Þjóðvörn - 09.01.1937, Blaðsíða 4

4
Þjóðvörn
þ. e. pólilísk morð. Reyndar eru nokkur dæmi til þess að of-
slækisfylstu kommúnistabullurnar hafi gert tilraunir með að
drepa andstæðinga sina, eins og t. d. 9. nóv. 1932 og 1935. Þá
tókst þeim það ekki, og þótti þeim auðsjáanlega leitt. Svo voga
þessir morðhundar að kenna sig við frið og önnur álika liug-
tök! Halda þessir mannvesalingar, að blindni almennings sé
engin takmörk sett? Nei, alþjóð er farin að sjá við svikavef
kommúnistanna. Þeir þykjast vera fulltrúar öreiganna, en
skannnast sin fyrir að nefna nýja snepilinn sinn Verkalýðsblað-
ið, sem það hafði heitið þar til Þjóðviljinn kom. Þeir fá sendar
fjölda pólitískra áróðursrita til að útbreiða meðal þjóðarinnar.
Og nú siðast prentvél sem kostar fleiri þúsundir, auðvilað á
kostnað rússnesku böðlanna. Ekkert er sparað til að undirbúa
„öreigabyltinguna“ margumtöluðu. Þætti mér trúlegt, þegar sá
undirbúningur nær hámarki sínu, að sumir forustusauðir liins
sofandi íhalds fari að óttast um skinn sitt, og verði þeim að
góðu. Engum manni blandast bugur um þær liörmungar, sem
deyfð íslenskra and-Marxista getur haft í för með sér. Það eitt,
að and-Marxistar horfa aögerðalausir á hin pólitísku afglapa-
verk stjórnarklíkunnar er nóg til þess, að kommúnistum er
gefið vel undir fótinn, og þeir þannig óbeinlínis studdir í glæpa-
fyrirætlunum sínum. Því að þei rhugsa sem svo: fyrst skoð-
anabræðrum okkar í ríkisstjórninni er þolað að traðka á rétt-
jndum þjóðarinnar, þá ætti okkur að vera óhætt að innleiða
algert einræði kommúnismans. Núverandi stjórnarvöld eru að
eins einskonar veðurmælir kommúnista á þolinmæði þjóðar-
innar. Vísirinn á þessum mæli hefir einstaka sinnum hreyfst
örlítið, þegar gola íhaldsmenskunnar hefir Iátið á sér bæra. En
það er eingöngu stormur réttlátrar reiði sem getur sprengt
þennan mæli og tvístrað kommúnislapakkinu í allar áttir, ým-
ist til Rússlands, letigarðsins eða kirkjugarðsins. Kommúnist-
um má skifta í tvær harla ógeðslegar fylkingar. Annarsvegar
eru þeir, sem láta á sér bera við öll tækifæri landi og þjóð til
óbætanlegrar lítilsvirðingar. En hinsvegar eru þeir, sem hættu-
legastir eru, og það eru þeir, sem mynda bakhjarlinn og vinna
eins og rotturnar sem naga nætur og daga undan þjóðfélags-
stoðunum. Þessi þjóðfélagslegu óþrif leynast í dimmustu
skúmaskotum og forðast dagsljósið eftir fremstu getu. Þessi
tegund kommúnistanna er skaðlegust vcgna þess, að þeir liafa
troðið sér í æðstu slöður þjóðféalgsins með það eitt fyrir aug-
um að vinna Rússlandi alt! Þeir eru „fínir“ menn út á við, og
ganga með flibba, einmitt það einkennið, sem kommúnistum
hefir þótt borgaralegast. Flottu fötin og hreinu flibbarnir eiga
svo að bylja villidýrið, sem er þakið úlfshárum Marxismans.
