Vesturland - 22.07.1927, Blaðsíða 2

VESTURLAND.
2
» 11.1» O '
Það tilkynnist hérincð vinum og vandainönnum, að jarð-
arför sonar míns og bróður okkar, Arnórs Valdimarssonar,
sem iést á sjúkrahúsinu hér þann 17. þ. m., fer frain að öllu
forfallalausu miðvikudaginn 27. þ. m. kl. 1 e. h.
Elín Hannibalsdóttir og börn.
Jarðarför Guðrúnar Guðmundsdóttur húskonu Fjarðar-
stræti 39, sem andaðist 18. þ. m. fer fram frá sjúkrahúsinu,
mánudaginn 25. þ. m. kl. 1 e. hád.
Nýr passi.
Rétt fyrir kosningarnar sendi
Finnur Jónss. póstmeistari „passa"
eða meðmælabréf með sjálfum
sér til fjölmargra kjósenda í N.-
Isafjarðarsýslu. Var passi þessi
aðallega sendur kvenfólki, og mun
hafa verið fyrirhuguð leið til
hjartnanna frekar en heilans.
Bróðir Finns hefir ritað undir
plaggið. Var það og varla ætlandi
vandalausum.
Vesturland vill ekki liafa þá
skemtun af lesendum sínum að sjá
passann, og birtir hann þvi hér, en
biðja verður það afsökunar á því,
að myndin er ekki sú sama sem
var í frumpassanum. Er þessi síð-
ar tekin og minna „flatteruð".
ísafirði í júní 1927.
Háttvirti kjósandi!
Alþýðuílokkurinn er flokkur hinna starfandi handa í iandinu.1)
Hann vill heill og velferð hinnar íslenzku þjóðarheildar um fram alt.'2)
Hann er i eðli sínu þjóðlegastur allra núverandi stjórnmálaflokka í
landinu3) því að hann vill gera þjóðina í heild
fjárhagslega sterka. En því að eins fáum
vér haldið þjóðerni voru, að vei sé íarið með
efni þjóðarinnar, að frainleiðsla hennar verði
j sem notatírýgst.
Undanfarið hefir íhaldsflokkurinn farið
með stjórn i landinu. Dómur skal hér enginn
lagður á hvernig tekist hefir stjórnin. En
hitt sér hver maður, sem kominn er til vits
og ára, að hagur landsmanna fer síversn-
andi. Verkamaðurinn er þrælbundinn áskulda-
klafa kaupmannsins,' vegna þess, að kaup
hans er of iágt, samanborið við atvinnuna
og alment vöruverð, sem í sumum kauptún-
um Norðiír-Ísafjarðarsýslu er 30% hærra en
á ísafirði.1)
0
Selst sem gull.
Og hvernig er afstaða sjáltseignarbóndans, sem fest hefir kaup
á jörð? Ar eftir ár vinnur hann baki brotnu til þess að halda liftór-
unni í sér og fjölskyldunni og borga afborganir af jarðarskuldinni.
A elliárum hefir hann kannske greilt upp skuldina, kannske ekki, en
svo deyr hann. Börnin erfa jörðina, þau eru sjaidnast fá. l>á byrjar
aftur sama sagan. Eitthvert barnanna festir kaup á hlutum hinna, og
sá verður alla æfi sína að vimu skuldina af sér. Og svo koll af
kolli. íslenzkir bændur eru öld frain aí öid að borga sömu jörðina,
og i stað þess, að geta endurbætt hana verulega, verða þeir að
leggja aðaláhersluna á að halda henni við. Alþýðuflokkurinn vill
kippa þessu i lag. Hann vill koma jarðnæðismálinu svo fyrir, að
bændur geti með endurbótum á jörðinni greitt afgjaldið, að ríkið sé
eigandi jarðanna5) en jarðirnar láti.ar á erfðafestu.
Leiguliðarnir eiga ekki við betri kjör að búa, fyrir svo að segja
hve lítið sem er má byggja þeitn út, og geri þeir húsabætur á jörð
eða aðrar endurbætur, geta þeir átt von á aö fá lítið sem ekkert
fyrir þær, eða jafnvel ekkert, þegar þeim er vísað af jörðinni.
