Eining - 01.03.1964, Qupperneq 10

10
EINING
Ritstjóri Vísis skrifar um bókaflóðið
Víxlabókmenntir nefnir ritstjórinn
pistil sinn. þar eru orð í tíma töluð og-
eru á þessa leið:
„Jólahelgin er liðin og bókaflóðið um
garð gengið í bili. Hinn stríði straumur
jólabókanna er þorrinn, en megnið af
allri bókasölu fer fram í desember, eins
og kunnugt er. Það er kominn tími til
þess að kveðið sé upp úr um það hve
óvönduð bókaútgáfan er um margt orð-
in. Allt of mikið ber á því að á útgáfu
bóka sé litið sem sældarakur fjárplógs-
mannsins. Bækur eru gefnar út af ýms-
um með því eina markmiði að græða
fljóttekið fé og þá oft minna hugsað
um hvernig bókin er úr garði gerð og
hvert innihald hennar og efni er. Þess-
ar gervibókmenntir hafa flætt yfir
landið að undanförnu, mærðar langt yf-
ir verðleika. Svo langt gengur þessi
atvinnumennska, að höfundur lýsir því
jafnvel yfir í afsökunarskyni í dagblöð-
unum, að þá hafi vantað fé til húsbygg-
inga og því sett saman bók í flýti til
þess að greiða víxlana! Slétt-venjulegir
bændur, sem rita minningar sínar, eru
nefndir af útgefendum afreksmenn til
þess að glepja lesendur og fleiri slík
ódæmi mætti telja. Hér er illa farið. Við
íslendingar höfum lengi stært okkur af
því að vera bókaþjóð, þykja vænt um
bækur og vilja vandaðar bækur. Því
eru gervibókmenntir og auglýsinga-
skrumið vansi á bókagerð okkar, blettur
sem ætti að hverfa“.
Sennilega verður erfitt að virkja svo
vel fari þenna beljanda jólabókaflóðs-
ins. Það er gömul og ný saga, að hags-
munahyggjan vægir engu, hvorki
mannslífum, hamingju einstaklinga né
þjóða. Þetta sannar öll saga mannkyns-
ins. Bókaútgáfa okkar og útvarpsþjón-
ustan er komin á það stig, sem getur
reynst andlegri menningu þjóðarinnar
stórhættulegt. Bruðl leiðir til vanmats.
Framhald af 9. bls.
ekki áfengi og tóbak. Engin orð nægi-
lega sterk eru til, til þess að fordæma
þessa andstyggð. Hve miklu tjóni um
heim allan skyldu blekkjandi áfengis-
og tóbaksauglýsingar stórblaða þjóð-
anna valda? En það er gamla og nýja
sagan, að þegar annars vegar er gróða
von, þá er ekki horft í að glata velferð
manna eða mannslífum.
Hafa menn strax gleymt Lakonia?
Var þetta ekki gamall skipsskrokkur
sem stóð til að rífa, en er svo keyptur
og dubbaður upp til skemmtiferða? I
síðustu og örlagaríku ferðinni voru raf-
ljósin alltaf að bila í skipinu, og svo
brauzt eldurinn út, skemmtun og
nautnalif breyttist í skelfingaræði,
björgun fór í handaskolum og töluvert
á annað hundrað manns létu lífið. Það
átti að græða á gamla og gallaða skips-
skrokknum, en leikslokin urðu þessi.
„Hendur yðar eru alblóðugar“, sagði
spámaðurinn forðum. Mikið blóð hefur
tollað við hendur hinna mörgu, sem um
aldaraðir hafa þjónað ágirndinni. Hún
liefur verið og er enn „rót alls hins
illa“.
Vonandi gefst ríkisstjórn okkar og
löggjafarþingi nægilegt siðferðisþrek til
þess að halda fast við bannið gegn
áfengis- og tóbaksauglýsingum, og þar
til mun þjóðin veita liðstyrk sinn, hve
sárt sem haugsmunahyggjan kann að
finna til milljónatapsins.
Pétur Sigurðsson.
Sjónvarp
I gærkveldi, 12. febrúar s.l., sagði út-
varpið allmiklar fréttir um fyrirætl-
anir um sjónvarp. f morgun kom eg
inn í verzlun. Þar sagði afgreiðslumaður
við mig: „Ég var boðinn í hús. Tilefni
boðsins var nýfengið sjónvarp. Þar var
tryllingslegur bílaakstur, skammbyssur
óspart á lofti, skot og manndráp. Yfir
sjónvarpinu sat fólkið, ekki aðeins full-
orðnir, heldur og börn, til klukkan að
ganga tvö eftir miðnætti".
