Mjölnir


Mjölnir - 10.08.1962, Blaðsíða 1

Mjölnir - 10.08.1962, Blaðsíða 1
Síldarsöltun leyfð aftur Nölusiamuiugfuiii loklð þegfar gera má ráð fyrir að vertíöinni sé lokið. Afskipti rík- isistjornariunar af síklariitveg'iiiiiiii eru sanifellclur öliapfiaferill Háffsmártaðar sölfunarsföðvun Sl. þriöjudagskvöld, hálfum mónuði efir að Síldarútvegsnefnd tilkynnti að söltun síldar upp í gerða samninga væri lokið, og meira en hálfri annarri viku eftir að söltunarbannið var tilkynnt, kom loks tilkynning um, að söltun væri leyfð á ný. Þegar þetta leyfi loksins kom, var hlé á veiðum vegna veðurs, og horfur á, ef höfð er hliðsjón af reynslu undan- farinna ára, að sumarsíldarvertíð- inni væri lokið. Vildi ekkerf ábyrgjasf Síldarsaltendur fóru þess á leit við ríkisstjórnina, þegar sölt-j un upp í fyrirframsamninga var langt komin, að hún ábyrgðist 82% afurðalán af nokkru magni, sem saltað yrði umfram samninga. Síldarútvegsnefnd mælti með beiðni þeirra, enda stóðu þá yfir samningar við Sovétríkin. En ríkisstjórnin neitaði, og mun sú neitun liafa átt stærstan þáttinn í söltunarbanninu. Þessi framkoma ríkisstjórnar- innar hefur komið mörgum til að rifja upp afstöðu vinstri stjórnar- innar 1956, er söltun upp í gerða samninga var lokið. Það mun hafa verið fyrsta embættisverk Lúð- víks Jósefssonar, þáverandi sjáv- arútvegsmálaráðherra, að gefa út tilkynningu um að ríkisstj órnin ábyrgðist söltun á allt að 50 þús. tunnum umfram gerða samninga. Varla einleikið Það er merkilegt fyrirbæri, og tæplega einleikið, að samningar við einn helzta síldarkaupandann, Sovétríkin, skyldu hafnir svo seint, að ekki voru horfur á að þeim lyki fyrr en í lok síldarvertíðar, miðað við reynslu undanfarinna ára. Ástæðan mun vera sú, að við- skipti við Sovétríkin og önnur Austur-Evrópulönd eru illa séð í Efnahagsbandalagi Evrópu, en þar eygir ríkisstjórn íslands nú helzt hjálpræði. Er markmið ríkis- stjórnarinnar að draga sem mest úr þessum viðskiptum. Hins vegar þorir hún og erindrekar hennar ekki að ganga opinberlega í ber- högg við hagsmuni almennings með því að banna síldarsölu til Sovétríkjanna. Hitt er talið hyggi- legra, að draga gerð þeirra á langinn, í von um að ekki saltist upp í þá. Onnur ástæða en þessi mun ekki vera til fyrir þeirri kynlegu aðferð, sem höfð hefur verið við þessa samningsgerð. Ohappaferill. Annars var söltunarstöðvunin ekki eina tjónið, sem ríkisstjórn- in hefur valdið síldarframleiðsl- unni á þessu sumri. Allar gerðir hennar í sambandi við þessa þýð- ingarmiklu framleiðslugrein hafa verið einn samfelldur skemmdar- verka- og óhappaferill, sem ef- laust hefur valdið hundraða milljóna framleiðslutapi nú á nokkrum mánuðum. Með því að banna vélsmiðjun- um að scmja við jórniðnaðarmenn í vor, stöðvaði ríkisstjórnin í margar vikur vinnu við nýju síld- arverksmiðjurnar ó Austurlandi. Sú stöðvun hefur valdið geysilegu veiðitapi. Með stuðningi sinum við verk- bann bótaeigenda í vor, stöðvaði ríkisstjórnin flotann í hólfan món- uð. Allan þann tíma bókstaflega mokuðu Norðmenn upp síld ó ís- landsmiðum, og íslenzk leitarskip fundu mikið magn af auðveiðan- legri síld skammt hér norður af Siglufirði. Loks kemur svo söltunarstöðv- unin, sem var undirbúin með því að draga ó langinn samningana við Sovétrikin, unz sýnt þótti, miðað við reynslu undanfarinna óra, að þeim yrði ekki lokið fyrr en að vertið lokinni. Það er sann- arlega ekki ríkisstjórninni að þakka, ef þetta tilræði veldur ekki þjóðinni tugmilljóna tjóni. Með úrskurði gerðordómsins um sildveiðikjörin, sem kveðinn var upp cð undirlagi rikisstjórnarinn- ar, er svo sjómannastéttinni, þeirri stétt, sem þjóðin ó mest undir i efnahagslegu tilliti, rétt lítilmótlegt spark ó miðri beztu síldarvertíð sem komið hefur um órabil, og sýnt var að mundi færa útgerðarmönnum stórgróða. Er ekki mól, að slikum ódæm- um linni? Hvenær losnar þjóðin við þessa gæfusnauðu rikisstjórn? »Stráhaveflirim« „Aðfaranótt 7. ágúst tepptist vegurinn yfir Siglufjarðarskarð vegna snjóa. Yta var send upp til að ryðja snjónum af veginum og var hann aftur opinn til umferðar um morguninn. Færð á veginum var þó svo slæm, að áætlunarbíll, sem venju- lega er ekki nema tæpan klukku- tíma inn að Brúnastöðum í Fljót- um, var þrjá og hálfan