Mjölnir - 01.11.1947, Qupperneq 9

B,' CYilimtt.
Skrítlur.
ÓliSKaim'tu a3 synda?
Siggi:Já.
óli:Hvar lærðirðu það.
Siggiil lalgiimi.
Biðillinn.:Eg leifi mér tiér með að biðjn
um hönd dottur yðar.
Paðirinn:Egið þér nokkra peningo?
Biðillinn'.Leifist mér að spyrja. Hr-.lúi ' þep
að eg vilji keupa hana.
SiggiR Freandi minn er svo utan^við sig,
að i gasrkvöld itakk hann eldspýtunri^npp
i sig,þegar hann ætlaði að kvoikja sér
í ^ípu.
ÞorðurEn hann fíændi minn er svo ^itm vlð
sig að í gærkvöldi kveikti hann é elrl-
spýtu til að athuga hvort hann hofði okki ?
gleymt að slökkva a lempanum,
Oddur litli fékk mynda bék í jélagjöf. ’
Hann sat lengi og skoðaði myndirnar.
Einkum var honum starsýnt é mynd af dreng
og nauti og nr.utið v«r að^elta drengiim.
Loks lagði hann bokina fra ser því hann
atti að farr að sofa.
Undir eins og hann veknaði mo ’rguninn
eftir,bað hann ura bokina og for að skoða
sörau myndina.
Mamma,mpmma,hropaði haim gla* lege.
" Nautið hefur ekki néð drengnum ennþé."
JlE±ur:
Ég er hús með öngum tveim,
í mér ligga hresður fimm,
í^hörðum kulda hlífi ég þeim
þott hriðin vei?ði köld og grimm.
Óli gamLi var efnaður maður. Hann étti
jDeninga i kistuhandraðanum, og auk þess
atti hann beeðl ky» og hnaisni.
Einn daginn var nagranni han3 a ferð.
Hann spurði Óla, hve mörg htaisni hann^ætti4}
og hve martjar kýr. -Óli svarpði: "Sjaðu (
nú til. Ef og._tel fæturna é skepnunum mín- t
um, eru þeir 42jen augun^í þeim oru ekki \
nema 40 alls.-Nu^getur þu sjalfur reilcnað \
út, hve margar kyr og hve mörg hænsni eg atf
Hvað étti Óli gemli margar kýr og hve !
mörg hsanani?
i
Betlerinn:Goði herra, ég hef misst snnaiui
fétinn* t
Professorinn (utan við sig)«EId;i hof og
tekið hann.
Steini:wlBmma, er þessi store. tertusneið
henda Óla? f f
Memnri; Nei, hún er handa þer.
SteiniíNei, svona pínu-lítil.
Kennslukonan.Hvað ers boðorðir. acr ,, Hms?
HansSÞau eru tíu. f t f
Kennslukonant Þa>!' er rett. Eix ef þu bryt-
ur eitt ^eirra, hvtá þa?
Hans: Þa eru níu eftir.
TANNL®KNISKVJff)I
(í gömlum stil ).
Furdulig efni og forlig tél
féckst þú í hvopt mer sett^
naglbita, hemra, nafra, hiol,
nickel og bly og plett,
forgéfins var að skrída^í skíol
þú skrúfadir jafnt og bott,
íin þess ad sinna um min gol
(hvör ©cki voru nett).
ÞÚ sargadir mig med svidnum kníf,
sérb þat gi^rdiz at ben,
í einiua þresdi héck allt mitt líf,
þa atgjörð su var skon,
tauga-slítara og tanna- ríf
trédst þú í joxln-gren,
hié þér var eingin hiéip ne hlif
huggunin ríng og klon.
t
(Jon Helgason)
LALNAÞRAUT
<12 112
1 2 3 3 3
4 4 5 5 5
66 6 7_7
9 10 10 14 18
Raðið þessum tölum þnnnig, að útkoman
verði sú sama í hverri röð,hvort sem
lesið er lérétt eða léðrétt.
ELDSFÍTNAÞRAUT

t)
Raðið þessum eldspýtum þannig, að út
komi 9 ferningar.