Á förnum vegi og hvar sem er ber
margt á góma, minnast menn þá á
ýmislegt furðulegt á vorri vélaöld, verð-
ur mér þá stundum á að spyrja í gamni
og alvöru. Verður það vélin, sem út-
rýmir mannkyninu?
Fyrir mörgum árum orti einhver
enskumælandi maður tvö stef um vél-
ina. Meðal annars kemst hann svo að
orði:
Ef gæti sá, er gaf þér vald og mál,
þér gefið lika hugvit, anda og sál.
Þann mikla dag til mannsins segðir þú:
„Ó, mikill davJðans heimskingi ert þú“.
Maðurinn var gráðugur í ávöxt skiln-
ingstrésins. Þannig er hann enn. Hon-
um nægði ekki og nægir ekki ávöxtur
lífstrésins. Hann tilbiður vitið, en læt-
ur hyggnina sitja á hakanum, þess
vegna paradísarmissir, mikil kvöl og
ófarsæld í mannheimi. Innan um öll
gæðin og þægindin eru dauðans kvalir
miklar. Veldur því hygginda og dyggða-
skortur.
P. S.
-x >f -x
Tveir öldungar
faðmast
Það voru þeir Páll páfi VI. og Aþena-
goras patríarki í Konstantínópel. Þeir
föðmuðust og kysstust, er fundum
þeirra bar saman á Olíufjallinu í land-
inu helga um helgina 5. janúar s.l., og
svo bárust orð þeirra út um allan heim:
„Við biðjum guð, að fundur okkar megi
verða upphaf nýrrar þróunar honum
til dýrðar og hjálpar hinum trúuðu“.
Boðskap sinn sendu þeir svo 250 þjóð-
höfðingjum, þar á meðal forseta Islands.
Fimm hundruð ár höfðu æðstu menn
hinna tveggja voldugu kirkjudeilda vit-
að hver af öðrum, en aldrei hitzt. Nú
fallast þeir 1 faðma. Þykir ef til vill
ekki stórviðburður að tveir öldungar
fallast í faðma, en ef tveir heimshelm-
ingar, Vestrið og Austrið, feta í fótspor
þeirra og fallast í faðma með bæn á
vörum um blessun guðs öllu mannkyni
til handa, þá er hægt að horfa fagnandi
fram til árroða hins nýja dags hins
nýja heims.
* -K -K
Gjafir og greiðsla til blaðsins
Stefán H. Stefánsson, Reykjavík, 100 kr.
Runólfur Runólfsson, R. 100 kr. Frú Margrét
Jónsdóttir, R. 100 kr. Ámi Friðbjamarson,
R. 100 kr. Ása Guðmundsdóttir, R. 100 kr.
Einar Erlendsson, Vík, Mýrdal, 200 kr. Ámi
Gu nnlaug-sson, Hafnarfirði, 300 kr. Carl
Ryden, R. 200 kr. Þorsteinn J. Sigurðsson,
R. 100 kr. Jóhannes Guðmundsson, Húsavík,
100 kr. Kristján Sigfússon, R. 200 kr. Séra
Einar Guðnason, Reykholti, 300 kr. Séra Leó
Júlíusson, Borgarnesi, 200 kr., Ólafur H.
Kristjánsson, skólastj. Reykjaskóla, Hrúta-
firði, 500 kr. N. N. 200 kr. Sigríður Johnson,
Lundar, Manitoba, 200 kr. Þorsteinn Þ. Víg-
lundsson, skólastj. Vestmannaeyjum, 200 kr.
Jón Brynjólfsson, Stykkishólmi, 100 kr. Frú
Ása Finsen, Akranesi, 200 kr. Richard Beck,
prófessor, 200 kr. Sigurjón Valdimarsson,
Leifshúsum, Svalbarðsströnd, 500 kr. Njáll
Þórarinsson, R. 100 kr. Gísli Sigurgeirsson,
Hafnarfirði, 100 kr. Stefán Guðmundsson,
Hólum, Dýrafirði, 200 krónur. Snorri Sigfús-
son fyrrv. námsstjóri 300 kr. og Sigurður
Kristjánsson, Sæbergi, Leirhöfn, Sléttu, 500
krónur.
Beztu þakkir.