Leifur - 20.11.1885, Blaðsíða 2

106
*
uid oss til hins bezta; lika um hina fogru sam-
hljóöun milli allra naunlegra tilhneiginga. A
hiun hógiun gjörir æling likamlogra hæiileika
mann heilsubetri, hraustari og færaii til að lit'a
samkræmt peirri pekking, seta andi vor aíiar
sjer. þó petta sje fyrir löugu alkuuuugt er pó
allt of lítiö farið eptir pví. Of mikil kynseta
eyöileggur heilsu unglinga. peim sjálfum og
mannfjelaginu til óbætanlegs skaða I daglegu
llfl kemur minua undir að vita sem flest, held
ur enu að vera fær um sem mest.
þriöja hjálparmeöal siögæðisins er gott ept
irdæmi. Ungliugum og peim ?em skemmra eru
kömuir, hættir við aö fylgja hvötum sinum i
hugsuuarleysi og' íijótfærm; þeir eru pvl nijóg
naemir fyrir eptirdæmið, hverníg sem pað er,
Agætisveik, sem sagan geyuiir, eru aó pakka
petm hvötum, sem eptirdæuiið haföi leitt til. En
epti dæmið er ekki sfður míkilvægt 1 daglegu
liö Allur lifuaðarháttur vor er ineir eða minua
«nif in eplir pei.n sem eru í svo uiiklu uppálialdi
hjá os*. að vjer ósjálfrátt tökuai pá tii fyrir-
myndar. þeir sein á voium dogum kvarta ylir
pvl aö uiunaðarfysu, sjálfseiska, ósauusögli og
óáreiðaulegleiki faii I voxt, ætti fyrst að spyrja
sjálfe sig: flver gaf petta eptirdæuii? þeir,
»tni eplirdæmi gela. bera ábyrgðina með lram,
og á pá hina sömu verður aö hafa áhrif, ef uut
á áð vera áð ná góÖum árangri,
Móig siögæöisverk eru meölí un að pakka.
Urar sem vjer verðum varir gleði eða sorgar,
tekur tijarta vort pátt í pvl: pað er ósjálí'rátt,
pví pað er manulegri náttúiu eginlegt. Barnið
hlær og grætur með móður sinni, án pess að
vita afliverju pað gjjrir puð, o^ pó hinu full-
orðui uiaöur «ju lia.únaöur i strl 1 lil'u.iS, pá tek-
ur hann opt inniltgan patt í bágindum með-
bræðra sinna, liann jafuvtl itggur sjálfau sig 1
sölurnar til að hjálpa peim sem llða hjalparláus-
ir. Meö pví að gefa uianniuum ineöaumkuiiar-
samt hjarta, helir náttúran mótvægi mo i ol nuk
illi sjáifselsku og sjálfsemi, seni er siðgæóniu tii
hinuar mestu hindrunar. ^
Kærleikurinu er pó eun oliugri hvöt td
sjálfsemislausra siðgæöisverka Atl h ans er
fólgið I pvl, að liann liiiör sjer ekki viö ueiiium
erviðleikuin, hræðist ekkert eg lórnar liveiju
leni vera skal. Að visu getur heiuiSkulegur
kærleiki verið hættulegur, pvl hanu Jeggur allt
mögulegt t sóluruar fyrir Uið elskaða, jatnvel
dyggtina sjálfa, þar á nióti sje kærleikuriuu
sameiuaður skynsemi, pá getur hann gjöit sjer
Ijóst hvað peim er hann elskar, horíir til saurira
heilla eða óheilla. lianu vill ekki aunað enn liíð
siðgæöislaga, og pað vill liann svo einlæglega,
að sá viljakrap:ur er nægilega sterkur til aö
íigra allar prautir,
Lóugu'yn gelur einuig elit siögæði, pegar
hún setur íeguiðina, sem liggur í öílu góöu, oss
fyrir sjóuir i ágætustu myndum heuuar, pá vek
ur húu hjá oss stcrka tilhneging lii aö dragast
að hiuu haleita, göfuga og góöa, þó má sauit
löngunsn ekki ganga i pjóuustu niunaðarfysnar-
innar. sem svo opt er tilt'ellið á vorum dö/uin,
prí pað segir sigsjilft, að pó er hún ekki til
annars eun ills cius
Hið æösta siögæcisn.eö .1 er trúiri. Húu
ein gelur pað sem U\oial uppeldi, eptirdæmi
meðauuikun. kærleika eöa lo.ngnu er unt aó gjöra
nefnil. pað: að htJga allt uiigail'ar mannsins 1
heild pess; vekja hjá houmn siðgæöis eptirsókn i
yfirgripsniesta skiJniugi Truin er nauðsynlegt
fullkomnunar meöal ailra sanura siðgæðishvata;
hún fyllir eyðurnar í rnilli peirra, tekur pær í
sína pjónustu Og losar pær við allt hið lága og
th eina, sem við pær lobii. Trúin helgar allar
ótkir in»nndus og vouir lyptii honum npp yfir
Bmámuri Og hrek hversdags Jil'sins. veiiir houum
hiun eplirprav a sálaiírió og er 1 tiuu orði hinn
mesti velgjörari mannkyusins.
