Dagblað - 20.05.1925, Blaðsíða 3

DAGB LAÐ
3
vildu. — Skipið leggur upp frá
Bremen 17. júli, og á að vera komið
pangað aftur 12. ágúst.
Væntanlega kemur einnig annað
lystiskip frá Pýzkalandi hingað i
ágústmánuði.
Dngheimili fjTtr börn frá 4 ára
aldri, hefir barnavinafjelagið »Sum-
argjöftc ákveðið að láta startrækja
i Kennaraskólanum frá 1. júní i
sumar. Meðgjöf er 20 kr. fyrir hvert
barn um mánuðinn ef börnin eru
allan daginn, og 10 kr. ef pau eru
aðeins hálfan daginn.
Mercur kom hingað í fyrrinótt.
Meðal farpega voru: Einar Bene-
diktsson skáld, Arngrímur Valagils
söngmaður, Bernhard Petersen stór-
kaupm. F. H. Kjartanson heildsali
og Brobakker norskur útgerðar-
maður. Skipið á. að fara héðan
annað kvöld kl. 6.
lioynden er á leið til Færeyja með
120 tonn fiskjar eftir 11 daga. (Sam-
kvæmt loftskeyti í gær).
Roynden fékk í næst síðustu
veiðiför 105 tonn fiskjar.
Ari kom af veiöum í fyrra dag
með 100 tn. lifrar.
Esja fór héðan í morgun vestur
og norður um land í hringferð. Mjög
margir farpegar voru með skipinu,
par á meöal alpingismennir Halldór
Steinsson, Hákon Kristófersson og
Sigurður Jónsson.
„LJÓSBERINN“. Nýir kaup-
endur að »Ljósberanum« fá 1.
ársfjórðung (12 blöð) gefins í
kaupbæti. — Gerist áskrifendur
að »Ljósberanum«. Sími 1200.
Dagblaðið kemnr ekki út á morg-
un (uppstigningardag), næsta blað
kemur á föstudaginn.
Oretjlðn é hafnarbakkanum.
Nú getur það ekki dregist
lengur að lögreglan og hafnar-
stjórnin í sameiningu, geri ráð-
stafanir til að bæja frá mann-
fjöldanum, sem sækir að þegar
skip koma og fara. í morgun
þegar Esjan fór hafði fólkið
sem ætlaði með skipinu, um
tíma engin ráð til, að komast
út á skipið, alt stóð fast, lög-
reglan réð ekki við neitt, og
þeir sem stóðu naumt á bakk-
anum voru með lífið í lúkun-
um, því að þeim gat hvenær
sem var orðið sópað fram af
niður í bilið milli bakkans og
skipsins, sem var í breiðara lagi. \
GlJltOltSTIIHPLAR
1_
fyrirliggjandi, svo sem: »Greitt«, »Prent-
aö mál«, >Móttekið Svarað*, »Innf.«,
>Original«, »Copy«, »Afrit«, »Frum-
rit«, >Sýnishorn án verðs«, »Sole
Agent for Iceland«, »Póstkrafa, kr....«,
>Mánaðardagastimplar«, Tölusetn-
ingarvélar. — »Eftirrit: Vörurnar af-
hendist aðeins gegn frumriti farmskír-
teinis*. — Stimpilpúða og Dlek (rautt,
svart og blátt). Ennfremur: Auglýsinga-
letur í kössum, margar stærðir, alt ísl.
stafrófið, með merkjum og tölustöfum;
hentugt til gluggaaugl. og við skólakenslu.
HJÖRTUR HANSSON, Kolasund 1.
(Aðalumboðsmaður á íslandi fyrir
I John R. Hanson’s Stempelfabrik, Kbh.) i
744 er stoi DagUaðsiDs.
— Nú er spurningin þessi, hvort
endilega þarf að biða eftir því,
að slysið verði, því að þröngin
verður einlægt meiri og meiri
og mestur hlutinn er fólk, sem
ekkert brýnt erindi á svo nærri
skipunum. f*að þarf að smíða
sterkar lausagrindur til að af-
girða svæðið við hliðina á þeim
skipum sem koma og fara með
marga farþega, Öðruvísi sýnist
ekki unt að ráða við neitt.
Sonnr járnbrnntakóngaliis.
aðeins til hamingju, því að nú treysti ég þvi,
að þér verðið að manni — jafnvel án þess að
stúlka sé með í spilinu.
— Víst er stúlka með í spilinu, mælti hann.
Og það er alt henni að þakka ef ég verð að
manni. Og ég get aldrei fullþakkað yður fyrir
það sem þér gerið fyrir mig.
Hún brosti blíðlega við honum og þá bætti
hann við:
— En það verðið þér að skilja, að ég byrja
að vinna aðeins vegna þess að ég er neyddur
til þess. Ég hata alla vinnu.
XI.
Um frú Cortlandt.
Edith Cortlandt var ekki ein af þeim, sem
draga alt á langinn. kegar þau snæddu mið-
degisverð kynti hún . Kirk fyrir flutninga-for-
stjóra Panamajárnbrautarinnar og mælti:
— Runnels hefir heitið mér því, að sýna yður
allan skurðgröftinn í dag og skýra fyrir yður
vinnubrögðin.
Runnels var maður hávaxinn, hinn gjörfi-
'legasti á velli og ungur. Hann virti Kirk fyrir
sér og mælti svo:
— Frú Cortlandt hefir skýrt mér frá því, aö
þér viljið verða einn af oss.
— Já, það er satt.
Runnels virti Kirk enn betur fyrir sér eins
og hann vildi meta til hvers hann væri nýtur;
kinkaði siðan kolli og mælti:
— I*að er gott.
Kirk leizt undir eins vel á Runnels því að
hann sá að hann var enginn uppgerðarmaður.
Hann var blátt áfram og hreinskilinn og dugn-
aður og áhugi skein út úr honum. En honum
fór eins og fiestum að hann gat ekki um annað
hugsað og talað heldur en skurðinn. Pegar
þeir Kirk og Runnels bjuggust svo til brottferðar,
bað Edith Runnels í gamni, að kenna nú Kirk
alt viðvíkjandi járnbrautum, en sjá þó um að
bann kæmi i tæka tíð til kvöldverðar. Þessu
lofaði Runnels.
— f*etta er dásamleg kona, mælti Runnels
litlu seinna við Kirk þá er þeir voru komnir út.
Hún sagði Jolson ofursta að hann yrði að útvega
yður stöðu og svo var ég sendur á stað til þess
að sýna yður alt starfið við skurðgröftinn.
— Segið þér satt? Ég hélt að til væri marg-
ar lausar stöður hér.
— Ekki eftirsóknarverðar. En hún er vön
því að fá vilja sínum framgengt. Og verði