Heimdallur - 22.01.1930, Síða 3

HEIMDALLUR
3
Niðurstaðan af öllu þrefi Jafnaðar-
manna verður því óhjákvæmilega sú,
að þeir hafi borið þetta fram, einungis
til þess að vinna sjer atkvæði í eigin-
hagsmunaskyni eins og allar þeirra
gjörðir smáar og stórar miða að. —
Þeir vildu auka atkvæðaframleiðsluna
til þess eins að hagnast af því sjálfir.
Fyrir Sjálfstæðisflokknum vakti
fyrst og fremst það, að vekja áhuga
meðal ungra manna og kvenna fyrir
landsmálum, og annað ráð er ekki
sýnna í bili en það að veita þeim at-
kvæðisrjett og kjörgengi til opinberra
mála. Sýndi flokkurinn alvöru sí'na í
þessu máli með því, þegar við fyrstu
kosningu sem fram fer eftir að frv.
var samþykt að láta einmitt ungu kjós-
endurna hafa mann í kjöri. Og Sjálf-
stæðisflokkurinn hefir reiknað rjett.
Áhugi unga fólksins hefir einmitt vakn-
að við það að fá að taka beinan þátt
í kosningunni. Okkur er það Ijóst, að
framtíð þjóðarinnar veltur ekki ein-
ungis á þeim mönnum, sem nú sitja við
völd og því sem þeir gera; hún veltur
miklu fremur á þeim mönnum sem
eiga að taka við af þeim; hún veltur á
ungu kjósendunum, og því fyr, sem
þeir byrja að taka þátt í opinberum
málum, því betra.
Ungir kjósendur í þessum bæ hafa
ekki nema um einn lista að velja, Sjálf-
stæðislistann. Því miður hafa hinir
flokkarnir ekki haft skilning til þess
að gefa þeim kost á að velja um, með
því að taka tillit til þeirra við uppstill-
ingu listanna. Aðstandendur A og B
rjettu ungu kjósendunum þann löðr-
ung, að þeir væru einungis settir á kjör-
skrá ti! þess að auka atkvæðafram-
leiðsluna. Hinsvegar hafa þeir fylli-
lega gefið í skyn að slík ,,pelabörn“
ættu ekki að hafa nokkurn rjett á að
vera í kjöri eða yfirleitt að taka beinan
þátt í kosningum. Munið þetta ungu
kjósendur þegar þið gangið að kjör-
borðinu. Munið það ennfremur að verk-
ið er ekki nema hálfnað — rýmkunin
á að ná til þingkosninga líka. Að því
vill fulltrúi ykkar á Sjálfstæðis-list-
anum vinna. Allir ungu kjósendurnir
hljóta því að fylkja sjer um C-listann;
og þeir gera meria; þeir hrópa út til
almennings: Kjósið C-Iistann!
Æskumaður.
Kjósið C-listann.
|
Hvernig kýs
æskan?
Þessi spurning hlýtur að vekja mjög
mikla athygli nú við þessar í hönd far-
andi kosningar, vegna þess að sú ný-
breytni hefir orðið á, að ungir menn
og meyjar, hafa nú í fyrsta sinn tæki-
færi til að taka þátt í meðferð bæjar-
málanna að meira leyti en áður, sök-
um rýmkunar kosningarrjettarins.
Jafnaðarmennirnir hafa í þessu sem
og mörgu öðru gerst ærið ágengir, og
vilja láta þakka sjer þessa lausn máls-
ins; en Reykvíkingar vita að þetta er
alls ekki rjett, — og þeir vita meira,
þeir vita nú hvaða hug jafnaðarmenn-
irnir bera til æskunnar hjer í þessum
bæ. Það hefði fáum getað dottið það í
hug, að listi jafnaðarmanna nú við bæj
arstjórnarkosningarnar, myndi verða
svo móðgandi, svo ósanngjarnlega skip-
aður í garð æskunnar, sem nú er orðin
reyndin á. Það fer því að liggja í aug-
um uppi, hvers vegna Jafnaðarmenn
hafa ekki verið á móti því að kosning-
arrjettur yrði miðaður við 21 árs ald-
urstakmarkið. — Þeir hafa vantreyst
svo gjörsamlega, þroska og dómgreind
æskunnar. Þeir hafa haldið að æsku-
menn og meyjar myndu láta ginnast af
fagurgala einum. Þeir hafa haldið að
þeir myndu geta látið atkvæði unga
fólksins lyfta sjer hærra. — En þeim
góðu herrum verður ekki kápan úr
því klæðinu!