tíma að fara þessa leið. Mikill fjöldi siglfirzkra híla tepptist fyrir innan Skarðið." Oviðunandi ástand samgöngumáia. Ofangreind frétt lætur ekki mikið yfir sér, en hún minnir okk- ur þó all óþyrmilega á hið óvið- unandi ástand samgöngumála, sem Siglfirðingar eiga við að búa. Eftir að komið er fram í ágúst er vart óhætt að bregða sér úr bænum, öðruvísi en að eiga það á hættu að teppast fyrir innan Skarð í lengri eða skemmri tíma sökum shjóa, og enginn veit hve- nær vegurinn lokast algerlega á haustin. Það eru því engin undur þó að raddir, sem krefjast tafarlausra úrbóta, gerist nú æ fleiri og há- værari. En því miður verður ekki sagt að undirtektir ráðamanna séu að sama skapi. Tómlæti ríkisstjórnarinnar og þingmannaliðs hennar gegnir hreinustu furðu. Nær engar þær kröfur, sem héðan hafa borizt hafa fengið jákvæðar undirtektir og sáralítið miðar lagningu RAd síldarverksmiðja Siglufjarðar- kaupstaðar, hafði um síðustu helgi tekið á móti rúmlega 87 þús- und málum síldar í suinar. Er það mesta síldarmagn, sem verksmiðj- unni hefur borizt. Að auki hefur hún svo fengið um það bil 27 þúsund mál af síldarúrgangi frá söltunarstöðvum. Unnið hefur verið úr allri þess- ari síld og eru afurðirnar um það bil 2.400 tonn af lýsi og 2.400 tonn af mjöli. Rúmlega helmingur afurðanna hefur þegar verið seld- ur og unnið er að sölu á eftir- stöðvunum. Mörg brýn verkefni bíða fram- Ð K A kvæmda við verksmiðjuna, svo sem stækkun á þróarplássi verk- smiðjunnar, sem nú rúmar aðeins 18—20 þúsund mál. Þá þarf og nauðsynlega að koma upp vinnslu- tækjum fyrir soðkjarna og stækka mjölgeymsluhús, steypa utan um reykháf og stórbæta aðbúnað þess verkafólks, sem við verksmiðjuna vinnur, en hann mun vera með því allra lélegasta, sem hér gerist og er þó ekki allt í sómanum í þeim efnum annars staðar. Engar ákvarðanir hafa verið teknar um framangreindar fram- kvæmdir nema steypingu reyk- háfsins. Ólík viii Þann 27. júlí s.l. kom til lands- ins nýr og glæsilegur bátur, Skarðsvík SH 205, 155 brúttó- lestir að stærð. Þessi glæsilegi bát- ur kemur í stað Skarðsvíkur, sem fórst þann 11. febr. s.l. er hún var að koma frá leit að skipverjum af b/v Elliða, sem fórst daginn áður. Það er vissulega ánægjuefni, að kominn skuli góður bátur í stað Skarðsvíkur, en Siglfirðing- um er það harmsefni, að enn skuli enginn bátur kominn í stað hins góða og fengsæla skips, Ell- iða. Viðbrögð og vinnubrögð mannanna, sem ráða á Sandi og Siglufirði eru svo gerólík, að engu nubrögð tali tekur. Þar snúa menn sér strax að því í alvöru að fá nýtt skip. Hér snúast menn kringum sjálfa sig og ekkert gengur. Þegar líður að kosningum í vor gerir bæjarstjórinn og hans menn báta- málið að kosninganúmeri, aug- lýsa næstum upp á dag hvenær hinn nýi bátur muni hefja veiðar og telja sér allt til fremdar í at- höfnum til þess að „hinir bát- arnir“ komi sem fyrst á eftir. Enn eru athuganir og vanga- veltur, grobb og gaspur það eina sem almenningur veit að ráða- menn Siglfirðinga hafa aðhafzt í bátakaupamálinu. Þeir stjórna vinnu við lagningu Strókavegarins: Jóhann Lúðviksson, verkstj. t. v. og Gísli Felixson, eftirlitsm. t. h. Strákavegarins, sem þó verður eins og allir vita eina viðunandi lausnin á samgönguvandamálum Siglufjarðar. Fjárveitingar hlægilega lágar. Fjárveitingar til Strákavegar- ins eins og Siglfirðingar kalla hann, eða Siglufjarðarvegar ytri, eins og hann er nefndur á fjárlög- um eru hlægilega lágar, miðað við þá miklu fjárupphæð, sem vegar- lagningin í heild mun kosta. Því að það mun ekki ofmælt að lögn Strákavegarins muni verða í hópi dýrustu vegalagna á land- inu, enda óhemjumiklar torfærur við að etja. En með áframhaldandi fjárveit- ingum, svipuðum að upphæð og undanfarin ár, er óhœtt að full- yrða að verkið muni taka að minnsta kosti 30 ár til viðbótar, eða jajnvel enn lengri tíma. Fjárveitingin til vegarins í ár var 700 þúsund krónur, en gerð var tilraun til að útvega 300 þús- und krónur til viðbótar, og stóðu vonir til að það tækist, en þó með því skilyrði, að sú upphœð yrði dregin jrá fjárveitingu nœsta árs. (Framliald á 2. síðu)

x

Mjölnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Mjölnir
https://timarit.is/publication/864

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.