Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1973, Blaðsíða 9

zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ 5>
ve ömáliö, þó knappt væri. En margir svitadropar láku af^okkur.'
plcki stóö á góðgerönm í "bænuiQ. Svo voru skepnur ^smooaoar ^ Guo- ^
mundur dóndi var'mjög nettur skepnuhirðir. tíg gat dast að ]pvi,^hvað
allt var nostrað. - Við höföum viðskipti við hann oll hans ar 1 Sæ±-
ingsdal. I-Iann smíðaði allt fyrir mig, sem eg duríti ur jarni, en
fékk svo hjá mér tvílembings gimbrar, sem urðu fallegar ær. A oima
átti hann þannig 3 ær frá mér. Meðferð h.ans ^a skepnum var mo3 ,
prýði. Hann sýndi mér á hverjum vetri öll sxn husdyr, pegar eg ►
til hans járnsmíði. - , . ' -u-i'x • * •
SÍöari liluta dags lögðum við Ssemundur af stað heim 1 bliðvi ri
og höfðum glaða tunglskin. Á. bæjum i dalnum sast uil feroar okkar
og bótti éu-stmikil.
HÚ kom til með veðmál okkar við raðsmann. Hann var svo goóur
karl, að við snerum veðmálinu við, og gatum eftir nonmry oaf na ,
í brennivínsflösku, sem við gafum honum, en hann varð lettorynn vxo.
Sæmundur fór um voriö 1907 frá Staðarhóli. Þaö vor horttx sera
Ólafur prestsstörfum og flutti til Reykjavikur. ,
Svo gerðist bað, að Sæmundur seldi mer grau hryssuna sina,potti
hún of höst. Bn Grána varð mér mikið búmannsþing,yirvals draotar-
hross. Hún áttm mörg hestfolöld. Seldi ég marga goða dractarnesta
undan henni, - en þa var lagt mikið yipp ur þvi að_eiga goða c.rat tai-
hesta. Brúnan hest, son hennar, ol eg upp fynr sjalfan miö, og vax
hann elcki falur, ^hvað sem var í boöi. Það var mikil orka í beirri
skepnu, og gæti ég sagt margt um það. „ „ , n ,
Bn nú er ferö okkar Sæmundar að Sælingsdal í desember i>0o^a
.Miklagarði að
væri hægt að
enda. Ekki veit ég hvað margir kílémetrar eru frá,Mi
Sælingsdal, en feir eru að minnsta kosti 12. En nuy—_ ^
komast nálægt þvf, þar sem kominn er bílvegur upp á heiöi fyrir ,
leitarmenn a haustum. HÚ aka ]peir a jeppum smurn suður a heiuarbrun
og bar raða joeir sér niður í gönguna. Samúelsson.
DUIARÍUIIT BRIÍE
CÞetta einkennilega bréf birtist í "Ejallkonunni", sem Valdimar
Asmundsson gaf ut, nokkru eftir siðustu aldamot. Brenð ei ovo
einkennilegt, að ekki er ótrulegt að mör^um ^þætti^gaman aö lesa
það nú, bvi að "Ejallkonan" er nú orðin i farra hondum).
"Kæra systir.
Eins og þú veist, er stöðugt
umtal manna á milli um, ,að það se
missætti milli okkar hjonanna.Eg vil
reyna að hnekkja þessum orðróm og
segja ]?ér f einlægni,að rner hefur aldrei
leiðst, því að mér hefur alltaf
liðið vel í hjénabandinu,og er svo é-
umræðilega sæl ogsvo dæmalaust ,
ánægð með gjaforðið,sem hugsast ma.
Og svona gott gætu allir^ att.
Úg vil fastlega ráða þér frá _að
neita nokkrum biðli, heldur hiklaust
giftast, ef þú vilt aö þér liöi ,vfel.
Bara að bú giftist ej_ns vel og eg.
Úg segi þér satt - bú mundir
aldrei láta "þér detta í, hug að
formæla brúðkaupsdeginum þmum.
Hann yrði þinn mesti happadagur..
Með manni eins og ég á,kæmistu í 6-
venjulega hæga stöðu og í gott

+J+
+++
+++++
+++++++
+++++++++
+++++++++++
+++++++++++++
+++++-
+++
+++
4-fÍÍÍÍÍííH
+++++++++++
ta©©©©©0©©©0Q©©Q©®©Q©©©©