Austurland - 23.08.1957, Qupperneq 4

'AU8TUKEAND 5 Nestaupstað,. 23. ágúst 1957.
Auslri ónoiasi úiaí
brYggjusmíði
1 síðasta Austra er dálítið rætt
um frásögn Austurlands af fyrir-
hugaðri bryggjusmíði við fisk-
vinnslustöðina. Að vísu kemst
blaðið ekki hjá því að viðurkenna
að brýn þörf sé á að gera þarna
bryggju, en óánægjan og fjand-
skapurinn skín út úr hverri línu.
Þá er og ónotazt yfir því, að í ráði
só að fela Dráttarbrautinni fram-
kvæmd verksins, án þess að bera
það undir hafnarnefnd eða bæjar-
stjórn, í stað þess að fela vita-
málastjórninni að annast fram-
kvæmdir, eins og tíðast hefur ver-
ið gert. Er því haldið fram, að
Dráttarbrautin hafi ekki í þjón-
ustu sinni menn, sem færir séu að ,
vinna þetta verk og talað um ein-
ræðiskeim að hundsa rétta aðila,
hafnarnefnd og bæjarstjórn.
Sjálfsagt er að skýra nánar frá
þessu og vonandi verður það til
þess að koma Austra í skilning
um, að sú einræðiskennd, sem
hann er alltaf að reyna að klína
á andstæðinga sína er ekki annað
en sjúklegur heilaspuni skrifara
blaðsins.
Mál þetta hefur orðið alllang-
an aðdraganda og dregizt hefur
lengur en ætlað var að hefja
framkvæmdir. Það kom fyrir
hafnarnefnd 18. maí 1955, Á
fundinum voru aðeins mættir
ncfndarmenn sósíalista þeir Vig-
fús Guttormsson, Einar Guð-
mundsson og Hilmar Björnsson.
Hafði bæjarstjóri áður látið gera
kostnaðaráætlun og teikningu af
t>ryggju og mun það með öðru
bera vott um einræðiskennd hans,
Á þessum nefndarfundi var
bókað eftirfarandi um málið:
„Bæjarstjóri lét þess getið, að
hann teldi brýna nauðsyn til þess
bera að gera bryggju við Fisk-
vinnslustöð Sún. Hugsar hann sér
þá bryggju fyrst og fremst sem
olíuafgreiðslubryggju fyrir tog-
ara og stærri skip og ennfremur
sem fiskafgreiðslubryggju fyrif
togara og báta. Einnig benti hann
á, að bryggja á þessum stað væri
hentug til afgreiðslu á ís og enn-
fremur að væri bryggja gerð
þarna, mundi hún létta mikilli
umferð af vegunum.
Bæjarstjóri lagði fram teikn-
ingu af fyrirhugaðri bryggju
gerða af Þorláki Helgasyni, verk-
fræðingi vita- og hafnarmála-
stjóra, ásamt kostnaðaráætlun.
Bryggjan á að verða 54 m löng og
hausinn 10x30 m, Byggingar-
kostnaður er áætlaður 645 þús.
kr.
Nefndin samþykkir fyrir sitt.
leyti, að bryggja þessi skuli byggð
hið fyrsta".
Varðandi kostnað við bryggju-
smíðina er rétt að geta þess, að
síðan hefur verkfræðingurinn
breikkað „landganginn" í 10 m úr
7, sem upphaflega var áætlað og
hækkað áætlunina í 740 þús. kr.
— Síðan þettat var hefur hvort
tveggja hækkað til muna, efni og
vinna.
Bæjarstjórn tók svo málið til
meðferðar 3. júni og voru 7 bæj-
arfulltrúar viðstaddir atkvæða-
greiðsluna. Tillaga nefndarinnar
var samþykkt með 6 atkvæðum
gegn 1 og mun annar bæjarfull-
trúi Framsóknar hafa átt mótat-
kvæðið. Málið var ítarlega rætt á
þessum fundi og umræður all-
snarpar, aldrei þessu vant.
Eftir þessa afgreiðslu leit bæj-
arstjóri svo á, að undirbúningur
málsins væri í sínum höndum, en
ýmissa orsaka vegna, einkum
fjárhagsörðugleika, dróst málið á
langinn og það var ekki fyrr en
í júní í sumar að bryggjuviðirnir
komu.
