Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2005, Blaðsíða 8

8 LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 2005
Helgarblað DV
Fréttaskýring
Skortur á hermönnum í bandaríska hernum er farinn aö segja verulega til sín. Menn sem
eru orðnir afar og ættu að vera komnir á eftirlaun eru sendir til að berjast í írak. „Þetta er að verða stríð
gamalmenna,“ segir hinn tæplega fimmtugi liðþjálfi James Dickerson sem á fjögur börn og tvö barnabörn.
Mannfall Vaxandi mannfall og erfið-
leikar við að fá nægilega marga menn til
að ganga i Iraska herinn gera það að
verkum að Bandarfkjamenn verða isi-
auknum mæli að kalla til varalið sitt og
sendir afei0 raks
Stöðugt fleiri bandarískir her-
menn í írak eru með grátt í vöngum,
sköllóttir og þykkir um miðjuna.
Skortur á hermönnum í bandaríska
hernum er farin að segja verulega til
sín og hefur það leitt til þess að fleiri
og fleiri úr varaliðinu og Þjd'varð-
liðinu eru kallaðir til að gegna her-
þjónstu í stríðinu. Menn sem komn-
ir eru að fimmtugu og þegar orðnir
afar eru að verða áberandi í írak.
„Þetta er að verða stríð gamal-
menna," segir hinn tæplega fimm-
tugi liðþjálfi James Dickerson í við-
tali við dagblaðið New York Daily
News en sjálfur á hann fjögur börn
og tvö barnabörn.
Blaðið slóst nýlega í för með hópi
hermanna í nætureftirlit og leit að
jarðsprengjum skammt fyrir utan
borgina Baquba. Tveir í hópnum
voru orðnir afar. Annar þeirra, Paul
East, hafði verið kallaður aftur í her-
inn úr varaliðinu en hann hafði ekki
gegnt herþjónustu í 12 ár. „Útbún-
aður okkar er allt öðruvísi en áður,"
segir East, sem er 43 ára gamall og á
tvær dætur og eitt barnabarn. Með
honum í hópnum er Dickerson sem
eytt hefur 22 árum ævi sinnar í hern-
um. Dickerson var meinað um að
fara á eftirlaun vegna skipana frá
Pentagon sem banna hermönnum
slíkt vega stríðsins í írak.
Um helmingur úr varaliðinu
Um helmingur þeirra bandarísku
hermanna sem nú berjast í írak
kemur úr varaliðinu eða Þjóðvarð-
liðinu en herinn krefst þess að þess-
ir menn séu í þjálfun og geti barist.
Þessir miðaldra menn sem kallaðir
hafa verið til úr stofusófum sínum
hafa í sjálfu sér ekkert á móti því að
vera virkjaðir á ný. En það kemur
flestum þeirra verulega á óvart að
vera sendir í fremstu víglínu. „Ég er
hérna og tilbúinn að vinna mín
verk," segir Lawrence Turner, 44 ára
gamall liðþjálfl frá Dover í Tenn-
essee. Hann var kallaður til þjónustu
13 árum eftir að hann hætti í hern-
um og er nú staðsettur í herstöðinni
við Baquba. Hann er fyrrverandi
fallhlífarhermaður og vann í verk-
smiðju í heimabæ sínum er honum
barst tilkynning um að hann væri
aftur orðinn hermaður. „Þegar ég
yflrgaf herinn fékk ég eftirlaun frá
honum og átti aldrei von á að enda
svo hér 13 árum síðar. Og ég hélt að
við yrðum staðsettir í baklínunni...
Þeir eru að verða uypiskroppa með
menn."
f miðri skothríðinni
Fyrir Dickerson er hættan
stöðugt fyrir hendi eins og nýlega
þegar bílalest sem hann var með
lenti í miðri skothríð uppreisnar-
manna eftir að lestin var stöðvuð
með tveimur bílsprengjum.
Dickerson sem vinnur sem sjúkra-
liði í Augusta í Georgíu sá uppreisn-
armenn rísa upp um 50 metra frá
bíl sínum og hefja skothríð gegn
honum. „Ég gat séð kúlnahríðina
koma í áttina að bílhurðinni," segir
hann. Ein af kúlunum skall á bíl-
rúðunni sem hann horfði út um en
brynvarið glerið bjargaði honum
frá skaða. „Ef ég hefði stigið út úr
bílnum um leið og lestin stoppaði
hefðu þeir náð mér," segir hann.
„Ég held að ég hafi þjónað landi
mínu nógu lengi. Ég er orðinn of
gamall fyrir þetta."
Hefur ekki séð börnin sín í
fimm mánuði
Peter Mucciarone sem er fertug-
ur major frá New York eyddi nýlega
morgunstund í árásir á nokkra
bóndabæi í níðþungum herklæð-
um, kevlar-hjálmi oghríðskotariffli.
Heima vinnur hann sem lögreglu-
maður. „Það kemur mér á óvart að
standa í þessum á mínum aldri,"
segir hann um leið og hann gengur
eftir moldarvegi í þorpi fyrir utan
Samarra, sem þekkt er fyrir að vera
fullt af uppreisnarmönnum sunni-
múslima. „Ég hef ekki talað í talstöð
í áratug," segir hann. „Hér hafa þeir
mikið að segja en lítið af mönnum."
Peter og aðrir úr varaliði Pennsyl-
vaniu eru í fremsta sæti víglínunn-
ar. „Ég hef verið sprengdur upp
þrisvar og lent í 30 skotbardögum,"
segir Peter og viðurkennir að vera
hans í írak sé þung byrði fyrir fjöl-
skyldu hans, eiginkonu og tvö börn,
átta og tíu ára. „Ég hef ekki séð
börnin mín í flmm mánuði."
Skólaliði í sprengjuleit
Carlos Brown er tæplega fertug-
ur skólaliði frá Memphis sem nú
leitar að sprengjum á vegunum fyr-
ir utan Baquba. Brown segir að her-
flokkur hans sé í góðri þjálfun og að
mórallinn meðal þeirra sé góður.
En hann viðurkennir að hann hafi
varann á. „Við munum vinna okkar
verk," segir Carlos. „Hins vegar átt-
aði herinn sig ekki á því hve mikinn
mannskap þeir þurftu til að vinna
sína vinnu." Og það er mergurinn
málsins fyrir alla þá fertugu og
fimmtugu bandarísku hermenn
sem nú sinna skyldum sínum í írak.
Vaxandi mannfall og erfiðleikar við
að fá nægilega marga menn til að
ganga í íraska herinn gera það að
verkum að Bandaríkjamenn verða í
síauknum mæli að kalla til varalið
sitt og senda það í fremstu víglínu í
stríðinu.