er cins
tækifæii lýrir Islendinga aö ná sjct búj rðiun á
pvi svæði, cins og hverja aðra pjóð. ef peir
nð eins siiiua pvl í tí na, ptð etu að eins 18
til 20 mllur frA Winnipegvatni vestur í gegnum
skóginn til grassljettanna, c n pær sljettur standa
ekki lengi óbyggðnr, cptir aö byrjað verður á
Ilud'Oiillóa-braulinni, og mun pví bver bera
be/.t úr býtum. sem fyrsluv leitar par aðseturs-
staðar; jeg pekki Islendinga 1 Winuipeg, cr
hafa 1 liyggju að skoða par land á næsta vori.
Jcg vil lika benda mönuum á, að pað er
enn ekki byjtgður uema aö eius lakasti hluti
Nýja Islands I tilliti til landgæöa ull, ströndiuni
IVam mcð valuiiiu, Pví P ir er hin svaita giófrai
mold giyimst En eptir pvl sem lengra dregur
vcstur frá vatiiiiiu, gjuri't liún liykkri, og pvl
meiii soin liún ei, pví fcit.ui oí; eudingatbetii
er jarðveguiiuu; llka cr skóguiinn pir stna<rri:
t-kki stærri enn svo. að hamt cr að etns btúk.
legur fyiir girðingavið, en ekki til húsagjörðar.
neiiia á stöku stöðum. par af k-ið.tndi er bann
mjög auðruddur; Hla er pnr betra hevfall og
stærri graslendisllákar og hagra meö engjar.
i stimar pegar jeg fór liini fyr i;m getnu
ferö 'e «ir tíl KlettaijaHanna, hafði jeg hugyað
mjer nður etiu jeg lagði af stnð ftá Win.iipeg.
að faia úlfrá biautinui á ýmsum st> ðum, ti! «ð
kynu i mjt-r laudið sem bez.t. Jin par eð reyi.zí
nn sýndi tnjcr á fetðiuui, að slíkt kost ði haa i
mriii tlina og peninga enn jrg gat pá ufstaðið.
pá hlai t jeg að hælia við áforri if; saint sem
áður íjekk jeg pá liugmyud uin landiö, að
jcg álit að jeg gjörði rangt. að ráða löudmn tii
að fara að brjótast I að stofna uýja nýiendu á
peim sftiðum, er jeg komst næst að kostur
mundi vcra á sliku, I staðinn fyrir að trola pað,
sem iiut cr hcndinui og jeg beli pegar bent á,
og sem sýnist að vera talsveit minni erfiðleikuin
undirorpið að b-agnýta sjer.
pó cr ekki sú ástæðau fyrir, að jeg ra:ð
lönduin petta, að ekki sje gnægð aí tie/ta
akuryikju- og kvikfjárncktarlandi hvervetua ■*«m
n 111 Norðvesturlandið og með frarn a'.lri
Kyrrah.if'brautinni, og llka uijög auðimuið fyrir
pá, sc-m liafa efai á að liagnýta sjer pað. Meft-
fram Kvrrabaísbrautinni, t. d.; (’rá Moose -law
aft austan til Kle.ttafjallanna aft vestan, eru svo
aft segja skóglausar sljettur, aft heiía niá óbyggft-
ar, og sjo jeg ekki hveruig isletiy.k nýlenda færi
að prifast par, einkanlega pegar litið er til pess,
að atvinna yrfti par minni enn viða annarsstaftar,
að mimista kosti fyrst um sinn, Auðvitað er, að
jötðin geynsir nægileg auðæii f skauli siuu. on
pað pr.rf afl til að U i-'a pau iram, og
p»ð sjá aliir, af pað parf eiuhversstaðar að
trtka fje til að koma pví 1 vetk. Jeg get
ekki sý'ð, að núverandi liagur íslendiuga hyli
p-l-.r. Vr.'gnýta sjer.svfiwa lag*& sljeUU 'V’r á#
pessunt yíirstandandi tíinum á annan hátt unu
blanda sjev inn 1 iunflutningsstraum nunara efn-
aðri pjóðrt og selja sig niður meðttl peirtrt, sem
hrtfa krapt, hæfi lil að búsetja sjália sig, og
svo til að geta gefiö fátæklingnum atvinnu, rr
honum (fátækliugnum) geli giæðsi ije af lil »ft
búsetja sig á landi sinu.
I tilefui af pvl að Kyrrabaisbrautiu vetður
j nú fullgjöí baia á milli seitmi part næsta suiuars,
eru fartiar að vakua hreiiiugar hjá ýmsum, með
að fat'rt til Rritish Columbia. par er veðurátta
ásumum stöðum mildari enu hjer umhverlis eink-
nm á sjivar4röndunni; par eru margbreyttir at-
vinr.uvcgir ba'ði ti! lands og sjávar. Gjðrt ei rnft
lyrir að næstkomandi nokkur ár niuui stjóiuiu
i gel'a l'rá 15—20,000 inönnnm atvinnu árlega, I
| orði er að einn eða lleiri lauilar fari vestur pang-
| aft 1 vor til aft skofa .sig uiii, og vona jeg' pá að.
. geta fongift gieinilegar og sannnr fregnir ai icost—
| uin og löstuui par til aft birta i Leili; jeg lieti
| I bvggju i'ramvegis að gefa lesendum Leifs svo
i grcinilcgar og góðiu' skýtingar af Norðvestur-
landiuu sem mjer er mmt að alla mjer, svo hver
! og einu hafi tækifæri að velja eptir siiiu gefti
! aftsÐtursstað fyrir framtiðina, og slu.\ par mcð.
: að pað er ekki af sjerstöku incðhaldi með Nýjn
| í-landi, að jeg hefi sjerstaklega bcnt inönnuin á
! nft nota pað rneðan koslnr er á. eins og jeg veit
! að sumir mutiu bera mjer á brýu.
| Giinguiii i bimliiidi, cn nfnóiium
Uuccliusi.
Ejitir pvi sent fleiri hendur vinr.a saiuan,
við luað sent cr, kentiir fyrirhöluin og putigiun
ljettara á hvcrn eiun. Og svo er meö viubind-
iudi, sem jug vildi að pessu sinni tala lilið
eitt um, pótt pað sjo að sömm ekkort uýtt
j umtalsofni. En sökum poss að pvl lufir elki
j verið lireift neitt í vjkublaði voru í.iiii, pá