Prentarinn - 01.03.1910, Blaðsíða 1

Ð
PRENTARINN
I. AR

MARS
1910 í 2. BL.'S)
---------' ■ —^ .
HAGSMUNALEIÐ.
Það er alkunna, að prentarar hér í bæ
■eru llestum mönnum félagslyndari, og svo
samrýmdir, að segja má með réttu, að peir
séu heimagangar hver lijá öðrum.
Og á félagsfundum sínum ræða þeir mál
sin með áhuga og festu og þreytast sjaldan
á, að leita að nýjum leiðum, er hugsanlegar
eru til heiðarlegra hagsmuna.
En þrátt fyrir þetta, er nú var sagt, hefur
þeim liingað til sést alveg yflr það mikils-
verða hagsmunamál, að leita uppi ráð til
þess, að láta sér verða sem mest úr slcild-
ingunum og fá innkaup á daglegum nauð-
synjurn sinum með sem bestum kjörum.
Um þetta liafa þeir, mér vitanlega, aldrei
liugsað í sameiningu — og má það heita
merkilegt.
Og óhætt er að fullyrða, að einmitt af
þessum ástæðum séu þeir búnir að tapa
svo hundruðum króna skiftir umliðin ár.
Peir hafa verslað við jafnmarga kaup-
menn og þeir sjálfir eru margir.
Þetta er stórskaði!
Ef nú prentarar sameinuðu sig, helst
allir, um það, að versla við einn kaupmann,
er hefði góðar vörur og nóg úr að velja, sem
væri greiðfær í viðskiftum og góður við að
eiga, og sýndu honum aftur á móti alla skil-
visi og áreiðanleik i viðskiftunum — þá er
jeg liárviss um, að þeir mundu komast að
svo góðum kaupum, að þeir græddu stórfé
samtals á hverju ári.
Eða hvað segja prentarar um þetta?
Er það ekki umhugsunarefni, sem vert
er að hyggja að með alvöru?
Eg segi jú!
Og fyrir löngu er tími til þess kominn,
að leita fj'rir sér í þessa átt, í sameiningu,
í stað þess að labba með peningana í sína
búðarholuna hver.
Eg vík að þessu hér til þess, ef þeir af
okkur, sem eru liagkvæmnismenn — en það
viljum við allir vera — vildu hreyfa málinu,
annaðhvort á Prentarafélagsíundi, eða þá á
sérstökum málfundi.
Ií. B.
PRENTARAFÉLAGIÐ
1897-1910
(stutt yíirlit).
ÁriÖ 1900 verða formannsskifti í félaginu;
Guðm. Magnússon kosinn i stað Porv. Por-
varðssonar, er gengt liafði því starfi frá því
er félagið var stofnað, ritari og gjaldkeri
endurkosnir (A. S., Fr. G.).
Atvinnuleysisstyrktarsjóðsmálið er efst á
dagskrá félagsins mestan liluta ársins; lög
fyrir sjóðinn samin og eru þau samþ. 1. apríl.
Er siðau sótt um lej'íi til tombóluhalds fyrir
hann, en þótt undarlegt megi virðast, fékkst
það ekki. Getur bæjarfógeti þess, í bréli
til félagsins 1. júli, »að liann sjái ekki næga
ástæðu til að veita því lejdi til að halda
tombóiu á næsta hausti til þess að stofna
atvinnustjTrktarsjóð«. Par með var girt fyrir
það, að unt j'rði að koma sjóðnum á fót á
þessu ári, og ástæður félagsmanna þannig, að
þeir gátu ekki lagt á sig aukin útgjöld.
Var nú félagið fjárhagslega illa statt, og
varð að taka peningalán hjá Sjúkrasjóðnum
til þess að stvrkja atvinnulausa félaga sina.