Bæjarstjóra var ljóst, að eng-
ar líkur voru til þess, að hér í
bænum fengist vinnukraftur til
að koma bryggjunni upp, nema
eitthvert fyrirtæki, sem réði yfir
vinnuafli, tæki verkið að sér og
í því sambandi er varla um aðra
en Dráttabrautina að ræða. Hins
vegar var honum ljóst, að fyrir-
tækið hafði ekki á að skipa
manni, sem þjálfaður er í verk-
stjórn við bryggjugerð. Viðræð-
ur fóru fram milli bæjarstjóra og
forstjóra fyrirtækisins og varð
árangur þeirra samningsuppkast,
sem sent var vitamálastjóra. Hef-
ur hann fyrir nokkrum vikum
sent þetta uppkast til viðkomandi
ráðuneytis og mælt með staðfest-
ingu þess og þarf varla að efa að
ráðuneytið fer að tillögu vita-
málastjóra. Ætti ritstjóri Austra
að bera það traust til þeirra, sem
um mál þetta fjalla syðra, að
hann telji tryggt að ekki verði
hallað á Hafnarsjóð í þeim skipt-
um.
Að sjálfsögðu verður þetta
samningsuppkast lagt fyrir hafn-
arnefnd og bæjarstjóm áður en
það verður fullgilt og hafa þeir
aðilar auðvitað í hendi sér að
ógilda það sem bæjarstjóri hefur
gert í málinu, telji þeir það óhag-
stætt. En um einstök atriði þessa
uppkasts tel ég ekki fært að ræða
á meðan hafnarnefnd ekki hefur
fjallað um það.
Farið var fram á það við vita-
málastjóra, að hann sendi þjálfað-
an bryggjusmíðaverkstjóra til að
standa fyrir verkinu og var sér-
staklega bent á Ágúst Hreggviðs-
son, sem hefur stjórnað byggingu
þeirra bryggja, sem hér eru, en
vitamálastjóri hefur engan mann
lausan og er ekki um annað að
ræða en fela heimamönnum verk-
ið, enda munu þeir fullfærir um
að vinna feað- . .
Hitt er þvættingur, að vitamála-
skrifstofan hafi beinlínis annazt
hafnarframkivætmdir hér,. Hún
hefur lagt til verkstjóra og sagt
fyrir um tæknileg atriði, en að
öðru leyti hefur þetta allt verið
á vegum hafnarsjóðs.
1 undirbúningi þessa máls hef-
ur ekkert einræði átt sér stað.
Hitt er rétt, að undirbúningi er
ekki lokið að fullu og verður mál-
ið lagt fyrir til þess kjörna aðila
þegar tímabært er.
Austri segir, að þrátt fyrir
þessa bryggjugerð verði hafnar-
málin í sama öngþveiti og áður.
Hver nokkurn veginn „normal“-
maður hlýtur að sjá hvílík fjar-
siæða þetta er. Bryggjupláss í
höfninni er tilfinnanlega lítið mið-
að við þann mikla fiskibátaflota
Laust fyrir hádegi á þriðjudag
kom til Neskaupstaðar rússneska
skipið Cooperatzia frá Murmansk.
Með skipinu voru 135 íslenzkir
þátttakendur í alþjóðamóti æsk-
unnar, en það var haldið í Moskva
nýlega svo sem kunnugt er.
Erindi skipsins hingað var að
skila af sér 12 austfirzkum far-
þegum.
Það spurðist skjótt að lasleiki
væri um borð í skipinu og höfðu
42 sjúkdómstilfelli verið skráð
hjá læknum skipsins, en þeir eru
tveir. Þegar skipið kom hingað
voru 13 lasnir. Yfirleitt batnaði
sjúklingum eftir þriggja daga
legu.
Eitthvert afbrigði af inflúenzu
Asíuinflúenzan svokallaða, hefur
að undanfömu verið að leggja
undir sig heiminn. Faraldur þessi
mun hafa verið vægur í Evrópu
og Ameríku.
