Norðurland - 04.05.1979, Síða 5

ÍÞRÓTTIR
Maður í manns stað
Nokkuð er síðan að knatt-
spyrnumenn fóru að hugsa sér
til hreyfings. Miklar breytingar
hafa orðið á liðsskipan Akureyr-
arliðanna og margir vaskir leik-
menn geng ið til liðs við félögin.
1. deildarliði KA hefur bæst
góður liðsauki af suðurlandinu
og er þar um að ræða fyrrver-
andi landsliðsmann úr Breiða-
bliki, Einar Þórhallsson.
Einar, sem er talinn einn besti
miðvörður landsins mun að
sjálfsögðu styrkja KA-liðið til
mikilla muna. Einnig hafa tveir
ungir leikmenn fylkt sér í raðir
KA-manna. Það eru þeir Njáll
Eiðsson úr Þrótti frá Neskaups-
stað og Ásbjörn Björnsson frá
Siglufirði. Hinn vinsæli þjálfari
Jóhannes Atlason mun halda
áfram með liðið í sumar.
Á hinum vígstöðvunum erallt í
deiglunni. En þarhefurungurog
efnilegur þjálfari, Hlöðver Rafns
son, tekið að sér liðið. Hlöðver
þessi gat sér gott orð með
þjálfun Austra frá Eskifirði
síaðstliðið sumar og er spenn-
andi að vita hvort honum tekst
að vinna vel úr hinum unga
efniviði Þórsliðsins. Einn sunn-
lendingur hefur gengið til liðs
við félagið en það er Þórarinn
Jóhannesson sem kemur úr
Fram. Þá hafa 3 leikmenn sem
áður léku með liðum hér í
grendinni tilkynnt félagsskipti
yfir í Þór. Það eru þeir Hafþór
Helgason og Sigurbjörn Viðars-
son úr Völsungi og Karl Ólafs-
son, sem er að góðu kunnurfyrir
leik sinn í körfunni, en hann lék
áður með Tindastól frá Sauðár-
króki.
KA og Þór léku sinn fyrsta
opinbera leik á þessu keppnis-
tímabili á laugardaginn var.
Þessi leikur var í hinni svoköll-
uðu Bikarkeppni KRA. Skilyrði
til knattspyrnu voru vægast sagt
slæm og bar leikur liðanna þess
merki. Vorleikir sem þessi gefa
sjaldan viðhlítandi mynd af getu
liðanna og því erfitt að dæma út
frá þeim. Urslitin urðu þau að KA
sigraði, skoraði 4 mörk en
Þórsarar 2. - E.B.
Stórvirki á sviðinu
Helgi
Ólafsson
Skákþrautin
Lausn síðustu þrautarerþannig:
1. c7 Kxc7
2. zxb6+ Kxb8
3. b7
- og hvítur vinnur.
Þraut vikunnar er eftirfarandi:
Muniö
alþjóðlegt
J hjálparstarf
Rauöa
I krossins.
Gironumer okkar er 90000
RAUÐIKROSSÍSLANDS
Hvítur mátar í 3. leik.
Þegar þessar linur birtast mun
sýningum á Fiðlaranum á þak-
inu lokið að sinni hjá Leikfélagi
Húsavikur.
Hér er ekki ætlunin að skrifa
neinn leikdóm sem slíkan, né
heldur að hvetja menn til að
missa ekki af þessari sýningu.
Hún hefur þegar mælt með sér
sjálf og gengið fyrir fullu húsi frá
upphafi. Það er lika öruggt mál
að margir biða þess með
óþreyju að sjá hana í haust, en
þá mun afráðið að taka söng-
leikinn til framhaldssýninga.
En þess ber að geta sem vel er
gert og með Fiðlaranum á
þakinu vinnur Leikfélag Húsa-
víkur stórvirki. Það er reyndar
ekki hið fyrsta í sögu þess
löngum hefur félögum þess
verið hrósað fyrir góðan leik og
vandaðar sýningar, jafnvel svo
að það geti farið að hljóma sem
innantóm orð. En Fiðlarinn
sannar enn á ný, að allt lofið um
Pétur Gaut og fleiri og fleiri verk
hefur verið verðskuldað. Leik-
félagið er fært í allan sjó.