Trúin keinur á tvennaD hátt fram hjá
aiönnum, 1 bugmyndum, sem verða að trúar-
brögðum og i framkvænidurn sern verða að sið-
fjíi. jþa& jer bvorlveggja sawan, JSIá pvl
marka siögæöisstig liverrar pjóðar á trúarsetn-
ingum heunar og almemiing-álitinu um pær, pað
mun jafnan reynast. að siögæöi hverrar pjÓðar
stendur á hvað veiktistum fæti, pá er fonihelg
trúarbrögð hennar missa gildi af pvi skynsemiti
hefir nöö nægiiegum proska til að geta sjeð að
pau eru meira og iniuna sniðin eytir jirðnesk-
inn hugmynduni, en lufa ekki náð nægum
pro-ka lil að geta ((reyut og prófað alla hluti og
haldið pvl góða”. p, e,: aðgreiut trúna sjálfa og
hið háleita i trúarbrngðunum frá iiinu iága. er
slæöst helir iun i pau þegar inenn alit I einu
sjá að sú eða sú trúaibragðaníyhd ber vott úm
tnannlega skammsýni, pá er peirn bætt við að
verða fráhverfir trúarbrögðum og trú yfir liöfuð.
þeir gæta pess pá ekki, að án trúar getur sið-
gæði ekki staðið á föstum fótum, og áu siðgæðis
getur sönn farsæld ekki átt sjer stað, en á hina
bóginn að trú geti ekki verið áu trúarb agöa og
trúarbrögðin ekki A>.i inauulegrar hugmyndar, en
pær hljóta að fara eptir proska skytisemiuDar.
þiðer pvl auðsætt, að mesta nauðsyn erað
bcra lotniug fyrir trú og trúarbrögðum. og að
inj.ig er varúðarvert að vekja efasemdir hja peim
sem ekki hafa iiægan skynsemisproska til að
bjarga sjer gegnum pær, án pess að llða skip-
brot á trú simii.
I3reyting’
Lögð eru goldiu lífs á vigt
Laun, sem lioldið skap.ir,
Allt a íöld af foldu byggt.
Feigt til moldar hrapar.
Bj.ickin sneiðist bloðunum.
Blouiið deyðist rauða.
Lltió breióist ey?iug um.
Allt cr á leið til dauða.
•Hvur fær lirakið dauðansdóm.
iJauðann spakir prlsa,
Undan klaka öll llfs blóm
Endurvakin rísa.
Blöðin veitast björk á ný,
Biómið skreytist rauða,
Llíið brc-ytist eillfö I.
Ekkert vnit af dauða.
Kr. Stefáusson.
FRJETTiR ÚTLENDAR.
iv j uiugastrlöið á Etiglandi er nú sem ákaf-
asl: ligjir uæst að sjóöi upp úr liinum mikla
pólití-k.c potli 1 London aiiuað slagiö, Eit'
póiitlski íjelag hefir verið mynd ið par enn, sem
er irskl; við p >ð eru riönir margir hinir hektn
írar 1 London, enda hafa peir ásett sjer að
gjöra fjelagiö jafu atkvæðamikið og önnur pess-
kouar tjelog 1 borgiir i. Skrlls æöi á ekki að
eiga sjer stað i ijeiagiuu- huidur á vitið að stjórua
óllum vr 1 pvl standa, skyiisamlegar ræður og
ályktanir eiga aö verða meðaliö, sem brúkað
verður lil aö hrlfa írland úr heljarklóm liiids
drottuamia, euekki hiö vitstola æði l((lyiiamite‘’-
postulann i.
Vcgna ht'ilsuleysis Gladstone's hafa undir
foringjar frjálslyuda flokksius haft æriun starfa:
aö viðlialda t-iniug mcöal iiins vittdreiföa höfuð
lausa liers, óg h ilda ujjp sóku og vörn, eptir
pvlsem á Iietir staðið, gegn Salisbury-llokknum,
sem ekki heflr spara'i pau vopnin, er álitið var
að sæit gæti og sundrað. Eu nú er Criadstone
sjálfur drugiu í:t, svo llokki hans mun nú hug
hægra hjer eptir. IleilsuleysisiiH vegna hafa
læknar haus lyrirboöið honum að flytja ræðn.
nema 1 litlum sal, svo hann purti ekki að preyta
| sig á að tala liétt, ekki helclur má hann tala leng
lu en lö tnln. 1 einu, llina lyrstu ra>ðu flutti
híinn I Ldinbórg; iuiuntLt einkmn á Irska
>’ álið og frlkirkjumál Skota; var auðheyrt að
homim var full alvara tneð að Ijetta áiiauðarok-
Ira og gcf.i |. ■ im iunanrikissl;óni sína 1 lieudil'.
Fj ikirkjuraíilið bar liann á iijóti að væri sín upp
fiudiug, sagði að Skotar pyrfti ekki að ó(U;t
að hanu myudi fylgja pvl máli. pó liaun na-ði
völdum, pað hefði einungis verið pólitlskt br-agð
sem Salisbury h föi Irgt á Skola, I pvi skyni -,ð
vinna með því nokkur a'kvæði vaiiaf.istra manui.
