Tímin - 30.09.1943, Blaðsíða 1

NUMMAR 31 HÓSDAGIN 30. SEPTEMBER 1943
ÚTGEVARI:
HAVNAR FRAMBURÐSFELAG
Haldaragjald: 2 kr. ársfjór.ðingin.
í leyssølu: 15 oyr. eintakið.
1. ÁRGANGUR
Rudolf Hess:
Sjálvt um vit skuldu tapt hesa ferð,
so byrja vit eitt triðja kríggj og
vinna tað.
r '* a
Tøgnin um Stellvertreter des Ftihrers brotin.
í vikuni sum fór, var á fyrsta
sinni kunngjørl í London, hví
■Rudolf Hess var komin til Ong-
lands, og hvat hann vildi.
Henda kunngeróin sigur frá, at
hann kom við* friðartilboð frá
Hitler — eilt tilboð, sum gekk
út uppá.at Bretland skuldi liava
alt sítl heimsríki óskálað, meðan
Týskland skuldi Iiava fríar
hendur í Europu, ólarnað av
Onglandi. Samstundis varð lcravt,
at ríkisstýrið Ghuixhill sluildi
fara frá.
»Daily Mail« hevói herfyri eina ’
frásøgn um, hvussu Rudolf Hess
hevði tað, og hvat luinn segði.
Eftir hvat maðurin sjálvur
sigur, so visti Hitler ikki av, at
liann fór til Onglands, — hann
gjørdi tað av sínum egnu ein-
lingum við teirri vón at fiiina
hretskar quislingar, ið kundu
gera tað, at Ongland slapp sær
burtur úr bardaganum (fólk vil
minnast, at hann lendi nær-
liendis góðsinum hjá lýðandi
Onglendingi, ið hann lievói kent
áðrenn kríggið, og ivaleysl mundi
liann Vænta sær kunna byrja
har).
Hess býr á einum sinnis-
sjúkrahúsi, sum hermaktin hevur
yvirtikið. Hansara stova er
lOxlOalin, og har arbeióir hann
frá lí hann kemur upp um 10
tíðina innlil aftaná midnátt, tá
ið hann legst.
Brennivín og tubbakk vilhann
ikki vila av, tí at tað skaðar
heilsuna, men læknarnir meina
at hann sálarliga er »á marki-
num«.
Hann er allíð bangin fyri, al
gift er í matinum. Tann óttan
skuldi hann hava Iongu í Týsk-
landi, lí at hann samdist nóg
væl við Hiller, men allar hinar
í ríkisstýrinum helt hann vera
ov nógvar av tí góða, og hann
mundi ikki líta heilt á teir. Enn
tann dag í dag smakkar hann
ikki bitan, fyrr enn enskur
offiserur hevur etið burturav
fyrst. Eisini heldur hann seg
hoyra rødđir, stundum í hesum^
stundum í liasum horninum, og
læknarnir bera ótta fyri, át hann
ongantíð kann koma í rættlag
aftur, hóast liann væl kann liva,
sum liann er, til tey sjeyti árini,
og tað uttan at nakar skal kunna
siga, at hann er svakligur.
Hann.fær sama mat sum allir
aðrir kriggsfangar, og gjøgnum
týska Reyðakross fær hann
somn gávur sum hinir Týskar-
arnir í fangaskapi, og hann —
sum einaferð var næsthægsti
maður í hinum slórtýska ríki-
num — fær somu løn sum ein
kapteinur í herinum.
Hann er hampuligur at tosa
við, men taó er einki, sum eitur
al orðna honum nakað. Sigur
tii vió liann: »Koin og hygg
eftir sólsetrinum«,so letust hann
ikki um vón, men heldurtii fyri:
»Nei, sum tað er vakurt, nú
sólin fer í kav!« so kann tað
væl henda, hann fer yvir at
vindeyganum.
Hann skrivar og teknar allan
dagin — nosligt og gott arbeið,
og hann hevur tað so vakurl og
ruddiligt inni sum nakar. Sær
hann eitl konufóllc, sum er málað,
er liann um at hresla av sinni,
men eitt reint, náltúrligt, vakurt
konufólk, dámar hontim væl at
síggja.
Alla tíðina hevur hann verið
vissur í, at Týsldand fór at vimfa,
og hann plægdi al siga: »Vit
gera 11 kavbá'tar um vikuna —
livussu skal eih oyggj kunna
verja seg móti tí!« Men síðani
funis fall, hevur hann ikki
tosað um kavbátarnar, og síðani
Sicilia varð tikin, hevnr hann
ikki lurtað eftir radiotíðindum.