Nei! íslendingar yfirleitt, eru þeim
kostum búnir, að hafa heilbrigði, þrek
og þrótt til andlegra ágætisverka, og
æskuna prýða ekki hvað síst þessir
kostir. Þessvegna er það að æskan lætur
ekki ginna sig og tæla, til þess að trúa
glamuryrðum og slagorðum Bolsafor-
ingjanna.
Menn eru yfirleitt agndofa yfir ein-
angrun og afturhaldi jafnaðarforkólf-
anna; talandi tákn um hversu þeir eru
gjörsneyddir allri framsóknarviðleitni,
er það að 11 efstu menn A-listans eru
þessir gömlu úttauguðu æsingaseggir
sem menn alment eru farnir að hafa
andstygð á. Þetta er frjálslyndi þeirra.
— Þetta eru efndirnar á því að taka
æskumenn til greina. Og 12. maðurinn
er Jens Guðbjörnsson 26 ára; svo að
þó að aldurstakmarkið hefði ekki ver-
ið fært niður, þá hefði hann samt getað
fylt þetta sæti.
Reykvísk æska fyllir þann flokk,
sem hún finnur að kann að meta hæfi-
leika hennar, og sem tekur hana til
greina, en það er Sjálfstæðisflokkur-
inn.
Æskan vill frjálslyndi, hugsana-
frelsi og athafnafrelsi; æskan lýtur
ekki svo lágt að hún skipi sjer í skjald-
borg utan um skósveina rússneskra
rauðliða.
Æskumenn og meyjar munu kjósa
og stuðla að kosningu þess listans sem
þeirra fulltrúi er á.
Og það er Sjálfstæðislistinn,
C-listinn.
S. K. S.
Nýju fötin
lögreglustjórans.
Sagan um nýju fötin keisarans end-
urtekur sig nú í þessum bæ. Tíma-
klíkan kom nú í fyrsta sinn fram á
vettvang bæjarmálanna með sjerstak-
an lista. Klókindabragð til að hylja
sambandið innilega við bolsana, en
bæjarmenn munu ,,launa þeim lambið
gráa“.
Hinir frægustu vefarar Framsókn-
ar, að ógleymdum vefaranum mikla,
hafa hamast nótt og dag. Þar hefir
ekkert verið tilsparað, hvorki gull nje
bitlingar, að hin pólitísku föt Hei'-
manns yrðu sem allra girnilegust, en
þó svo skjólgóð, að hvorki grisjaði í
bolsjevikkann, nje þann með nafnbót-
ina. — Þetta var vandasamt verk.
Uppistaðan átti fyrst að vera viðreisn
sveitanna, en reyndist rotin og að engu
nýt eða verra en það. En loforðin? Þau
mátti nota í bili, og svíkja þau síðan á
eftir, enda áður verið brallað í Fram-
sókn. En betur má, ef duga skal. Var
elcki reynandi að nota uppeldismálin?
Að vísu heyra þau til öllum flokkum,
auk þess hafði nú Framsóknin, sem
kallar sig, svæft samskólafrumvarp
Reykjavíkur, staðið í vegi fyrir styrlc-
veitingu til gagnfræðaskóla Reykjavík-
ur og sett hömlur fyrir inntöku í Menta-
skólann, sem koma harðast niður á fá-
tækum ungmennum.
En þekkingarleysið í bæjarmálum var
heill Vatnajökull og betra var þá að
veifa röngu trje en engu. Uppeldismál,
jú, það gat orðið ágætur þáttur og á-
ferðarfagur, því að hvaða foreldrar
óska ekki, að börnin þeirra fái sem best
uppeldi ?
Loks mátti nota blekkingar, lygar og
róg um andstæðingana persónulega,
fyrir ívaf í dúkinn.
Og þeir færðu Hermann í fötin;
Hriflu-Jónas setti upp gleraugu og
glotti lævíslega, stalík Alþýðubók Kilj-
ans í handarkrika Hermanni, hvíslaði
slefsögum í eyra honum og sendi hann
á foreldrafund. Tryggvi sagði, að Her-
mann væri fullgóður í Reykvíkinga og
Tímaklíkan rjeði sjer ekki fyrir fögn-
uði. En — fár veit hverju fagna skal.
Hermann hafði ekki haldið langa ræðu,
jiegar menn fóru að pukra sín á milli
um það, að hans andlegi klæðnaður væri
ekki allskostar skjólgóður, og loks sauð
alveg upp úr. Fólkið sagði: Hann er
nakinn, hann ætti að skammast sín.
Hermann skimaði í kringum sig og
og mælti í lögreglustjóra-rómi: Hver