Tímin - 11.03.1943, Blaðsíða 3

Nr. 2. 1. árg.
TÍMIN
Ein vøkur sjón.
Eill kvøldið, sum regn lievði
verið dagin fjri — mánin stóð so
vakurl gulur á himmalinum —
fór eg mær spákandi ú! eftir
Hospitalsvegnum. Komin úl um
grindina hjá »Danielsen«, varð
eg varur við eina valua sjón:
so langt eygað sá út eflir vegi-
num vóru hesar filtu, glitrandi
»tjarnirnar« at síggja lið um lið
og hvør undan aðrari; so vøkur
og juvdislig var henda sjón, at
eg beinleióis kom at hugsa um
»De tusen sjøers land«. —
Um onluir verður gangandi
hesa leið eitl slíla kvøld og sær
liesa somu sjón, fer hann óivað
at steðga á eitt sindur — og
undrast, og eg ivist ikki í, at
liann heldur sum eg: at vakurt,
tað er tað.
K. J.
Aftaná
FØSTULÁVINT
- Tá ein er gamal og ikki tekurlntí
nøkrnni sum eg, so kemur so mangt
fram fyri ein. Att er so umskipað í
Havr — tað var ein annar andi yvir
fólkinum og yvir býnum, tað er mær
eins og hetta er eitt heilt fremmant
pláss fyri m'ær. Vit plægdu at gera
skátkastrikurnar í hoyggjluisinum utt-
an fyri býin, — har stendur konunu-
nuskúlin so prúður og er sjálv írfiðj-
an á Havnini. Jú vist, nógv er broytt.
Og nú halđa teir føstulávint. Eg
minrist ein føstulávints lýsdag, tað
munnu vera eini liáivt lnmdrað ár
síðani, ella kanska nakað minni. Eg
og konan fóru yvir í Avhaldið fyri at
dansa. Men har var so stúgvandi fuit,
al ikki var inn sleppandi. »Kom av
stað aflur,« sigi eg*við konu mína.
»Bíða eill sindur,« b.eldur hon fvri.
Knappliga breyt ein maður, ið stóð
beint framman fyri okkum, sum ein
stungin hvalur inn i rúgvuiur, sum
bilsin fór lil viks. Vit bæði aftaná, og
eina' )(øtu seinni vóru vil uppi í ring-
inum.
Táið vit komu heimaftur, spurdi eg
konuna, hví hasin maðurin bar seg
so at — rendi seg sum eitt ølt gjøgn-
um fólkið. Á jú — hon hevði tikið
hin stóra prónin úr sjalinum og rent
hann í afturpartin á manninum, sum
franrnanfyri stóð. Anuars bevði ikki
verið sleppandi inn.
Eir føstulávint mikudag — tað cr
kansua uppaftur longur síðani.— var
eg saman við einum vinmanni inni í
einui i handli í Havn. Handilsmað-
urin gekk so ambráður innan fyri
skivuna.. Vinmaður min — sum reiði-
liga hevði hildið l'østulávinl — má
havn verið fúsur til. skálkabrøgd. í
einum króki stóð hveitimjølposin.
Tað vóru eini 15—20 pund eftir í lion-
um, og kanturin var niðurringdur so
at tað kundi sleppast niður í við
mjølskupluni: Men ikki veit eg, knapp-
liga trívur hann, ið við mær var, í
posan, hálvir hann út yvir høvdið á
handilsmanninum og smoyggir liann
so vtel niður yvir kroppin á honunt.
— Vit til beins. Eina lerð hugdi eg
aflur um meg, tá stóð liandilsmað-
urin sum ein kavamaður uttan fyri
og sveiggjaði við ørmunum, sum var
hann óður í høvdinum, og mjølrokið
køvdi alt av sum mjørki.
Hin oldargamli.
%
Kapitalur oø samfelaø.
Nú vita vit. lað, plaga teir at
taka lil í oltkara heimligu bløð-
um. Soleiðis kann verða sagt,
tá ið lisin er greinin í »Føroyar
11. mars 1943
Tlf.
