Dagblað - 03.04.1926, Blaðsíða 1

U>ag-l»laÖiÖ skiftir nú um
ritstjórn og útgefendur. Fjórtán
mánuði kefir blaðið komið út,
og hefir því aukist fyigi með
hverjum degi, einkum síðustu
mánuðina. Peir sem við taka,
hafa öll skilyrði til þess að efla vin-
sældir blaðsins að miklum mun.
Óska ég þeim af heilum huggóðs
gengis, um leið og ég flyt kaup-
endum og auglýsendum beztu
þakkir fyrir viðskiftin.
Virðingarfylst
G. Iir. Guðmurtdsson.
Með þessu blaði tek ég við
ritstjórn Dagblaðsins, til bráða-
birgða. Reynt verður að gera
blaðið svo vel úr garði sem
föng eru til, og vænti ég þess,
að það njóti sömu velvildar og
veriö hefir.
Guðm. Porláksson.
Þjöðfélagsmál.
i.
Spakur maður islenzkur segir,
að líf sé samstilling krafta. —
Mannkynið, sem við ernm vön
að telja æðslu og fullkomnustu
grein jarðlífs, hefir frá ómuna
tíð leitað þessarar samstillingar,
og æ fastar, því lengra sem það
hefir farið veginn fram. En svo
virðist, sem oftar sé leitin gerð
hálf-blindandi á skuggaleiðum
óljósrar eðlishvatar, en með
opnum augum á vegum skýrrar
skynsemdar. Víðsýnt vit og ljóst
virðist eiga sorglega erfitt upp-
dráttar í jarðheimi. Mönnunum
virðist ótrúlega erfitt að drepa
sig úr dróma hinnar þröngu og
þungu einstaklingshyggju og
hefja sig til flugs upp í heiðrikju
skýrrar og víðfeðma samfélags-
hyggju.
Okkar litla íslenzka þjóð hefir
vissulega ekki farið varhluta af
tregðu og þröngsýni einstaklings-
hyggjunnar. því verður víst ekki
með • sanni i móti mælt, að fé-
lagslyndir eru íslendingar ekki,
þó ekki sé hér minni þörf á
samstilling krafta en annarstað-
ar í heimi þessum. En víkings-
lundina og sjálfstæðisþrána lók-
um við í arf, og einangrunin
og strjálbýlið hefir sízt verið
vel fallið til þess að efla félags-
lund og samtök. Heimilið hefir
á umliðnum öldum verið okkar
þróttmesta félagsform, svo sem
að líkindum lætur, eftir þeim
lífskjörum, sem þjóðin hefir átt
við að búa. Og þó að þjóðar-
meðvitund hafi að vísu lifað í
þessu landi svo að segja frá
upphafi íslandsbygðar, þá hafa
þó nauðsynjamál alþjóðar oft
átt allörðugt uppdráttar sökum
sérdrægni og skorts á félags-
hyggju. En eftir því sem athafna-
lífið verður fjölbreyttara og at-
vinnurekstur krefst meira sam-
starfs, verður æ brýnni þörf á
ljósum skilningi og víðtækum á
nauðsyn samtaka og þörfum fé-
lagsheildarinnar.
Ef við eigum að gera okkur
nokkra von um að geta »gengið
til góðs götuna fram eftir veg«,
þá getur það aldrei orðið nema
með því eina móti, að samstilla
kraftana og vinna með elju og
heilbrygðri . skynsemi að heiil
alþjóðar, en ekki aðeins með
hag einstaklinga, flokka, eða
einstakra stétta fyrir augum.
UotuTÖrpung-arnir. Draupnir kom
inn á miðvikudaginn með 42 tn. og
Karlsefni með 84 tn. Á Skirdag
komu Ari og Menja með 72 tn. hvor
og í gær komu April með 87 tn.,
Hávarður ísfirðingur með 88 tn. og
Baldur með 89 tn.
Skipstrand,
Botnvörpungnrinn Ása strand
aði í Grindavík í nótt.
Um kl. 3 í nótt strandaði
botnvörpungurinn Ása á Járn-
gerðarstaðaflúðum fram undan
Grindavík. Skipið hafði verið
að veiðum fyrir sunnan land,
en ókunnugt er um hvers vegna
strandið hefir borið að. Lágsjáv-
að var þegar skipið kendi grunns,
en austan rok og mikið brim.
Engin tiltök voru þvi fyrir skips-
höfnina að bjargast til lands og
hefir hún því orðið að láta fyrir-
berast í skipinu. Með aðfallinu
barst skipið að landi og er bú-
ist viö, að það verði nærri á
þurru um fjöruna i dag. —
Dagblaðið átti tal við Grindavik
laust fyrir hádegið og var þar
sagt, að mönnunum væri engin
hætta búin og lalið víst, að þeir
mundu názt í land um kl. 2 í
dag. Skipið er óbrotið að sjá,
en engin tiltök munu vera að
ná því aftur út. — Ása var eign
H. P. Duus, eins og kunnugt er,
alveg nýtt skip og vandað að
allri gerð. Er það þriðja Ásan,
og frá sama eiganda, sem strand-
ar núna á 2 árum, og virðist
engin gifta fylgja þessu nafni.
Keflavík.
Eitt af stærri sjávarútvegs-
stöðum landsins er Keflavík.
Paöan hetir fiski verið stundað
um langan aldur; og hefir at-
vinnuvegur sá vaxið þar talsvert
undanfarið, bæði að því að vél-
bátum hefir fjölgað þar og gerðir
stærri og gangbetri en áður var
og veiðarfæri stórum bætt. —