Samkomuhúsið á Húsavík er
lítið og þröngt á sviðinu. Það má
því segja að það hafi verið óðs
manns æði að láta sér detta í
huga að setja þar upp jafnstóra
sýningu og hér er gert. Eða svo
að notuð séu orð úr leiknum:
,,Hann hlýtur að vera annað
hvort brjálaður eða genginn af
göflunum". Já, nema hvort
tveggja sé. En menn hafa hér
greinilega vitað hvað þeir máttu
bjóða sér, því að sýningin kemst
fyrir á sviðinu án sjáanlegra
vandræða, þó að þröngt sé um
menn í stærstu atriðunum. Það
læðist að manni sá grunur að
ekki þyrfti nema einn maður að
misstíga sig lítið eitt í dansatriði
Sigurður Hallmarsson f hlutverki Tevjes mjólkurpósts.
til þess að allur hópurinn riðlað-
ist af keðjuverkun vegna
þrengslanna. En hér hefur leik-
stjórinn, Elnar Þorbergsson
unnið stórvirki. í fyrsta lagi aö
koma sýningunni á svið við
gefnar aðstæður og í öðru lagi
að gefa henni þaðsamræmi sem
þarf og hverg'i verður í veikur
punktur. Hann hefur einnig
samið nær alla dansa sýningar-
innar, en söngur og dans eru
veigamestur hluti hennar.
Dansarnir eru kannski ekki svo
ýkja tilþrifamiklir, enda lítt
skólaður hópur sem í þeim tekur
þátt. Eneinmitt fyrir þærsakirer
útkoman á því sviði kannski
merkilegust. Leikendum er ekki
ofboöið í flóknum dönsum, þeir
PISTILL
VIKUNNAR
Knýja fram þjóðar-
atkvæðagreiðslu
Þá er 30. mars liðinn og brambolt herstöðvaandstæð-
inga af því tilefni um garð gengið. Hér á Akureyri, í
Reykjavík, á ísafirði, í Kópavogi, á Dalvík, í Mývatnssveit
og e.t.v. á fleiri stöðum minntust menn 30 ára afmælis
NATO með viðeigandi hætti.
Samtök herstöðvaandstæðinga á Akureyri héldu
baráttufund í tilefni dagsins og var sá fundur sæmilega
vel heppnaður. Einnig var í samvinnu við skólafélag
M.A. haldin myndlistarsýning í kjallara Möðruvalla. 10
listamenn lögðu til verk á sýninguna og fjölluðu flestir í
verkum sínum um hernaðarbröltið. Afleiðingar og
ástæður og fleira í þeim dúr.
Aðsóknin að fundinum og sýningunni var ekki nema
rétt í meðallagi og má e.t.v. um kenna að ekki hefur
myndast nein hefð fyrir aðgerðum af þessu tagi á
Akureyri. Til að bæta úr dugir því ekkert annað en
áframhaldandi starf.
En það má hverjum manni vera Ijóst að allar aðgerðir
herstöðvaandstæðinga, hér á Akureyri og annars
staðar, eru aðeins innlegg í baráttuna og verða aldrei
einar sér til þess að koma hernum af landinu. Til þess
þarf samþykki og/eða jákvæð úrslit þjóðaratkvæða-
greiðslu.
Til þessa, eða allt fram á s.l. haust, hafa menn treyst
því að Alþýðubandalagið og þinglið þess sæi um að
koma hernum úr landi. En eftir frammistöðu Alþýðu-
bandalagsins í núverandi ríkisstjórn virðist nokkuð Ijóst
að vera Bandaríska hersins hér á landi er ekkert
„prinsipmál“ í þeim herbúðum.
En það skyldi þó aldrei fara svo að léleg frammistaða
Alþýðubandalagsins verði til þess að herstöðvaand-
stæðingar fari nú loks að sjá fyrir endann á baráttu sinni
í rúmlega 30 ár! Við höfum nú verið óþægilega minnt á
það að framgangur hugsjónar okkar, að reka herinn úr
landi, er algerlega undir okkur sjálfum kominn. Ef við
missum móðinn þá er eins víst að herinn verði hér til
eilífðarnóns, með tilheyrandi, áframhaldandi Amerík-
anseríngu, Aronski ofl. En ef við störfum vel og leggjum
niður innbyrðis deilur, þá þurfum við ekki að kvíða því
að verða 51. stjarnan í Bandaríska fánanum.
Fyrst Alþýðubandalagið vill ekki reka herinn þá verða
Samtök herstöðvaandstæðinga að sjá til þess að hann
fari. Og hvernig fara Samtök herstöðvaandstæðinga að
því? Jú. með þvi að knýja fram þjóðaratkæðagreiðslu
um málið og SIGRA.
Framundan er því verðugt verkefni fyrir herstöðva-
andstæðinga að vinna að. Verkefni sem kallar til starfa
hvern einasta herstöðvaandstæðing hér á Akureyri sem
annars staðar.
Þvi miður er það Ijóst að andstaða gegn hernum nýtur
ekki stuðnings neins yfirgnæfandi meirihluta þjóðar-
innar. Það sýndi undirskriftasöfnun Varins Lands.