PERSÓNKOYRING
WILLIAM SLOAN
327
JOHN BROWN & SON, ABERDEEN LTD.,
208 MARKET STREET, ABERDEEN, ið hava verið fiskasølumenn fyri
føroysk skip síóan kiíggið byrjaói, hava nú lagt seg serliga eftir
at selja fyri og avgreiða føroysk skip. Reiðarar kunnu soleiðis vera
fullvísir í avgjørt skjóta og góóa avgreiðslu. Vit kunnu jyálvandi
útgera skipini við allari útgeró og útvega.ymsar vørur.
UMBOÐSMAÐUR 1 FØROYUM:
Telf. 190.
D. J. MARR,
TÓRSHAVN
Telf. 190.
í øllum støddum í stórum úrvali.
r
B. A. Samuelsens eftf.
Telf. 42. Tórshavn.
Lýsing.
Tað verður her gjørt kunnigt, at elektri-
eitetsverk.ið nú arbeiðir sum vanligt.
Tórshavnar elektricitetsverk.
í dag« við somu yvirskrift, sum
hetta petti, og hin stórfingna
»konklnsiónin« lýsir fyri eygu-
num: Men spurningurin um
kapilalog samfelag, arbejðsharri
og arbeiðara, ráðandi stælt og
tænandi — tað er ein allumráð-
ráðandi almennur spumingur
av slørsla lýdningi.
. Annars eru høvundarnir ikki
ólíkirHerman von Bi;emen ídómi
sínum — leir kenna ikki oghava
ivaleyst ikki hugiil at kennaorð
Lessitigs: Yirðing liavi eg meir
fyri manni við egnari hugsan, er
hpn so rong ella. bein, enn fyri
manni við ongari hugsan. sgr.
Framstig í heilsurøkt.
í seinasla árimim er gjørt eitt
av slørslu framstigum í almemi-
ari lieilsnrøkt. Tað er tann 6-
keypis tamiarøkl sum veitl verð-
ur næmingmnnn í komimmu-
skúlamim í Havn. At hugsa mn
slíka røkt fyri øll skúlabørn í
Føroymn er ómøguligt beinl nú,
men um komandi tíóir loyva
tað, má lað veróa gjørligt at fáa
f.erðandi lannlækna til helta
endnmál.
I Havn er ein privatur skúli,
har hørnini verða send heim
aflur um morgnarnar al vaska
sær, greiða sær ella reinska negl
um hetta iklci er gjørl, áðrenn
ley koma, og vita avvarandi al
siga, al hetla venur hørnini sera
væl. Al liaft hetta til reglu í
einum almennum skúla, hevói
óivað- ført vió sær, at siimmi
hørn vildu nýlt hetta liøvi til at
sleppa undfm' einum ella tveim-
um skúlatímum av og á. Kortini
hevói ein tílík reinleikaskoðan
ikki verió av vegiuim,.,skipað á
einhvønn liáll.
Sum framluild av liesnm kundi
so verió eilt alment baðihús, har
borgararnir fyri híiigan pening
kundn fingió sær hað av ym-
iskum slag.
Slíkl baðihús hevur verið fyrr
í Havuini (lað var ló ikki al-
mannaogn), so tað man ikki
vera ógtørligt at fáa eilt slíkt
einaferð enn.
Kríggid.
Nú ið kavin og ísurin hráðna
og vegir og iendi verða runu-
dík'i í Suóurrusslandi hevur
stríðið tlytl seg meira norður-
eftir, har vetur er enn, og leir
harðaslu dystirnir eru nú um
leiðirnar Ilmen vatnið, Velikie
Luki, Vynsma, Orel og Kursk.
Iler hevur Russurin nakað av
fraiúgongđ enn vestan ogsunnan
fyri Rzíiev. Týskurin dregur
seg aflur eftir liæli, til at stytta
um verjúlinjuna, sigur hann.
Sunnan fyri Kharkov og í
Donetz-krókinum ger Týskurin
harðaratsóknir og sigur seghava
likið fleiri hýir aflur og inni-
stongt og heinl fyri einum heil-
um russiskum heri.
