Fulltrúinn - 01.12.1935, Blaðsíða 2

»s Á V E I T G J f R S T S E M R S Y N I R"
aagði Grettir.
Peim, seirt pettað ritar finnst PaS svo mikill vandi, aö skrifa grein
i bláo, sen a a? bera'boð á milli okkar, sem laicast erura sett 1 Pjóð-
felaginu, að^Það liggur vio að hann hœtti við Pao, ekki af Pví, a£
ekki^só af nógu að taka, sem snerti^ okkur, heldur af Pvi, að vandi
er að meta hvað pað er, sein mestu mali skiftir.
En einraitt Þegar óg er ao hugsa ura Pettað Kemur til inín kona, sem eg
Pekki. Hun kemur beina leið af skrifstofum fr.tækrafulltruanna og án
pess að hafa fengiS liðsinni. Beigð og auðmíkt til hins itrasta.
Petta er eldri kona, sem ætti aö hafa lejfi til að hvílast. Hun á
bc5rn, sem eru að mestu leiti uppkomin, Telpur í visturn, drengi,sem
vilja vinna og geta pao en, sem ganga atvinnu lausir og svelta,
Gamla móðirin verour að ganga á rnilli fólks og biðja um vinnu vio
Pvotta eða skúringar eða leita aö dyrum fátækrafulltrúanna. Hyn hef-
ir fengio kalt og aiiskunharlauat svar: "Eruö pór búnar með Pao, sem
Per fenguo um daginn? pór fáiö ekkert fyr en <á fcstudag"- rg 1 dag er
Priöjudagur paö hafði nefnilega veriö fleygt í hana 15 krónum ein-
hverntíma um daginn, 15 krónur Pegar alt vantar’. mat, eldiviS, ljos,
fatnað. Við Pekkum pá sögu c‘ll. Elnginn fer slíkar ferðir fyr en í
aíoustu Iðg Pegar t'll sund tnnur eru lokuð. Hvergi er smuga, sem hægjjb
er aö flýja i. Pegar óg hugsa um hvernig fatækrafulltrúar og svoitar-
nefndir gota traðkað á tilfinningum og lífs krc'fum okkar Pa finst rnór
að okkur skifti Pao mestu og Pao, sem skiftir okkur mest, er hvað fá-
tækrp.fulltrúum og framfærslunefndum er gefið mikið vald yfir okkur.
pað er geysimikill stigmunur á. f<átæktinni v Alt frá smábóndanuia, ið-
ncaoarmanni og betur settum verkamanni, sem s.ð vísu Purfa ae voltca ^
hverjum eiri oft og neita sór um margt af Pvi.sem^eru nauðsynjar nu
á 20 tldirmi, en sem eru pó sjálfbjarga og hafa ró:ð <á að bera person-
ulegt stolt og svo aftur hinum allra verst, settu, sem ekni eiirr-. s* %
ningu handa. ser eða sinum, sem hungrio prystir til að gleipa bit<ann
úr hendi Pess, sera sparkar i hann. pað er Það, sem óg óttast va&s.t að
Peim takist á endanum a5 svelta úr okkur alt stolt og raanndomstilfynn-
ingu Pvi Pað er, sem peir vilja. Hvað ht'íun við unnið til aaka?
Hver erura við að Pjóðfólagið h<afi rótt til ac spenna okkur í slíkar
heljar greipar? JÚ við erum gamalt fólk útslitið af tuga ára striti
og basli, óneitanle^a i págu Pjóðfólagslng^ekkjur(og mæður, sem mist
hc-fura fyrirvinnu fraúngum b'drnum okKar, má ske dó faðirirm af slisi
í Pjónustu sirrni við eitthvert atvinnu-fyrirtækið eða hamn fókk lúgn-
abólgu af Pvi hann vantaði skjólfdt prátt fyrir hlifðarlaust strit,
einnig í pjónustu P jóðf ólagsins, verkaiaenn hafa aldrei rað a að fara
vel með heilsu sina, Ef til vill eruia við ungt fólk, sem gengum yt
i lifið með ástvin við hliðina fult af vondjarfri gleöi um aö vorða
að liði nú erum við atvinnuleysingar með nokkur svcng og klæolítil
bc'rn i kringum okkur, Sigum við nokkra sfk á aðstt'ðu okkar? Nei við
eigum enga sdk, aðra en Pcá að við hdfum svo lengi Polað að við værum
rótti rænd og kúguð, ViÖ verðum að risa upp, Og tað eins með samtdkum
erum við fær um að bera til sigurs krt'fur okkar í hverju raali,
Við verðuim að sæícja brauð okkar og> barha okkar undir hc'gg framfærs.1-
ulaganna,- Politiskir í'lokkar-. Hvar er flokkur hins kúgaða, atvinnu-
lausa? hvar hins hungraða og klæðlausa? Við erum flokkur i t'llum
flokkum, en engu að siður ein heild, seri bundin er af sameiginlegum
Pjáningum og misrótti og viljanuu til að lifa eins og_mdnnura seamir,
I Peirri barattu munum við sigra ef vis stcndum aaraeinuc , aem einn
maður.
eiga heima. En fremur hefði slik
akrá pó. pýoingu^ að peir^st^rk-
Pegcar, sem nú lata ekKi á sór bera
vegna feirani myndu allir safnaat
inni F.s.R,--------
-oooOooo-
Mæðrastyrksnefndin hefir boriö
í'ram ymsar breytingcar til bóta
við framfæralulagafrumvarpið,
a hun og ekki sist formaöur hennar
Þakkir skilið fyrir <áhugca sinn og
fórni'ýsi i starfinu* —