Sameiningin - 01.04.1888, Blaðsíða 15

—31
(Acfcent.)—-það, seui stendr í 1. nr. „Sameiningammar"
þ- á. um hið ísl. „Menningarielag“ í Dakota, er að mestu
leyti ósatt, og auðsjáanlega tekið eftir sögusögn þeii'ra manna,
sem ekkert þekkja til þess. það er hvorki trúarflokkr né
guðleysingjafélag. ])að getr hver maðr, sem í því er, trúað
hverju sem hann vill, og haft þá skoðun, sem honum sýn-
ist, óhindraðr. Félagið er sem sagt stofnað af „óskólagengn-
um íslenzkum bœndum“, sem liafa gjört það til þess, að
afla sjálfum sér ögn meiri þekkingar en þeir hafa, á hlut-
unum í kring um sig og stefnu tímans. þeim dettr ekki
hug að reka kristindóminn úr garði, og fram úr slcaranda
hugrekki sýna þeir ekki, neina ef það væri með því, að
láta sér detta í hug, að ná nokkurri menntun, án þess að
hafa verið sendir á skóla.
þetta vildi eg biðja „Sam.“ gjöra svo vel að taka til
leiðréttingar.
Jónas Hally
cinn í ,,Menningarfélaginu.
* *
Vér spáðum því í ritgjörðinni, er stendr fremst í þessu
blaði, og sem rituð var áðr en þessi grein kom frá „Menn-
ingarfélags“-manninum, að vindbóla þessa félagsskapar myndi
springa og eyðast áðr en á hana væri andað. Sá spádómr
hefir rcetzt. Félagið þorir nú ekki að standa við sinn anti-
kristindóm, og skýrsla um stefnu þess, eins orj nú er bú-
ad' á kveffa luina, liefir rétt nú birzt í „Lögbergi", sem
auðvitað á að sýna, að telag þetta só að engu leyti and-
stœtt kirkju vorri. það getr heimfœrzt upp á telag þetta
það, sem segir í þjóðsöngnum gamla:
„Ei leið nema stundir þrjár,—
villir hann, stillir hann,—
Olafr varð sem bleikr nár,
þar rauðr loginn brann“ o. s. frv.
Og bráðum vonumst vér eftir að syngja megi ylir félagiuu:
„Ei leið nema lítil stund,—v. h., st. h.,—
Ólafr ungi gaf upp önd“ o. s. frv.
Annars heflr í hinu ný-revíderaða forspjalli frá „Menn-
ingarfélaginu", sem stendr í „Lögbergi", ekki tekizt að dular-
klæða félagið svo, að það ekki bei'i með sér, að það er van-