Við Kuhan, tað seinasla fóta-
festið, ið Týskurin lievtir í Kau-
kasus, Ifava teir stríðst fyri kort-
uin, ultan al nøkur hroyliug
kom í. Taó sær soleióis út til
al Týskurin ætlar al halda fasl
um Kuhan høvdan og so liaðani
leggja aftur eflir Kaukasus av
nýttgjum.
I Tunis eru ongar slórhend-
ingar farnar fram í seinastuni.
Onglendingar siga frá einnm
stórálopi.ið Rommel hevurgjørt
frá Mareth linjuni á 8. hretska
lierin at teir noyddii hann lil at
venda aftur. Týskurin sigur at
hetta var hert ein njósnaraferð.
Onglendingar sendá stór tlog-
farafýlgi inn yvir leir lýdningar-
mestu týsku býirnar, og leir
fronsku býir við Kanalina og
Atlanlshavið, liar lýskir kavbátar
halda til. Hesar bumbingar, ió
fara fram bæði á nátt og degi
og velda stóran skaða, ern kan-
ska ætlaðar at slóða fyri teirri
komandi landseting av ensk-
amerikanskum álopsherum, sum
er væntanđi, áðrenn Týskurin
fær tíð al seta váratsóknina í
gongd fyri eystan.
Ein syndarlig sjón
er at síggja- lijá fólki, ið gongur
eftir Vaglinum. A I'inghúsbø-
num er eitt ólukkudýr (ameri-
kanskur royniviður) sligið um-
koll av stormi fyri einum 14
døgum síðan, og eingin hevur
enn lijálpt tí aftur á føtur.
Nú liggur tað við rótini upp
í lofl og teimum krókulu grein-
uniim vendum bønandi móli
Tinghúsiinim og hinrmalinum.
Hvaðan kenmr hjálpin?
nei.
Ungdðmsliv i Havn.
Meðan tíðindi koina úr einari
bygdini fyri og aðrari eftir um
nýstovnað ungmannnafeløg, er
fyri okkara egna sjáldsamt áhuga-
loysi at finna.
Havnin eigur eitt ungmanna-
felag, »Merkið«. A fundum í
liesum felag er tað ein fámentur
partur av Íimunum, sum hevur
fastan búslað í Havnini, meðan
hin stóri parturin er avbygda-
fólk.
Tá ið tað nú er soleiðis, at
fólknæstan kann verða umdømt
eftir teim umsloðum, tey mest
lialda til í, verður vánaligl úr-
slit hjá ungfólkinum í Havn. At
ganga til Ijósbílæli og á kaffi-
slovu um kvøldini er ein høvuós-
ítróttin. At fijra til iingnianna-
fund og har hjálpa til at skapa
eitl líampuligl ungdómslív — tað
verður ikki luigsað um.
Stuttligl lievði verið um ein
nøgd av Havnarfólki vitjaði
Merkisfundirnar. Tí lá varð tað
kanska møguligt at fáa eina
broyting í tann linleika og ta
barnsligheit, sum hesi sornu so
ofla tosa um. Tey kundu tá
hjálpt til at framt national mál
og bølt um eitt felagslív, ið
kanska ikki er rætliliga sum tað
skal. sgr.
Kamarmusikkur.
Leygarkvøldið 6. í h. var ein
lítil klassiskur konsertur úli á
Amtsbókasavninum. Innbjóðari
var Tórshavnar Musikkskúli
hvørs fyristøðumaður er Erik
Pelersen. Spælđ vóru 2 stykki
fyri lítió kamarstrúkiorkestur og
1 violinsolo við klaveri. Orsakað
av líllari húsarúmd var áhoyrara-
talið lítið. Vónanđi vera líkinđi
til at spæla fyri størri mannfjold.
hevur enn sum ddur
skips- og bátaútgerð,
sprittkumpassir til bát-
ar> l°gg og logglínur.
Snøri, teymar og stórt
upplag av húkum nr.
7—8. Undirklæði og
yvirklæði, over-alls-
klæði, gular og svartar
oljufrakkar og m. a.
tilskip, bátar og mann-
íng.