Norðlingur - 14.08.1928, Blaðsíða 2

2
NORÐLINGUR
„Hver er að tala
um ÚM“
Pegar minst er í blöðum á bitl-
ing, bita eða bein, sem einhver hef-
ir fengið hjá stjórninni, hrökkva
þeir í kút allir forráðamenn Verka-
mannsins, Erlingur, Steinþór, Hall-
dór og hvað þeir heita, líta ótta-
slegnir í kringum sig eins og þjóf-
urinn í kirkjunni og æpa:
»Hver er að tala um okkur?
Hver er aö tala uni okkur ?«
Síðasti Verkamaðurinn ber vott
um þessi fjörbrot þeirra, þegar ein-
hver nefnir ■ »bitana«. En ekki er
dirfskan meiri eða drenglundin en
það, að ekki þora þeir að stíga fram
fyrir skjöldu óhjúpaðir, heldur skríða
eins og Björn að baki Kára undir
nafn »fyrv. íhaldsmanns* og ryðja
úr sjer óþrifalegri runu af ókvæðis-
orðum yfir þá, sem raskað hafa
matró þeirra við »bitana«. og bein-
in. Þeim þykir áreiðanlega ekki
nóg að hafa handsamað bitlingana.
Þeir heimta ró, þeir krefjast dauða-
þagnar meðan þeir flatmaga sig
við kræsingarnar.
Mest er þeim nú í svipinn í nöp
við ritstjóra íhaldsblaðánna, því að
vitaskuld eru það þeir, sem offast
benda á bitlingagræðgi verklýðs-
leiðtoganna. Og þeir vita, að verka-
lýðurinn, sem ljet Iokkast til fylgis
við þá, fer að athuga bitana því
betur, sem oftar er á þá minst, og
bera þá saman við það, sem hann
hefir úr býtum borið við að hleypa
þeim í krásirnar.
Við þann samanburð eru þeir
dauðhræddir. Þeim blandast ekki
hugur um það, að verkamenn muni
verða örðugri til að setja undir þá
bök sín og lyfta þeim upp að kjöt-
kötlunum og fjárhirslu landsins, er
þeir athuga það og hafa reynsluna
fyrir sjer í því, að þegar »leiðtog-
arnir« eru lcomnir þangað og iirnur
kræsinganna sljófgar minnið, pyngj-
an orðin birg, maginn mettur,
klæðnaðurinn hlýr og haldgóður, —
þá — þá eru verkamenn þeim
gleymdir, þá mega þeir bjarga sjer
eins og þeir best gela, þangað til
líður að næstu kosningum og þeir
þurfa aftur á bökum þeirra að halda.
En það er þýðingarlaust fyrir
»bita«- og »beina«-hítirnar að æpa
og ktvarta undan því, að raskað er
ró þeirra yfir krásunum. Meðan
þær vaða í bitlingum upp fyrir haus,
gapa við hverjum bita, sem hlut-
dræg stjórn heldur á lofti, og safn-
ast í fylkingu til að raka að sjer
meiru, sífelt meiru, skulu þær fá
að hrökkva við oft og mörgum
sinnum í angist vondrar samvisku
og hrópa:
Hver er að tala um okkur!
SiylufjarOarverksmiðjurnar
sýknaðar.
Siglufirði 14. ágúst.
Hjeraðsdómur er fallinn í máli
verksmiðjanna, (sem um getur á
öðrum stað í blaðinu), og á þá lund,
að síldarkaup verksmiðjanna af
ósamningsbundnum skipum sje
heimil, og voru verksmiðjueigendur
því sýknaðir.
Skeyti þetta var Norðlingi sent rjett
um leið og hann var að fara f prent-
un. Var því að svo stöddu ekki hægt
að fá upplýsingar um, á hvaða for-
sendum dómurinn var bygður; en gera
má ráð fyrir, að þær sjeu svipaðar og
þær, sem minst er á hjer í blaðinu í
frjettum »Frá Siglufirði*. Geta má
þess, að landílutningur síldarinnar var
hindraður samkvæmt strangri skipun
fiá dómsmálaráðherra. Nú er það
komið á daginn, og staðfest með und-
irrjettardómi, að dómsmálaráðhérra er
ver að sjer í lögum landsins en er-
lendir nienn, og byggir einar og aðr-
ar fyrirskipanir á þekkingarleysi sínu,
sem síðan verða honum og lands-
mönnum til minkunar.
Heyskaparleiga. Jarðeignanefnd
hefir lagt til við bæjarstjórn, að Ieiga
fyrir hvern heyhest, sem heyjaður verð-
ur í Kjarna nýrækt á þessu sumri,
skuli vera 5 — 6 kr., eftir gæðum, og
kringskefjar á kr. 3,00, en í Staðar-
eyju á kr. 2,50.
-------------------------'•
NORÐLINOUR
(kemur út annan hvorn dag)
Ritstj. og ábyrgðarm.:
JÓN BJÖRNSSON.
Skrifstofa og afgreiðsla í
Hafnarstræti 103. Sími 226.
Áskriftargjald kr. 1,00 á mánuði
í lausasölu 10 aura eintakið.
......■ : ,r
Er clli yripsvit í G.?
Það er hvorttveggja í senn hryggi-
Iegt og broslegt, að sjá þetta vesl-
ings G. í »Verkamanninum«, sem
líklega hefir ekki meðal gripsvit á
því, sem það er að tala um, hrópa
í blaði, sem ætlað er friðsamri, ró-
legri íslenskri alþýðu: »Lifi kom-
múnisminn!« Það er eins og ef
vitlans maður stæði upp undir há-
tíðlegri messugerð og ákallaði heitt
og innilega a............
Veit G. hvað kommúnisminn er?
Veit það í hvaða mynd hann hefir
birst, þar sem hann hefir brotist út
og náð sjer niðri fyrir alvöru, í
Rússlandi? G. telur sig líklega vera
sæmilega kunnugt rússneskum mál-
um og rússnesku ástandi eins og
það er nú. En ef það heldur því
fram, að blóðbraut kommúnismans
þar sje eitthvert keppikefli fyrir ís-
lenska þjóð og alþýðu hjer, þá er
það annaðhvort samviskulaust eða
að gripsvitið er ekki einusinni til
í því.
Hvernig var ferill kommúnismans
í Rússlandi? Blóð, morð, þrumandi
skothríð um þvert og endilangl
landið, gínandi fallbyssukjaftar, akr-
ar og engi flag og forað, hrundar
borgir, kirkjur svívirtar og eyði-
lagðar, miljónaverðmæti gerð að
engu, dagleg Iíflát á göfugu fólkr,
sem ekkert hafði til saka unnið.
Og svq hú, þegar svartamökk skelf-
ingarinnar er ofurlítið að Ijetta —
stynjandi, ósjálfráð og þrælkúguð
alþýða í hálfniðurníddu landi!
Keisarastjórnin í Rússlandi var
líka oft kúgun og blandin hrotta-
skap og ofbeldi. En hvað var hún
hjá ógnum kommúnismans? Eins
og bjartur sólskinsdagur hjá stór-
hríðarnótt.