Skutull - 01.05.1971, Side 3

SKUTULL
3
FRÁ BÆJ ARSTJÓRN:
Á bæjarstjórnarfundi 28. apríl var eftirfarandi tillaga
bæjarráðs um vega- og samgöngumál samþykkt samhljóða:
Einangrunin verii rofin
NINNING
Grimur Hristgeirsson
„Þrátt fyrir vegabætur, sem
gerSar hafa verið á Vest-
fjörðum á síðast liðnum ár-
um, er Breiðadalsheiði jafn
ófær og áður hálft árið, eins
og raunar fleiri fjallvegir á
Vestfjörðum. Samkvæmt upp-
haflegri vegaáætlun átti að
gera göng á Breiðadalsheið-
inni til að greiða fyrir um-
ferð að vetri til. Þetta verk
hefur ekki verið unnið eða
neitt það annað er greiðir
úr þessum farartálma, sem
er örstuttur en lokar þó allri
umferð á landi, einnig snjó-
bíla og snjósleða. Bæjar-
stjórn ísafjarðar fer þess á
leit við viðkomandi yfirvöld
að gerð verði grein fyrir
hvað í vændum er til lausnar
á þessum vanda.
Bæjarstjórn ísafjarðar
minnir á, að á ráðstefnu um
heilbrigðisþjónustu á norðan-
verðum Vestfjörðum, sem
bæjarstjórnin beitti sér fyr-
ir á sl. hausti, töldu fulltrú-
ar byggðarlaganna vestan
Breiðadalsheiðar ókleift að
taka þátt í læknamiðstöð á
ísafirði vegna samgönguerfið
leika á veturna yfir Breiða-
dalsheiði. Það er augljós stað
reynd að góðar samgöngur
innan byggðarkjarna er for-
senda þess að heilsteypt at-
hafna- og menningarlíf og
traust heilbrigðisþjónusta
myndist í byggðakjarna.
Bæjarstjórn ísafjarðar ger-
ir því þá eðlilegu kröfu, að
Vegagerð ríkisins haldi op-
inni Breiðadalsheiði til jafns
við aðra heiðarvegi á landinu
og útvegi sér þau tæki, sem
til þess þarf. Telji Vegagerð
ríkisins ókleift að halda op-
inni heiðinni verði gerðar
þær vegabætur sem duga.“
Þá fluttu bæjarfulltrúar Alþýðuflokksins og fulltrúi Al-
þýðubandalagsins eftirfarandi tillögur:
Hlutverk
Fjóröungssjúkra-
hússins
„Þar sem heildarskipulagn-
ing heilbrigðis- og læknaþjón
ustunnar í landinu stendur
fyrir dyrum, og með tilvísan
til þess samkomulags, sem ný
lega var gert á milli bæjar-
stjórnar Akureyrar og heil-
brigðisyfirvaldanna um endur
bætur, stækkun og hlutverk
Fjórðungssjúkrahússins á
Akureyri, samþykkir bæjar-
stjórnin að fela bæjarstjóra
ásamt bæjarráði að hefja sem
fyrst viðræður við hlutaðeig-
andi heilbrigðisyfirvöld um
byggingamál Fjórðungssjúkra
hússins á ísafirði, og það
hlutverk, sem stofnununni er
ætlað að hafa með höndum.“
Aukin
læknisþjðnusta
„Bæjarstjórn ísafjarðar
beinir þeim eindregnu tilmæl-
um til stjórnar Sjúkrasam-
lags ísafjarðar, að nú þegar
verði gerðar ráðstafanir til
að tryggja bæjarbúum nægi-
lega læknisþjónustu.
Bæjarstjórnin bendir á, að
yfirlæknir sjúkrahússins hef-
ur látið af störfum, sem sam-
lagslæknir, svo aðkallandi er
að fá fleiri lækna til að gegna
almennum læknisstörfum
kaupstaðnum.11
Tillagan um Fjórðungs-
sjúkrahúsið hlaut samþykki
allra bæjarfulltrúa, en áskor-
unin til sjúkrasamlagsins var
samþykkt með 5 atkv. Ihaldið
sat hjá.
Fótaaðierðarsnyrtini
(Jóhanna Cortes)
í sal Vinnuvers um mánaðamótin maí-júní
ef næg þátttaka fæst.
Upplýsingar í síma 3520 og 3494.
Mánudaginn 26. apríl sl.
fór fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík útför Gríms Krist-
geirssonar, rakara, sem um
langt skeið átti sæti í bæjar
stjórn ísaf jarðar fyrir Alþýðu
flokkinn. Hann sat fyrst í
bæjarstjórn sem varafulltrúi
á árunum 1934—1938, en aðal
íulltrúi var hann frá árinu
1938 og þar til hann flutti,
ásamt fjölskyldu sinni, til
Reykjavíkur árið 1953. Hafði
Grímur þá verið búsettur á
ísafirði síðan árið 1920, en
þá réði hann sig hingað til
lögregluþjónsstarfa.
Grímur heitinn var fæddur
þ. 20. september 1897 að
Bakkakoti í Skorradal. For-
eldrar hans voru Kristgeir
Jónsson bóndi og kona hans
Guðný Ólafsdóttir. Átti hann
heima í Borgarfirði til árs-
ins 1913, en 1913—15 var
hann við bústörf hjá foreldr-
um sínum að Lækjarhvammi
í Reykjavík, og á árunum
1915—1920 stundaði hann
ýmsa algenga vinnu.
