Einherji - 29.11.1967, Qupperneq 1

• Samvinnufélögln
skapa sannvlrSl á
vöru og auka öryggl
hvers byggðarlags
• Gangið í sam-
vlnnufélögln.
• Verallð við sam-
vinnufélögin
• Samvinnan skap-
Blaö Framsóknarmanna í Norðurlandskjördœmi vestra. ar betri lífskjör.
11.—12. tölublað Miðvikudagur 29. nóv. 1967
36. árgangur.
Stórielld lækkun krónnnnar
Gengisfelling um 25 prc.
Föstudaginn 24. nóv. kl.
16 var gengi íslenzku krón-
unnar fellt um nær 25%,
miðað við Bandaríkjadollar.
Áður höfðu Bretar fellt
gengi pundsins um 14.3%,
svo fall krónunn'ar er því
rúm 12% miðað við hið ný-
fallna pund.
Það mun áætlað að um
þriðjungur útflutningsfram-
leiðsla okkar fari til þeirra
landa, er fellt hafa gengið
með pundinu. Verðlækkun á
þessum útflutningi okkar
hefði því orðið um 7.9—
14.3% ef krónan hefði verið
óbreytt, eða um 5—6% með-
altal á öllum útflutningi. Það
sem þá er eftir, 19—20%
lækkun krónunnar, er því af
öðrum ástæðum, og allir
vita hverjar þær eru. Ríkis-
stjórnin og sérfræðingar
hennar telja núað það sé lág-
mark þess sem þarf til að
bjarga atvinnuvegunum og
útflutningsverzluninni frá
istöðvun og algjöru hruni.
Þetta er þá lárangur „við-
reisnarinnar". Átta ára „við-
reisn“. Viðreisnin hefur tek-
izt vel og náð tilætluðum ár-
angri, sagði Morgunbl. sl.
vetur. Já, víst er það árang-
ur, — þrjár gengisfellingar
á átta árum. Krónan orðin að
25 aurum í viðreisn. Vel af
sér vikið, og viðreisn skal
fram haldið!
IIVAl) EK ÞÁ EFTIR?
Fyrir nokkrum dögum
kom heimilisfaðir inn í verzl-
un þá, er hann skiptir ein-
göngu við, og gerði hvern
föstudag innkaup fyrir vik-
ima. Er hann hafði talið upp
6 vörutegundir er hann
keypti vikulega og búðar-
maðurinn svaraði alitaf: —
„'Því miður, það er búið“,
varð húsbóndanum að orði:
„Nú, hvað er þá eftir?‘-, og
þannig spyr nú maður mann:
Hvað er nú eftir? og eiga þá
ekki við hina uppseldu og
horfnu vöru, heldur loforð
fyrir kosningar og svik eftir
kosningar hjá núverandi rík-
isstjórn.
Verðstöðvunin, og reyndar
lög um hana reyndust blekk-
ing. Ráðstafanir á haustdög-
um ósannar og úreltar. Varð
staðan um gjaldmiðilinn svik
in og orð varðstjórans ó-
sönn. Er nokkur furða þó
hinn íslenzki borgari spyrji
nú: Hvað er eftir? Hvað
kemur næst?
Einangrun Siglufjardar rofin
Siglufjörður kominn í varanlegt samband við þjóð-
vegakerfi landsins. Strákagöng opnuð til umferðar
Strákajarðgöng
Vegnrinn um Siglufjarðarskarð
var opnaður til umferðar haustið
1946, og hafði lagning hans tekið
rúman áratug. Voru það Siglfirð-
ingar sjálfir og siglfirzk fyrirtœki,
er hófu vegagerðina með gjafa-
vinnu og sýndu þannig í verki á-
huga Siglfirðinga fyrir þvi að
koma Siglufirði í vegasamhand
við þjóðvegakerfi landsins. Vega-
gerðin yfir Skarðið tók 10 ár,
hófst 1936 og vegurinn opnaður
til umferðar 1946.