Lánskjör til búskapar eru líka liörmuleg. Efnalítill maður, sem
helst þarf á slikri hjálp að halda, getur á engan liátt aflaó sér láns-
fjár. Það geta efnamenn einir og stóreignamenn, en þó af skornum
skamtf, því að peningavíýdið í R. ykjavík hefir sölsað undir sig alt
fjármagn í landinu og hefir ötula útsendara um land alt til þess að.
glepja þjóðínni sýn, svo hún sjái cigi hið sanna ástand.
Síðasta þing breytti svo berklavarnalögunum, að vel getur svo
faríð, að viöleitni sú, sem hafin var til þess að útrýma tæringunni
— þessu versta þjóðarböli — veröi alveg stöðvuð, eða kostnaðinum
dembt á hreppana, sem þegar hafa nóg á sinni könnu.'5)
Atvinnuvegir landsmanna eru í kaldakoii. Síðasta alþingi mint-
ist ekki á ráð til bjargar þeim, þegar frá eru teknar tillögur Alþýðu-
flokksins til viðreisnar.
Norður-ísafjarðarsýsla hefir orðið sérstaklega afskift i viðskift-
unum á þingi, ekki einn einasti vegarspotti er þjóðvegur, engar nýjar
simalínur eru lagðar, lítill styrkur til hafnarbóta o. s. frv.
Alþýðuflokkurinn býður fram til þings í sýslunni nú við kosn-
ingarnar Finn Jónsson póstmeistara á ísafirði, ötulan mann og óséH
hlífinn, sem þektur er að dugnaði og drenglund í starfinu fyrir fá*
tækustu stétt þjóðarinnar. Hann hefir staðið fremstur í baráttu verka-
lýðsins á ísafirði og. hlotið fyrir það harðar árásir andstæðinganna.
Nú síðast vegna Neðstakaupstaðarkaupanna. Má af ummælum blaðs
ihaldsins á ísafirði nokkuð ráða um dugnað Finns og harðfylgi, í
þeim málum, sem hann tekur að sér.
Andstæðingar vorir bregða oss um æsingar og byltingarsinni.
Allar breytingar eru bylting, jafnvel þótt hægt fari. Sá sem berstfyrir
göfugri hugsjón og háleitri fyllist oft heilögutn eldmóði og hrifningu,
og hlýtur að launum æsingarorðið, sá, sem enga hugsjón á, getur
aldrei fylst neinum eldmóði, en hann getur tryltst af bræði yfir óför-
um sínum, það er æsing.
Stefnuskrá vor er löngu kunn. Hún er i stuttu máli sú, að gera
landið sem byggilegast þjóðinni og láta aírakstur erfiðis hvers ein-
staklings koma honum að gagni, en eigi einstökum efnamönnum, eða
einstakri stétt manna. Vér viljum algerða útrýming áfengis úr landinu,
vér viljum efla menning þjóðarinnar, verklega og andlega, vér viljum
styðja hag litilmagnans, vér viljum lækka þá gifurlegu tolla, sem nú
hvila á hverjum einstakling þjóðarinnar, en þeir eru um 70 kr. á
livert mannsbarn sem andann dregur meðal þjóðarinnar, og koma
þyngst niður á fátækurn fjölskyldumönnum.
Vér skorum á yður persónulega, að íhuga vel mál vort og kjósa
og fá aðra til að kjósa Finn Jónsson póstmeistara, frambjóðanda
Alþýðuflokksins.
Með mikfllí virðingu og kærri kveðju.
í stjórn Verkalýðssambands Vestfjarða.
Ingólfur Jónsson
forseti.
') H6r imm irambjóðandi ilokksins á
ísafirdi einkum fyrir augutn hafður.
-) Þess vegna viil frambjóðandinn að
rétli og hagsmunum allra stétta þjóðfé-
iagsins sé traðkað, nema einnar, og þá
helst foringia liennar.
a) Þeir, sein svikja vilja þjóð sina undir
yfirráð og áþján framandi þjóða, liafa til
skamms tfma ekki verið kallaðir þjóð-
1 e g i r. Sumir hafa verið svo berorðir að
kalla þá landráðamenn.
