Skutull - 26.10.1923, Blaðsíða 3

SKUTULL
71
Mæíur,aIlarpdarmæJHr.
Ný úrsmíðavinnustofa & skartgripawsl.
Brunngötu 10. líús I»orst. Guðijiimdssoiiar klæðskera.
I
Alskonar viögerðír á úrum og húsklukkum og öllu því,
er aö úrsmiði lýtur.
Húsklakkur, Velsijíií-ni’, Vawaár, ^Vt-iiiL> a n <1 jsih-
og íesstnT- fyiir dömur og lierra.
Ennfr. margskonar Skrautvamíngur og nauðsynlegir munir.
Alt rajög eigulegt og hentugt til tækifærisgjafa.
Odýrar góðar og vel valdar vörur.
Gjörið svo vel að koma. og lita á varninginn.
Virðingarfylst,
Þörður Jóliannsson.
Eg brá mér upp í Bíóhúsj í
gærkvöldi; þar var kjósendafuud-
ur.
Kom þar ýmislegt mór undarlega
fyri’-. Kaupmaður og atvinnurek-
»ndi hélt eg hann væri, en þarna
skildist mér hann ætla að verða,
þégar á þÍDg kæmi, sjómönnum
og verkamönnuin góð fnrsjón. Þó
kunni hann betur við, að atvinna
væri rékin af einstökum mönnum.
" Það er satt' að segja, að mór
fóll illa að sjá Sigurjón í þessum
búuingi; brosandi og faðmandi
alla kjósendui'. Eg kann betur
við hanu í hinum fötunum. með
kalda brosið og sérdrægnissvipiun
sem segir: Verið þið ekki Jyrir
mér.
En þó kastaði tólfunum, er
hann fór í bannlagabiókimi, sem
Skutull mintist á í gær.
Þá skildu leiðir okkar með öllu,
þá -kom kuldinn; er hann játaði,
að bannmálið væri sér ekkert sór-
stakt áhugamál, hann mundi bara
láta það fijóta með, er haon færi
að iaga lögin i öðru.
Eg segi ykkur 'satt, bannmenn
og koriur, að engin inaður vinnur
því máli g&gn, nema það sé
hans hjartansmál. Þess vegna meg-
ið þór ekki leggja það í hendur
Sigurjóni, honuin er vel til trú-
andi að selja það aftur fyrir salt-
fisk.
Þið vitið líka, að þetta. mál,
bannmálið, er Haralds hjartans-
mál, svo þið megið ekki ’vera í
neinum vafaum, hvern þið eigið
að láta fara með það fyiir ykkur.
Haraldur er fulltrúi nýja tim-
cns, sem færir okkur inn á lönd
vonanna.
Sigurjón er fulltrúi gamla tím-
aus, sem öllu vill halda í sama
farfeu, ekkert nýtt reyna.
Þegar sól roðar tinda verða
slíkir að steini. —
Eg saknaði þess, að heyra enga
konu segja neitt í gærkvöldi.
Bannmálið stendur þeim næst;
á þeirra valdi er það, hvort við
getum fengið lögin aftur, því et
allar konur greiddu eingöngu
bannmönnum atkvæði sin, þá er
1-étta leiðin fundin.
En það þurfa að vera einlægir
bannmenn! ekki menn eins og
Sigurjón, sem greitt hefir vÍDÍnu
götu inn í barnaskólann, þó áð
það sé ekki í-óveglegri umbúðum
en í einum kennaranum við skól-
ann.
Við skulurn rnuna þetta mæður.
Allar góðar mæður, kjósum Har-
ald.
ísáf. 24,—10,—1923.
Kona og- móöir.
Laudi'áðallugiui slcgiu uiður.
A" fundi í Hafnarfirði komst
forsætisráðherra Sig. Eggers svo
að orði viðvíkjandi Jóns Baoh
málunum: „Sá verknaður sem Jón
Back gjörði varðai' ekki við lög.“
Hvað segir Jón Þórólfsson þar
ura.
Euginu slrjldl iilicitum trúa.
Aheit eru stundum viðsjálsgrip-
ir, minsta kosti er vis9ara að hafa
þau skrifieg og vottfest, ef tryggja
skal efndirnar.
100 kr. eru að vísu laglegur
skildingur, en loforð um 100
krónur er ósjaldan lótt í vasa.
Yondur félagssknpui' spillir góðum
siðum.
Maður er nefndur Guðmundur Þ.
Guðmundssnn, skipstjóri á m. b.
ísleifi.
Hefir hann hingað til verið tal-
inn . fullgóður dróngur. Hann er
einn af meðmælendum Sigurjóns,
og skyldu menn ekki ætla, að
það rnundi þurfa að kosta h*nn
drengskapinn.
Þó varð þetta til þess, að kann
freistaðist til að gjöra óprúðlega
og ómaklega árás á stéttarbróður
sinn, M. Vagnsson á málfundinum
23. þ. m.
Fekk kaun sór til umtals for-
mensku M. V. á f}rrstu árum, sem
ekkert komu við kosnÍDgum eða
pólitík.
í frásögu G. Þ. G-. var ýmsum
erviðleikum, sem M. V. þá átti
við að^ etja; án allrar saungirni
snúið lionum til ámælis.
Er þr-tta illa farið, er þokkaleg-:
ir menn taka upp háttu þá, sem
pólitískar búrtíkur temja sér í
blaðinu Vesturland.
Ætti G. Þ. G. að gæta heilræð-
isins: Set þig ei á bekk með
vændismönnum því að það gildir
engu síðurí pólitík en annarsstaðar.
Kérulf friðarpostuli.
Vesturland segir að Kérulf
hafi stilt til friðar á fundinum
18. þ. m.
Þetta er hreinasti Vesturlands-
sannleikur.
Öhætt að Ljósa Harald.
Sigurjón sagði, að á kjördegi
ætti hver og einn að kjósa eftir
skoðun siuni og sannfæringu.
Því er öllurn, sem viijíi kjósa
Harald, óhætt að gjöra það; ekki
er hætt við að Edinborg reki þá
úr vinnu þess vegna. Fúsa tala
eg ekki um; sko. --
Árui frá Höfðaliölum,
einn af aðalritstjórum Mogga,
hefir gefið út níðrit um Landsbank-
ann og stjórn hans. Er álit manna
syðra, að Moggadótið og Islands-
bankaklikan standi að útgáfu
þess.
Guunar Eg-ilsson
segir í Mogga nýlega: „Meðan
bannlögin ^oru í algleymÍDgi
sinum,- datt engum í hug, sem
vildi drekka, að halda þau.lí Þessi
maður var sendur af Jóni Magn-
ússyni til að fá Spánverja til að
virða bannlög vor. Nú hefir hann
aftur verið gjörður að ,,legáta„
þar syðra, og skal kostaður af
ríkissjóði og bönkunum báðum.