Honum leingist sárliga aftur til
Týsklands, og tað bøtir ikki um
hansara andligu veikleikar.
Hann plægar al halda fyri, at
sjálvt um Týskland skuldi tapt
hesa ferð (fyrr skoytli hann allíð
uppí her: Tað trúgvi eg, nú ikki,
at taó fer) so fíra vit ikki fyri
einum triðja bardaga, og tá
vinna vit.
Russurin
Russiska kríggsmegin tykist
einki al minka enn. Týskurin
noýóisl al geva frá særein býin
fyri og annan eftir. Seinasta
leygardag málti hann lala Smol-
ensk fara, uttan al royna al verja
hann. Fyri suniian stendur
Russurin nú fram við Dniepr,
lnir liann er í strfð við Týskin
í tí partinum av Zaporozhe, ió
er eystan fyri ánna. Her er
hart stríó, og Russarnir royna
alt tað, leir kunua atsleppayvir
um Dniepr. í gjár søgdu Tysk-
ararnir al tað eydnaðist Russ-
unum viðhvørt al sleppa Ivørt-
urum ánna í náttarmyrkri, men
lei.r vórðu oyddir við tað sama.
Eystanfyri Kercli sundið er
Týskurin nú troðkaður saman á
einum lítlum øki, og hava mist
ta seinastu nýtuligu havnina,
Temryuk. Her ger Russurin
hørð álop, men enn hoyrist
einki um, al Týskurin roynir at
rýma vestur úm sundið.
í Ilaliu gongur lað fram spaku-
liga hjá teim Sameindu, ið nú
standa á einari, næslan -beinari,
linju frá Salerno og eyslur um
landið lil Adriatarhavið.
Fyri eystan hava Týskararnir
drigið seg longur norður eftir,
niðan í fjøllini, og hava mist
teir týdningarmiklu flogvøllirnar
við Foggia og eisini býin sjálvan.
Vestantil verja teir manniliga
taó skárðið, har vegurin fer úr
Salerno til Neapel, so at teir
Sameindu ikki skulu sleppa inh
á fløturnar við Neapel, áðrenn
regnið, ið nú oysir niður, fær
gjørt tær ógongdar hjá tungum
pansaravognum; av somu orsøk
royna Amerikanararnir at dýkja
á alt lað, teir eru mentir.
Eflir lí, ið Týskurin sigur frá,
hava tað verið slórir trupulleikar
við at fáa teir italsku soldátar-
komin til Dniepr
nar á Balkan til at geva vápn-
ini frá sær, og luiva teir sett seg
ímóti Týskinum á fleiri oyggjum,
m. a. Korfu og Cephaloniu, har
taó er komið lil haróan hardaga,
áórenn Týskararnir hava fingið
ræðið. Fram við dalnjatisku
strondini hava Serbarar og Itali-
arar tikið slór strekki, og har
uppií kriggshavnina Split. Hana
siga Týskararnir seg hava tikið
aftur fyrradagin.
Fimleiknrin byrjar
Sum lýsl aðrastaðni í blaónum
byrjar 'venjingin hjá Havnar
Fimleikarfelag komandi mána-
kvøld, og heldur síðan á allan
veturin til* tess, at hin árliga
framsýningin verður til várs.
Vónandi verða nógvir luttak-
arar, tí betri uýtsla av vetra-
kvølduuum enn at íðka fimleik,
kann neyvan hugsasl, bæði fyri
eldri og yngri. Eisini fyri okkara
fótbóltsspælarar er laó einfrálík
venjing, sum vil verða teimum
at gagni, tá ið fótbóltsspælið
kenaur fyri móti vári.
í gomlum døgum varð eitt
steyp selt út til tann besta fim-
leikaran á framsýningini. Tað
varð vunnið til ogn av Poul
Ellingsgaard fyri mongum árum
síðan. Er ikki onkur, ið kundi
hugsa sær at sett eitt nýlt út til
komanđi framsýning? Gnom.
Bðkakassarnir
hjá Føroya Amts Bókasavni
verða sendir út í oktober. Tær
bygdir, ið vilja hava ein kassa
til láns í vetur, mugu venda sær
til bókasavnið innan 15. oktober;
somuleiðis teir lærarar, ið vilja
hava ein skúlabókakassa.
kemur út aftur í ár við vøkrum umslag og fjølbroytt-
um innihaldi. Tað hevur eydnast okkum hesa ferð
at fáa nógv betur pappír enn seinast.
Upplágið er tó eins og ífjør avmarkað, og tann, ið
vil vissa sær jólaheftið, eigur at bílleggja sær tað alt
fyri eitt, tekningarlistarnir verða bornir runt.
Útgevararnir.