Foringjar svo kallaðs Alþýðuflokks hafa
barist fyrir því með oddi og eggju að
opna landhelgi Íslands fyrir nágranna-
þjóðuin vorum og landið sjálft fyrir al-
vinnurekstri þeirra í því sambandi, vilandi
það, að með þvi er þjóðerni voru stefnt í
fullkominn voða. Þeir hafa og reynt að
gera landhelgisvarnir vorar tortryggilegar
og óvinsælar í augum þeirra þjóða, er
lfta fiskimið landsins ágirndarauga. Allir
vita að þetla íólskuverk var unnið af
heiflúð til skipherrans á Óðni, er sam-
kværnl fyrirskipun stjórnarvaldanna fram-
kvæmdi handlöku eins fslensks komin-
unista, sem gerði uppreins gegn rikis-
valdinu.
Já, þeir eru þjóðlegir kommunistarnir!'
4) Þetta hefir nýlega verið skjallega
afsannað, bæði í Vesturlandi og Skútli.
“) Það verður þó að teljast lofsverður
Halldór Ólafisson
ritari.
kjarkur, ef ekki er heimska, að koma sem
frambjóðandi i bændakjördæmi með þann
fagnaðarboðskap, að taka eigi jarðimar
aí bænduin og gera að rfkiseign. Hér til
hafa íslensku kommunistarnir ekki þorað
annað en að neita þvi þverlega, að þeir
vilji láta rfkið taka jarðirnar af bændum,
en nú kemur einn og skrækir það beint
í hlustir þeirra. Og svo bætir hann þeirrí
speki við, að jarðirnar séu einkum nídd-
ar f sjálísábúð. En allir islenskir bændur
vita það vel, að þó farið sé um landið
þvert og eudilangt, þekkjast flest allar
sjálfsábúðarjarðir úr á þvf, hve vel þær
eru setnar og á þeim gerðar miklu veru-
legri umbætur yfirleilt en hinum, sem
eru i leiguliðaábúð.
G) Breytingar þær, sem síðasta þing
gerði á berklavamarlögunum, eru gerðar
samkvæmt áskorun frá þingmálafundi hér
á Ísafírði. Var sá sem skrifar undir pass-
ann samþykkur þeirri áskorun; eru líka
írek ósannindi að breytingarnar miði til
þess að kostnaðinuni verði „deinbt á
hreppana" eða til þess að viðleitnin til
að útrýnia berklunum „verði alveg stöðv-
uð“ eins og i passanum segir. Aðalbreyt-
ingin er sú, að. ríkissjóður leggi fram
allan kostnað við legu og læknishjálp
berklasjúklinga, en innheimtir eftir á frain-
lag sveitanna, og þá engu hærra en áður
var. En áður lögðu sveitafélögin fram
allan kostnaðinn og innheimtu frainlag
ríkissjóðs síðar. Breyting þessi íþyngir
því rlkissjóði, en léttir á sveitafélögunum.
Molar
frá kosningahríðinni á ísafirði.
„Eggjaði hver ann-
an og styrkti sig sjálf-
an méð bænum, á-
h e i t u m*) og á aðra
vegu, alt eftir skiln-
ingi og skaplyndi
manna“.
Skutull JS/r 1927.
Úrslit kosninganna liér uröu
sem kunnugt er þau, að Harald-
ur Guömundsson taldist kosinn
með 150 atkvæða meirinluta.
*) Leturbr. hér.
Ókunnugir munu líta svo á, að
þessar tölur sýni hlutföll flokkanna
hér, en langt er frá að svo sé.
Atkvæðamunur þessi er að miklu
eða öllu leyti illa fram kominn og
með rangindum.
Er til lítils að hafa kosningalög'
í lafidi, ef þau skulu svo þverbrot-
in á alla vegu, sem hér hefir ver-
ið gert; en sem betur fer mun
langt til sliks annarsstaðar.
Allir vita það, að kommunistar
eru hvarvetna fúsir tii hermdar-
verka. Þar sem þeir hafa náð
undir sig stjórn landa eða lýða
er braut þeirra gerð tneð ófbeidi