Þessir mannhundar, sem að vísu eru fáir, eiga svo að uppskera
arðinn af byltingu kommúnismans. Enginn skyldi halda, að
þessir fantar og þjóðníðingar sitji aðgerðalusir. Nei, því fer
fjarri! Þeir koma sér upp verslunum, spangóla í útvarpið, fylla
dagblöðin af róggreinum og gefa út „skáldverk“, alt í nafni
verkalýðsins! Þeir vinna „fínu verkin“, en beita nautheimsk-
ustu skítmennunum í skítverkin. Þessar tvær kommúnistateg-
undir eiga að mynda „kjarnann" í Sovét-íslandi! Versta úrlirak
kommúnistiskra slagsmálaliunda og letidýrin verða þær stétlir,
sem öllu eiga að ráða í hinni „stéttlausu“ sovét-paradís! Þeir
menn, sem liafa hinn minsta snefil af þjóðernistilfinningu eða
föðurlandsást hljóta að hafa þá djörfung til að bera, að reka
rússnesku ómenninguna af höndum sér áður en það verður um
seinan. Áðuren varir mun draga til úrslitabaráttunnar milli
rauðu pestarinnar og þjóðernissinnaðra ættjarðarvina. Enginn
sannur íslendingur má sitja hlutlaus i þeirri baráttu. Hún verð-
ur hörð og vægðarlaus á báða bóga, en það er þjóðin, sem
ræður því, hvor mun bera sigur úr býtum, íslenskir föðurlands-
vinir eða rússnesk leiguþý. Eins og nú er komið verður elcki
framhjá þeirri staðreynd gengið, að baráttan fyrir sigri sann-
leikans og réttlætisins, lilýtur að kosta miklar fórnir. En það
mun ekki verða því til fyrirstöðu að kommúnistafantarnir,
hvort sem þeir kalla sig krata, framsóknartíkur eða línudansara,
verði yfirunnir með sverði réttlætisins.
Kaupið og útbpeiðið bladid
Þjóðvörn.
Það er málgagn allra þjó9-
ernissinnaðra íslendinga.
Afgreiðsla: Adalstræti 9 (uppi).
íEf þér þurfið að láta gera við skó, þá komið þangað,MB
sem vinnan er best og fljótast af hendi leyst.
Kpistján Andpésson |
1 s k ó s m i ð u r,
1 Reykj avíkurveg 8, Slcerjafirði.
„Er margra ára tlraumur ..
Þjóðviljinn, dagblaðssnepill kommúnislaklíkunnar, er
þelctur fyrir liinar stóru fyrirsagnir sínar, en ekki að sama
-skapi að efni. 1 gær birtist stór fyrirsögn á fremstu síðu
blaðsins, sem nefnist: „Er margra ára draumur Hitlers um
heimsstyrjöld orðinn að veruleilca?“(!) Þessari gáfulegu
spurningu beinir Þjóðviljinn auðsjáanlega til lesenda sinna,
og eiga þeir því að svara henni fyrir liönd blaðsins.
„Þjóðvörn“ vill stinga því að ritstjóra Þjóðviljans, að hún
séndi spurninguna til draumamannsins sjálfs, og láti hann
svara livort heimsstyrjöldin sé aðeins draumur, eða hvort
hún sé orðin að veruleilca, eins og Þjóðviljinn gefur i skyn.
Forvitinn.
Flokknr Þjóðernissinna þrigijja ára.
Flokkur þjóðernissinna átti 3 ára afmæli 2. janúar s.l.
Þessi flokkur, sem á mestu fylgi að fagna meðal æskunnar,
er stöðugt að -eflast á stjórnmálabraut sinni. — Stjórn hans
slcipa nú: Jón Aðils formaður, Jens Renediktsson ritari, og
Sigurður Ó. Sigurðsson gjaldkeri.
M.
Útbreiðið Þjóðvörn!
„Þjóðvörn“ óskar flokknum góðs gengis í sinni erfiðu bar-
áttu i þjóðfélagsmálunum. Afmælishátíð heldur flolckurinn
að Hótel Borg laugardagskveldið 9. janúar næstk.
Raffnar Ólafsson.