Sem fyrr segir kom Grímur
fyrst til ísafjarðar árið 1920
og gerðist lögregluþjónn. Því
starfi gegndi hann til árs-
ins 1924, en eftir það stund-
aði hann rakaraiðn öll ísa-
íjarðarárin. Eftir að hann
flutti suður, stundaði hann
iðn sína á Keflavíkurflugvelli.
Ég minnist Gríms fyrst
frá lögregluþjónsárum hans.
Þá var ég barn að aldri, en
man þó vel, að þessi myndar
legi og góðlátlegi maður í
einkennisbúningi ávann sér
traust hjá mér með hlýlegu
viðmóti og gamansemi. Það
var áreiðanlega ekki hægt að
nota hann sem grýlu á ís-
firzku börnin, sem þá voru að
alast upp. Síðar átti ég eftir
að kynnast mannkostum hans
enn þá betur.
í mörg ár fór ég til hans
á rakarastofuna til þess að fá
klippingu. Þar var oft margt
um manninn, og jafnan rætt
frjálslega um hlutina. Lengi
var ég aðeins áheyrandi að
þeim umræðum, en lærði
margt af þeim. Grímur hafði
yndi af að rökræða um
hugðarefni sín, bæði við póli-
tíska samherja og andstæð-
inga.
Að því kom svo árið 1942,
að ég var kosinn í bæjar-
stjórn ísafjarðar, og áttum
við Grímur náið og gott sam-
starf í bæjarstjórninni upp
frá því, þar til hann flutti
suður. Kom ég þá oft á stof-
una til hans — ekki til þess,
að eiga við liann viðskipti,
heldur til þess að ráðgast við
hann sem félaga og sam-
herja, og er mér ljúft að
minnast þess, að alltaf fór
Grímur Kristgeirsson
vel á með okkur, og þótti
mér jafnan vel ráðið þeim
málum, sem Grímur heitinn
átti hlut að að ráða til lykta.
Á bæjarstjórnarárum Gríms
átti hann jafnan sæti í framf.
nefnd og eitt kjörtímabil í
bæjarráði. Hann lét ýms fé-
lagsmál mikið til sín taka,
var m.a. formaður og stofn-
andi íþróttafélags og dýra-
verndunarfélags, og lengi var
hann formaður Iðnaðarmanna
félags Isafjarðar. Einnig var
hann í sóknarnefnd og starf-
aði í góðtemplarareglunni.
Hann var áhugasamur og
hugkvæmur, og lét ekki sitja
við orðin tóm, þegar honum
datt eitthvert úrræði í hug,
t.d. í sambandi við atvinnu-
mál. Nokkru fyrir síðara stríð
ið átti hann þannig ásamt
Guðmundi G. Hagalín og
Katli Guðmundssyni, frum-
kvæði að stofnun útgerðarfé-
lagsins Njarðar hf., sem lét
byggja fimm 15 rúml. vél-
báta, Dísirnar, og átti síðan
um langt árabil drjúgan þátt
í því að skapa atvinnu á ísa-
firði og efla starfsemi kaup-
félagsins. Einnig vann hann
að stofnun fyrstu rækjuverk-
smiðjunnar á ísafirði, og var
í stjórn hennar, og drjúgan
þátt átti hann í stofnun hf.
Hávarðs, sem gerði út togar-
ann Hávarð ísfirðing, síðar
Skutul.
Á stríðsárunum var hafist
handa um byggingu hér sem
í er sundlaug, fimleikasalur
og bókasafn, og síðar var þar
bætt við byggðasafni. Þá var
mjög erfitt um allar bygging-
aframkvæmdir vegna skorts
á byggingarefni, og flutninga-
erfiðleika. Grímur átti sæti
í byggingarnefnd sundhallar-
innar, og var hann fenginn
til þess af hálfu bæjarstjórn-
ar að hafa með höndum fram
kvæmdastjórn byggingarinn-
ar. Einnig hafði hann með
að gera byrjunarframkvæmd-
ir við byggingu húsmæðra-
skóla og stækkun gagnfræða-
skólans, og varð þetta starf
hans til þess að flýta fyrir
því„ að þessar byggingar all-
ar kæmust í gagnið.
Grímur var hispurslaus og
hreinskiptinn, og er hann
hafði tekið eitthvað að sér,
gekk hann að hlutunum með
eljusemi og kappi.
Ég minnist með ánægju okk
ar kynna og samstarfs, og
ég veit, að þótt nú séu liðin
18 ár síðan hann hvarf suð-
ur til Reykjavíkur frá starfs-
vettvangi sínum hér, þá er
hans minnst með hlýhug og
þakklæti af öllum ísfirðing-
um, sem hann þekktu.
Grímur heitinn kvæntis ár-
ið 1939 Svanhildi Ólafsdóttur
Hjartar frá Þingeyri. Þau
eignuðust einn son, Ólaf Ragn
ar, sem nú er kennari við
Háskóla íslands.
Svanhildur átti við van-
heilsu að stríða, en Grímur
annaðist hana af ástúð og
nærfærni þar til hún andað-
ist árið 1966.
Nú er Grímur sjálfur allur.
Með honum er horfinn mikill
mannkostamaður pg drengur
hinn bezti. Samferðamenn
hans á lífsleiðinni munu jafn
an minnast hans, þegar þeir
heyra góðs manns getið.
Ég votta syni hans, og öðr
um ættingjum, innilegustu
samúð.
Birgir Finnsson.
Á bæjarstjórnarfundi 28.
apríl sl. minntist forseti bæj-
arstjórnar, Gríms Kristgeirs-
sonar og rakti störf hans í
þágu kaupstaðarins.
Bæjarfulltrúar vottuðu hin-
um látna virðingu sína og
þökk með því að rísa úr sæt-
um.