Þó að mikil samgöngubót vœri
að veginum yfir Siglufjarðarskarð
kom fljótt í ljós, að vegasam-
band þetta var með öllu ófull-
nœgjandi og einangrun Siglu-
fjarðar á landi ekki rofin, þar
sem vegurinn var oftast aðeins
opinn 4—5 mánuði á ári og teppt-
ist auk þess oft um hásumarið.
Var því fljótlega farið að ræða
um nauðsyn þess að koma Siglu-
firði í varanlegt og öruggt vega-
samband við Skagafjörð. Þá var
var samþ. á Alþingi, 24. febr. 1954,
þingsályktunartillaga, þar sem
ríkisstjórninni var falið að láta
athuga með hvaða haetti Siglu-
firði yrði komið í varanlegt vega-
samband við Skagafjörð.
Athugun sú er þingsályktunin
gerði ráð fyrir, var gerð af Snæ-
j birni Jónassyni, verkfræðingi,
sumarið 1955. Var niðurstaðan sú,
að tvær leiðir kæmu til greina.
Önnur með sjó fram frá Hrauni
(Heljartröð) um Mánárskriður,
Sauðanes og Stráka til Siglufjarð-
ar. Var þá miðað við, að farið
yrði utan í fjallinu, en ekki í
gegnum það. Hin leiðin var úr
Fjarðarbotni um 3.5 km löng
göng í gegnum Siglufjarðarfjall
í Nautadal í Fljótum. Þá var laus-
lega áætlað, að fyrri leiðin myndi
kosta um 10 millj. kr., en sú síð-
ari um 27 millj. kr. Varð niður-
staðan sú, að síðari leiðin kæmi
ekki til greina sökum kostnaðar.
Árið 1956 voru veittar á fjár-
lögum fyrstu 100 þús. kr. til
Siglufjarðarvegar ytri, en það er
leiðin sem nú hefur verið lögð.
Þá gerðu þeir Tómas Tryggvason,
jarðfræðingur, og Snæbjörn Jón-
asson, yfirverkfræðingur, nánari
athugrun á Strákum. Varð niður-
staðan sú, að öruggara yrði að
gera jarðgöng í gegnum fjallið en
að leggja veg utan í það. Þá á-
kváðu þeir einnig, hvar farið
skyldi inn í fjallið Siglufjarðar-
megin.
Á árunum 1957 og ’68 var unnið
nokkuð að vegagerð frá Siglu-
Framhald á 4. síðu.
10. nóv. 1967 er og verður
merkur dagur í sögu Siglu-
fjarðar. Þan dag kl. 13 var
einangrun Siglufjarðar á
landi formlega rofin og
Strákagöng opnuð til umferð
ar. Ingólfur Jónsson, sam-
göngumálaráðherra kom að
sunnan með fríðu og fjöl-
mennu föruneyti. Voru í
fylgd með náðherra þing-
meim Norðurlandskjördæmis
vestra auk fyrrv. og vara-
þingmanna, vegamálastjóri
og nokkrir fulltrúar hans,
þeir, sem unnið hafa að vega
gerðinni og Strákagöngum,
Árni Snævarr, form. og
frarhkvstj. Efrafalls, ásamt
Sigfúsi Thorarensen o.fl., er
sáu um gerð ganganna. Þá
komu einnig á vettvang fuil-
trúar frá hljóð- og sjónvarpi
og frétta- og myndatöku-
menn. Þetta fríða og fjöl-
menna föruneyti hélt inn í
göngin að vestan, en Sigl-
firðingar, undir stjóm bæjar-
stjóra og bæjarstjómar Siglu
fjarðar, fjöhnenntu ú't að
göngunum og mættust fylk-
ingar við eystri munna
Strákaganga, en Lúðrasveit
Siglufjarðar lék undir.
