Freyr - 01.12.1917, Blaðsíða 5

FREYE
123
son, að tæplega mundi þörf á frekari leiðbein-
ingum. Var málinu því ekki sint frekar.
14. Þá lagði formaður fram tilboð frá
Hjálmi Konráðssyni um að mæla jarðabætur i
■SnæfellsneSs- og Hnappadalssýslu gegn sömu
borgun og áður kr. 100,00. Var tilboði þessu
tekið í einu hljóði.
15. Þá var rætt um þóknun til formanns
fyrir störf hans i þarfir sambandsins síðastlið-
ið ár. Samþykti íundurinn að greiða honum,
■eitir tillögu Kristjáns Þorleifssonar, kr. 100,00
— eitt hundrað krónur auk ferðakostnaðar,
simagjalda o. s. frv.
16. Þá spurði formaður fundinn, hvaða
verkefni hann ennfremur legði fyrir stjórnina
til næsta árs og var henni falið að ráða plæg-
ingamenn vel hæfa til að vinna að jarðabótum
á sambandssvæðinu eins og að undanförnu.
17. Þá var gengið til kosninga á einum
manni í stjórnina í stað Jóns Jónssonar hrepp-
stjóra á Valshamri, sem gekk úr eftir röð.
Kosningu blaut Hannes Jónsson dýralæknir í
Stykkishólmi með 10 atkvæðum.
18. Þessu næst var gengið til kosningar
á varamanni í stjórnina í stað Magnúsar kaupm.
jVIagnússonar á Gunnarsstöðum, sem gekk úr
eftir röð. Kosningu hlaut í einu hljóði Krist-
ján Jónsson bóndi í Snóksdal.
19. Loks Stakk formaður upp á að sömu
endurskoðendur væru endurkosnir og var það
samþykt í einu hljóði.
20. Tilboð kom frá Guðbrandi Sigurðs-
syni á Svelgsá um að afrita og útbýta fund-
argerð þessari til allra búnaðarfólaga sambands-
ins og stjórnar þess fyrir kr. 24,00. Var því
boði tekið í einu hljóði.
Formaður gat þess í fundarbyrjun, að hann
mætti líka sem fulltrúi Búnaðarfélags Fells-
strandarhrepps.
Fleiri mál komu ekki til umræðu.
Sveitabæir.
Þáð er ávalt nauðsynlegt, að menn sníði
sér stakk eftir vexti, ekki sízt um húsabygg-
iugar, þvi þær gefa ekki beinan arð. Það
virðist þó allmikið skorta á, að menn gæti
þess sem skyldi.
Menn hafa nú alment komið auga á kosti
steinbygginga, sem óneitanlega er vel farið.
En mér finst helzt til lítið hafa verið gert til
að leiða athygli almennings að annmörkum
þeim, sem þeim fylgir, fyrst eg fremst kostn-
aðinum, sem oft mun íþyngja búskap bónda
um lengri eða skemri tíma. Þá virðast og
sumar steinbyggingar verða jörðunum til of-
mikilla gjaldþyngsla ef taka skal þær á leigu,
og skapa þeim sem búa á þeim eða eftirkom-
andi ábúendum þunga eða lltt bæra byrðí.
Flestir munu byggja eins og þeim hentar í
það sinn, hvað herbergjaskipun snertir, en oft
getur verið mjög óhagkvæmt fyrir annan, sem
síðar notar. En breytingar eftir á er oft ómöglegt
að gera og dýrar. Yfir höfuð erfitt að bæta
annmarka eldri húsa, sem gerð voru með-
an þessi húsgerð var á bernsku stigi. — Þá
er kuldi steinhúsa alkunnur og eldiviðareyðsla
til upphitunar, sem er óumflýjanleg svo fram-
arlega, sem menn ekki vilja eiga á hættu að
spilla heilsu sinni í frosta og harðindavetrum.
Sumir smekkmenn í byggingarlist, t. d. Guðm.
Hannesson, þykir allmikið áskorta að form bæja
þeirra, sem nú eru alment gerðir, sé þjóðlegt
eða fallegt og hefir helst til lítið verið gert
til að ráða bót á því.
Allir munu sammála um að bygging bæja
sé stór mál og væri því ekki til of mikils
mælst, þó gert væri ráð fyrir, að þeir er um
landsmál ræða, og einkum þeir er við bygg-
ingarmál fást, rituðu meira um það en reynd
er á. Nú er stór bylting í byggingum og því
nauðsynlegt, að alraenningur sjái sem ljósast
fyrirfram, kosti og lesti á hverju einu sera þar
að lýtur. Það mun öllum ljóst, að margir
bændur eiga ómögulegt með að byggja stein-
hús sakir efnaleysis. Forgöngumenn bygginga-
mála ættu því að gera meira en gert er að
leiðbeina þeim í bygging torfbæja, á þann