Ástæða var til að ætla, að um
borð í rússneska skipinu væri
þessi Asíuinflúenza að verki, enda
höfðu farþegamir haft samneyti
við fólk úr öllum hornum heims.
Þegar sýnt var að ekki var allt
með felldu um heilbrigðisástand
um borð í hinu rússneska skipi,
hafði héraðslæknirinn samband
við landlækni varðandi sóttvarnir,
en það var ekki fyrr en um kl.
10 um kvöldið, að fólkið var kom-
ið að Bjargi, — gamla elliheimil-
inu —, en þar hafði þvi verið bú-
inn samastaður. Var fólkið um
borð allan daginn, nema hvað það
varð að híma alllengi á bryggj-
unni meðan þingað var um málið.
Það er í sjálfu ser varla frá-
sagnarvert þó fólk, sem kemur
frá útlöndum lendi í sóttkví, ef
það kemur frá löndum þar sem
farsótta hefur orðið vart. Hætt
er þó við, að sóttvamir komi oft
sem hér er. Smíði b'ryggju, sem
verður aðalafgreiðslubryggja
þessa flota hlýtur að verða til
geysimikilla úrbóta í hafnarmál-
unum.
Þá lætur Austri þá von í ljósi,
að innstæður Hafnarsjóðs hjá
Bæjarsjóði verði notaðar til að
standa straum af bryggjugerð-
inni, því tekjur hafnarinnar hafi
löngum gengið til annarra þarfa
bæjarfélagsins.
Þetta síðasta veit a. m. k. hinn
skráði ritstjóri Austra að er lyga-
þvættingur. Þessar skuldir bæj-
arsjóðs hafa að mestu leyti mynd-
azt á þann hátt, að tekin hafa
verið lán út á ríkisábyrgðarheim-
ildir hafnarsjóðs til handa tog-
araútgerðinni. Síðast í fyrra var
tekið á þennan hátt 200 þús. kr.
lán til kaupanna á Gerpi með
fullu samþykki allra bæjarfull-
trúanna.
að litlu haldi jafn mikil og ör
viðskipti þjóða eru orðin.
En það sem einkum er frásagn-
arvert í sambandi við þetta mál,
er að í sóttkví lenti nær jafnstór
hópur manna úr landi og sá, sem
á skipinu var. Hafa allir þessir
menn, að einum undanskildum,
tvímælalaust gerzt brotlegir við
lögin um varnir gegn því að næm-
ir sjúkdómar berist til landsins.
I þeim lögum segir svo m. a.:
„Nú vill aðkomuskip hleypa
taönnum eða farangri á land á
höfn eða hafa önnur mök við land
eða menn úr landi, og skal það
þá bíða þess að sóttgæzlumaður
(eða í kaupstöðum fyrir hans
hönd tollgæzlumaður eða lög-
regluþjónn) komi út að skipinu
eða út í skipið. Gerir skipstjóri
sóttgæzlumanni grein fyrir heilsu-
fari manna á skipinu og leggur
fyrir hann sóttgæzluskírteini þess
ei til er. Á undan sóttgæzlumanni
má enginn fara út í skipið né frá
öðrum skipum, nema hafnsögu-
maður, ef nauðsyn krefur, og eng-
inn má fara úr skipinu, ekki held-
ui hafnsögumaður né sóttgæzlu-
maður, engan farangur setja á
land né í önnur skip, og engin
mök hafa við land eða menn úr
landi fram yfir það, sem leiðir af
ákvæðum 8. greinar, fyrr en skip-
stjóri hefur fengið heilbrigðis-
vottorð samkvæmt 8. gr.“.
Eftir þessu að dæma, hafa allir
þeir, sem um borð fóru, gert þ'að
í fullkomnu heimildarleysi, nema
sóttgæzlumaður, sem. ef að vanda
lætur, hefur verið tollþjónninn.
Eins og á stóð hefði þó verið ráð-
legra fyrir hann að spyrjast fyr-
ir um heilsufar um borð áður en
hann steig á skipsfjöl.
Þessum mönnum lá svo mikið
Framh. á 3. s{ðu.
Moskvufarar í sóttkví
Nokkrir menn úr landi sátu inni
þeim til samlætis