Eining - 01.03.1964, Page 7

EI N I N C»
7
Mál þetta vakti miklar umræður og urðu menn ekki á eitt
sáttir, enda hafa löngum verið allskiptar skoðanir innan Regl-
unnar um þennan skóla. — Niðurstaða fékkst ekki á þinginu,
en samþykkt var tillaga framkvæmdanefndar þess efnis að fresta
afgreiðslu málsins um sinn og senda það umdæmisstúkunum til
athugunar og umsagnar. En eins og fyrr er frá greint, boðaði
stórtemplar alla umdæmistemplara til fundar í Ósló í haust,
og átti þá einnig að leiða mál þetta til lykta.
Þrennt er það enn, sem ég vil geta um hér, og fram
kom í viðræðum mínum í sumar við ráðamenn norskra templara.
Eru það allt atriði, sem verið hafa fastir liðir í starfi Regl-
unnar norsku síðastliðin ár, þykja gefa góða raun og verða ekki
niður felld á næstunni.
Fyrst er þá þess að geta, að haldin er sérstök góðtemplara-
vika um land allt, eða þar sem stúkur starfa. Þessa viku alla
vekja stúkurnar athygli almennings með ýmsum hætti á hug-
sjónum og starfi Reglunnar og gera það margar mjög myndarlega.
Barnastúkurnar og ungtemplarahreyfingin norska eru þarna að
sjálfsögðu með líka.
Annað atriði er um árlegt námsskeið, sem haldið hefur verið
á vegum Reglunnar um nokkurra ára bil. Er það einkum ætlað
leiðtogum Reglunnar í öllum deildum hennar, enda standa þær
jafnan að námsskeiðum þessum. Komið hefur þó fyrir, að barna-
stúkurnar hafa staðið einar að námsskeiðum fyrir gæzlumenn sína.
Loks er þess að geta, að síðustu tvö til fjögur árin hafa gilt
ný og mjög athyglisverð ákvæði í sambandi við undirstúkur, —
að stofna megi, skv. meðmælum viðkomandi umdæmisstúkna,
sérstaka góðtemplarahópa, þar sem ekki er hægt að stofna form-
lega stúku vegna fámennis, með 2—10 félögum, án þess að þeim
sé skylt að viðhafa venjulega siði á fundum sínum. Hefur stór-
stúkuþing samþykkt sérstök lög, sem að þessu lúta, og félags-
skírteini.
Ég fæ ekki betur séð, og virðist raunar harla augljóst, að
öll þessi atriði séu mjög athyglisverð og gætu verið okkur til
fyrirmyndar. Norðmenn eru miklir áhugamenn um margt og
ættum við jafnan að fylgjast vel með því, sem gerist hjá þeim
í þessum efnum sem öðrum.
Ég vil því eindregið mælast til þess, að framkvæmdanefnd
Stórstú’iu íslands taki sem fyrst öll þessi atriði til gaumgæfi-
legrar athugunar.
ooooooooooooooooooooooooooooooooo
Uih keilaya ylói
Sjáið, hvílíkan kærleika faðirinn hefur auðsýnt
oss, að vér skulum kallast guðs börn, og það
erum vér. Vegna þess þekkir heimurinn oss ekki,
að hann þekkti hann ekki. Þér elskaðir, nú erum
vér guðs börn, og það er enn þá ekki orðið bert,
hvað vér munum verða. Vér vitum, að þegar hann
birtist, þá munum vér verða honum líkir, því
að vér munum sjá hann eins og hann er. Og
hver sem hefur þessa von til hans, hreinsar sjálf-
an sig, eins og hann er hreinn. Hver sem synd
drýgir, drýgir og lagabrot, og syndin er lagabrot.
En þér vitið, að hann hefur birzt, til þess að
burttaka syndir, og í honum er ekki synd. Hver
sem er stöðugur í honum, syndgar ekki, hver
sem syndgar hefur ekki séð hann, og þekkir hann
ekki heldur. Börnin mín, látið engan villa yður;
sá sem yðkar réttlæti, er réttlátur, eins og hann
er réttlátur. — 1. Jóh. 3, 1+7.
Það markmið, sem guðstrúin hefur sett andleg-
um þroska mannsins, er himinnhátt og vissulega
glæsilegra öllu öðru, þetta: að líkjast guði, og
guð er kærleikur segir hið heilaga orð. Grund-
völlur friðar og bræðralags á jörðu er þannig góð-
vildin, kærleikurinn, þetta andstæða afl eigingirn-
inni, henni sem stendur öllu góðu fyrir þrifum
í mannheimi. Ræktun góðvildar þarf að ganga
fyrir öllu öðru.
7><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>Ó
HREKKIR ÁFENGISPÚKANS
1 nóvember s.l. sögðu blöðin frá tveim
mönnum, sem setið höfðu að áfengis-
drykkju í veitingakrá, en fært sig svo
heim til annars mannsins, sem virðist
hafa haft sæmileg auraráð. Þar var
drykkjunni haldið áfram. Kom svo þar
að húsbóndinn vék sér snöggvast frá,
notaði þá gesturinn tækifærið til að
stela 6 eða 7 þúsund krónum frá vel-
gerðamanni sínum og hafa á brott.
Mann þenna þekkti húsbóndinn ekkert
og hafði hann skrökvað upphaflega til
nafns síns og sagst búa í hótelherbergi,
sem var ekki til. Maðurinn fannst þó,
játaði sekt sína og skilaði peningunum.
Þannig leikur áfengispúkinn menn
oft skringilega.
Blöðin sögðu einnig frá 16 ára pilti,
sem þreytt hafði drykkju þrjá daga,
en þurfti þá að ná sér í peninga og
ætlaði að ræna aldraða konu. Reyndi
að rota gömlu konuna, braut ölflösku
á hnakka hennar, sem reyndist sterkari
en flaskan.
Þá var stúlka á dansleik dag einn
seint í október s.l., nýkomin heim frá
Bandaríkjunum. Hún lagði veskið sitt
á borðið á meðan hún sinnti dansinum,
en þegar hún kom að borðinu aftur, var
veskið horfið. I því voru, samkvæmt
blaðafregnum 22. okt. 40 dollarar í
reiðufé, 250 dollarar í ferðatékkum og
bankabók með 650 dollara innstæðu í
banka í Bandaríkjunum, og fleira var
í veskinu. Veskið mun nú hafa komið til
skila, en var stúlkan algáð, sem gekk
þannig frá veskinu? Sumt fólk hegðar
sér oft sem væri það ekki algáð, og er
því oft stolið frá slíku fólki.
Stúlkan á myndinni er áreiðanlega hugfangin af fegurð lands síns —
Noregi.