Rúmlega 55 þúsund manns sem skrifuðu undir beiðni
VL árið 1974 voru að vísu ekki alveg 50% kosningabærra
manna á íslandi þá. (1974 voru u.þ.b. 120 þúsund manns
á kjörskrá) En dettur nokkrum í hug að þeir 65 þúsund
sem ekki skrifuðu undir hjá VL hafi allir verið
herstöðvaandstæðingar. Að halda það myndi líklega
flokkast undir óhóflega bjartsýni. Við getum að vísu
huggað okkur við það að einhverjir hafa eflaust skrifað
undir vegna þrýstings frá vinnufélögum og yfirboður-
um. En ef að við reiknum með að hlutfall þeirra sem vilja
hafa herinn núna sé álíka hátt og það var árið 1974 og
kosið yrði um málið í vor eða sumar er Ijóst að við
mundum tapa, þótt e.t.v. yrði mjótt á munum. Því þó við
eigum almennt að venjast 85-90% kosningaþátttöku, þá
verður hún tæplega svo mikil i þessu máli.
Ég vil að lokum aðeins minnast á að það er útbreidd-
skoðun að andstaðan gegn veru hersins á Miðnesheið-
inni sé miklu almennari og útbreiddari en andstaða
gegn veru NATO. Samtök herstöðvaandstæðinga
mega því ekki láta kröfuna um úrsögn úr NATO verða
sér fjötur um fót. Við þurfum á stuðningi allra, hvort sem
þeir eru Eikarar, Alþýðubandalagsmenn, Alþýðuflokks-
menn, Framsóknarmenn. Sjálfstæðísmenn eða utan
flokka til þess aö reka herinn. Aðeins ef allir
herstöðvaandstæðingar sameinast, er von um árangur.
Agnar Hauksson.
ráöa við sitt, og leggja þar með
fram einn þátt af mörgum til að
gefa sýningunni styrkan svip.
Söngurinn er það atriði í
sýningunni, sem mér fannst þó
að kæmi langbest út. Það eru að
sönnu ekki allirsólósöngvararaf
guðs náð, menn eru þar nokkuð
misgóðir - en kórinn er hreint
afbragð. Það er með ólíkindum
hvað þeir Húsvíkingar eiga af
góðu söngfólki, og söngstjóri
sýningarinnar, Ingimundur
Jónsson, hefur agað kórinn
mjög vel meðsvoágætri útkomu
sem raun ber vitni. Hann leikur
einnig með í hljómsveit sýning-
arinnar, sem sendur sig með
ágætum.
Texti leiksins er ekki sérlega
rismikill, enda söngleikur, þar
sem söngur og dans skipa
meginrúm. En textinn er léttur
og húmorinn ævinlega nær-
tækur. Á bakvið skín svo í bölvun
þess heims sem við lifum í þar
sem sumir eru jafnari en aðrirog
menn flokkaðir eftir litarhætti,
trú eða uppruna sínum. Sið-
venjan gildir- með frávikum -en
það eru takmörk fyrir því hve
langt er hægt að ganga í þá átt
að brjóta hana niður.
Fiðlarinn á þakinu er öðru
fremur hópsýning og strek sem
slík. En Tevje mjólkurpóstur og
smábóndi er þó aðalpersóna
sýningarinnar, hin eina af því
tagi. Sigurður Hallmarsson er
löngu þekktur langt út fyrir sitt
heimahérað fyrir að ráða vel við
það sem hann tekur að sér á
leiksviði, og svo er enn. Natni
hans við túlkun Tevje er slík að
ekki verður skilið í milli þeirra
félaga. Manni finnstað hvorugur
geti án hins verið og vandséö er
hvað er Tevje og hvað Sigurður.
Þegar primadonna á borð við
Tevje/Sigurð er á sviðinu skyldi
maður ætla að aðrir hyrfu í
skuggann og skiptu ekki máli,
en svo er ekki. Allirfá tækifæri til
að njóta sín og gera það flestir.
Hér verður þó ekki annarra getið
en Hrefnu Jónsdóttur sem fær
það erfiða hlutverk að leika á
móti Sigurði, leikur konu
Tevjes, Goldu. Hrefna mun óvön
á sviöi en þess sér engin merki á
leik hennar. Ég er ekki frá því að
hún komi mönnum mest á óvart í
þessari sýningu með ágætri
frammistöðu sinni. Fjölmargir
aðrir verðskulda lof en þó fyrst
og fremst leikhópurinn sem
heild. Sýningin ersvo heilsteypt
sem raun ber vitni vegna þess að
enginn áberandi veikur hlekkur
er í henni, og samhæfing leik-
stjóra og söngstjóra á sundur-
leitum efnivið sínum er með
ágætum.
Hafi Leikfélag Húsavíkur
þökk fyrir skemmtilega sýningu
með ,,braveur“.
Húrra Húsvíkingar!
Erlingur Siguróarson.
NORÐHRLAND -5