Tfminn ti! að iæða um að-kiliiað r’kis o ' kirkj l
stjórnar á Skotlandi v*>ii en ekki k.nnin. en !a
pó svo væri, pá vieii pað mál fyrir aðia eu >ig
að úlkljá,—A leiðinui norður fiá Eo i lóu, vr
pað hvlvetna er vagnalestiu stöðvaðiít. að sjo
mikill mauugrúi pu-ti saman. að vandræði voru
að kome lestinni a stað aptur. Má af pvi marka
alpýöuhylli Gladstone’s
það er luft fyrir satt á Enelandí að Victori <
drottniug liafi uudir niðri egsjaö Alexinder priu/,
1 Bulgaiia til að liripsa Roumeliu úr hðudir>i
Tyrkja. en opiubei lega gjörir húu elckort, held r
lætur stjórnina algjörlega sjálfráða um lívað
gjört verður 1 pvl máli. Hefir húu á síðasl-
liðuuin 3 vikum ueitað að skipta sjer af málu n
sem henni eða ríkisstjórninni kom við. Hið
fyrsta var Itiels málið, með einu orði hefði hún
getað frelsað llf hans, cu hnn vlsaði pvl máli
lieim til sín: til Canadjstjóruar. Annað var
Bunnali málið, með einu orði hefði hún getnð
koúð stjórnina til að taka Burmah os, bæta við
Indlaud eu hnu vlsaði pví til Iudlaiidsstjórnarinn
ar. Hið priðja er Bulgaiiumálib. pvl vlsaði liún
tii utanrlkisstjórnariuuar, þó allir viti að hún
sjálf vili engiu önnur endalok enn þau, að Alex-
ander priu/ haldi Roumeliu
í Liverpool verðurnæsta suniar haldin alls-
herjarsýning á skipum og sigliugafærum. m. ll.
þar að auki verða par sýad skip og uppdrættir
af skipum af öllum tegundum og allri stærð,
fratnan úr foruöld til þessara tíma. A sýning-
unni verður og sýudur útbúnaður á vögnunj og
skipum fyrir ferðameim Uppdræitir af li^fu*
um, bryggjum og Ijóshúsum verða sýndir, ásamt
útbúnaði, sem hafður er við að bjarga möuuum
úr sjávarháska,
Hinu frjálslyncli flokkur á þý/.kalandi V'lir
haft yfirhöndina aptur I kosningmmm til fulltiúa
pingsiiis, en pó er muuuiiuu ckki mikill. — þis.
mark hefir koaiið pví til leiðar að luudur verður
haldinn I Berlíu pessa dagau.t, til að ræða _um
hvernig bezt verði að fá allar pjóðir til að gangi
1 nokkurskonar fjelagsskap iiieð að byggja Ijóshús
við strendur allra lauda heimsius Enufreumr
verður par rætt um að gjöra sauininga við hirð*
ingja pjóðir. hvar sem eiu stiaiidlengi-, úm_ að
lijarga skipbrotsniönnöm og ala öun i'y'rir pei.a
á uieðan peir ekki komast heim . aptur.—II r-
bert Bismark, sonur Bismaiks gainla helír
vei'iðkj niun til ianturlkisráðherra’ á þý/.kalaii li.
A stói'veldafuiidiuum í K' ustanfiuopel hetir
pað að sögn vci i? s.unpykkt, að reka AlexaucRr
prinz 1 Bulgaiiu fiá völdum - g ráðgj irt að setja
aunanhvorn ýngiibróður liaus. líiurik af Batten-
berg. tengdason Vieto. iu diottningur, eðaLúð'ik
priuz. seii) tillieyrir sjóher Breta, á veldisstolinn,
það er Rússum að keuna. ef Alexander priuz
verður vikið frá; uiunu peir ælla Valdeiiiar piiuz
úrDanmorku veldisstól Bulgariu, og pannlg hafa
tvo sonu Ivii-tjáus konurigs 1 völdum, siuu við
hverja hlið Tyrkjaus. Meðan á persum fuudi
steudur. eru Serbar og Bulgariumenu einlægt að
búa sig til stiiðs. pó þeir anuað sl.iglð láti 1
veðri vaku að peir sje reiðúbúnir aö sættast.
Socbar eru búnir uö raða fylkingum slaum á
landamæri Bulgariu, og segja siðöstu fiegnir pá
komna ylir pau með lierinu og búna að segja
binum strið á hendur. — S'fðustu freguir segja
pá byi jaða fyrir alvöru; vaða Serbar gegiium lylk
ingar Bulgara og handtika heilcr harsveitir.
Ilerra Stead, ritstjóri blaösins Pall Mall
Gazette, fjekk 3 mán. fangelsi, en betri æfi á
hann að eiga par eu nieuu ylir höfuð eiga.
Koua sú er vann að stúlkustuldiuuin var dæind
til 0 man. íangelsi?,