Sameiningin - 01.01.1937, Side 5

3
Ferð til Vatnabygða
eftir séra JÓHANN BJARNASON
Svo skipaSist nú til um hátíðir síðastliðnar, jól og nýár,
að eg fór snöggva ferð iil hinna svonefndu Vatnabygða, í
Saskatchewan, og hafði þar nokkurar messur á ýmsum stöð-
um.
Tildrögin voru í raun og veru umtal í bréfum, fyrir
meira en ári síðan, er fóru milli vinar míns eins þar vestra
og mín sjálfs, nefnilega, að eg kæmi þá vestur um jólahátíð
og nýár og hefði þar guðsþjónustufundi; en þá var svo hög-
um háttað fyrir mér, að það gat ekki látið sig gjöra. Nú
var öðruvísi ástatt. Nú mátti eg vel vera að því að fara slíka
ferð og lét þá líka verða al' því og fór þangað vestur.
Vatnabygðir eru nálega fimtíu mílur á lengd og all-
breiðar víðast hvar. Járnbraut er frá austri til vesturs í
gegnum endilanga nýlenduna. Lest fer frá Winnipeg á
hverjum degi kl. 11 að kveldi, nema á laugardögum. Rennur
hún í gegnum tvær íslenzkar stórar bygðir—Þingvallaný-
lendu og Vatnabygðir, og fer alla leið lil Edmonton, höfuð-
borgar Alberta-fylkis, sem er um hálft níunda hundrað mílur
norðvestur frá Winnipeg.
Auk járnbrautarinnar er nýmóðins akvegur eftir endi-
langri Vatnabygð. Fer þar daglega, bæði austur og vestur,
motor-fólksflutningsvagn (“Bus”), svo ferðatæki eru þar
býsna þægileg. Hafa þar að auki margir sína eigin bíla, eins
og nú er alsiða. Mun, þegar snjólétt er, mega koma þeim
við allan veturinn. Nú voru fannalög með meira móti, svo
erfitt var um slík ferðalög. Urðu menn að taka til hesta
sinna og léttisleða, eins og áður var. Það þóttu nú einu:
sinni engin vandræði, sízt eftir að menn fyrst losnuðu við
að ferðast á uxum, eða seinfærum, þungum hestum, og urðu
að sitja, með lítið að sér, á klumpslegum sleðum, með engri
yfirbyggingu, svo að fólk næddi í gegn, þegar sveljanda vind-
ur var á meira eða minna frosthörðum vetrardegi. Nú hafa
langflestir yfirbygða léttisleða og beita fyrir þá léttum og
frískum hestum svo að ferðalagið gengur bæði fljótt og manni
líður tiltölulega vel, þar sem tjaldhús sleðans tekur af manni
allan næðing.—í Nýja íslandi tíðkast nú mjög, að keyra í