Þar flutti ráðherra vígslu-
ræðu og lýsti þessari merku
og einstöku Vegaframkvæmd
og þýðingu hennar fyrir
Sigluf jörð og nálægar byggð-
ir svo og þjóðarheildina.
Studdi mál sitt rökum hðins
tíma og þörf framtíðar.
Þakkaði öllum er að hefðu
unnið og þeim til hamingju,
er njóta skyldu og lýsti
Strákagöng og Siglufjarðar-
veg ytri opin til umferðar og
í þjóðvegatölu.
Bæjarstjóri, Stefán Frið-
bjarnarson, flutti ávarp.
Bauð gesti velkomna og
þabkaði þeim er að höfðu
unnið
Meðan þessu fór frtam
'blöktu fánar við hún. Skrif-
stofur og verzlanir vom lok-
aðar og frí í skólum bæjar-
Framhald á 3. síðu
NOllÐFRLANDSKJÖRDÆMI VESTRA
Kjðrdæmisbifli 1967
Sunnudaginn 5. nóv. sl.
var kjördæmisþing Fram-
sóknarmanna í Norðurlands-
kjördæmi vestra, háð í Mið-
garði við Varmahlíð. Þingið
setti formaður sambands-
stjómar, Guttormur Óskars-
son, Sauðárkróki. Bauð hann
fulltrúa og gesti þingsins vel
komna, einkurn þá þingmenn
flokksins er mættir vora, þá
Ólaf Jóhannesson og Bjöm
Pálsson. Fundarstjóri var
kjörinn Gísli Magnússon
bóndi Eyhildarholti, og fund-
arritarar: Grímur Gíslason
bóndi Saurbæ, og Jón
Tryggvason bóndi Ártúni.
I fundarbyrjun vom mætt
ir 43 fulltrúar auk þing-
manna og nokkurra gesta og
stjórnarm'anna sambandsins.
Fleiri bættust við síðar.
Fulltrúar skiptust þannig:
Frá Framsóknarfél. V.Hún
4 fulltrúar.
Frá Framsóknarfél. A.Hún
9 fulltrúar.
Frá Framsóknarfél. Sauð-
árkróks 3 fulltrúar.
Frá Framsóknarfél. Siglu-
fjarðar 5 fulltrúar.
Frá Framsóknarfél. Skag-
firðinga 12 fulltrúar.
Frá FUF, Skagafirði 10
fulltrúar.
Guttormur Óskarsson,
form. sambandsins flutti
skýrslu stjórnarinnar. Ing-
ólfur Kristjánsson las reikn-
inga blaðsins Einherja, og
Brynjólfur Sveinbergsson las
reikninga sambandsins og
vom allir reikningar samþ.
athugasemdalaust.
Ólafur Jóhannesson, alþm.
ræddi um stjórnmálaviðhorf-
ið. Ræddi hann einkum úr-
slit alþ.kosninganna sl. vor,
svo og efnahagsmálafrum-
varp ríkisstjórnarinnar, og
urðu miklar umræður á eftir
og tóku margir til máls og
sumir ofitar en einu sinni.
Þingið kaus tvær nefndir til
starfa á þinginu: kjördæmis-
nefnd og landsmálanefnd.
Báðar nefndirnar skiluðu á-
liti, er fundurinn afgreiddi.
Flestir fulltrúar tóku þátt í
nefndarstörfum. Framsögu-
maður landsmálanefndar var
Magnús Gíslason, Frosta-
stöðum, en kjördæmisnefnd-
ar Ragnar Jóhanness., Siglu-
firði.
Kl. 16 var stutt kaffihlé
og veitingar framreiddar á
fundarstað. Kl. 21 var hlé til
kvöldverðar. Var matur
framreiddur í hótelinu
(Varmaihlíð. Daust eftir mið-
nætti var störfum þingsins
lokið og þakkaði formaður
fulltrúum fundarsetu og góð
Framhalil á 5. síðu.