Fylkir - 11.03.1966, Qupperneq 1

18. árgangur.
Vestmanaeyjum, 11. marz 1966.
10. tölublað.
Móigagn
Sjólfstœðifc.
flokksins
•'n ■ ■
Enn aukast rauzt-
ir varðstjórans
Þrátt fyrir margítrekaðar áskor-
anir hefur Sigurgeir varðstjóri
ekki ennþá treyst sér til að upplýsa
hvernig málflutningur hans á bæj-
arstjórnarfundi 26. jan. komst til
birtingar í Nýjum Vikutíðindum,
löngu áður en janfvel Framsóknar-
blaðið skýrði frá honum. Hann
hefur þó haft mörg tækifæri til að
koma áliti sínu á framfæri, en hvað
dvelur kappann?
Nú varð hann fyrir því happi,
að ég sagði óviljandi, að ræðuefnið
hefði birzt tveimur dögum eftir, en
átti að vera fáum dögum eftir, eins
og ég hafði áður skýrt frá, smbr.
Fylki 11. febr. s. 1.
Ræðuefni varðstjóráns er forsíðu
grein Nýrra Vikutíðinda 4. febrúar
s. 1. (en ekki 28. jan.), 5. tbl., 7.
árg. Þennan misgreining er mér
Ijúft að leiðrétta. Þetta grípur Sig-
urgeir fegins hendi og þykist nú
laus allra mála. Sannast þar hið
fornkveðna, að litlu verður vöggur
feginn.
En svo auðveldlega sleppur hann
ekki.
Ennþá berast böndin að honum
og aldrei meira, en nú reynir á
manndóm hans að gefa viðhlýtandi
skýringu.
Bæjarbúar taka ekki mark á nein
um útúrsnúningum. Mér hefur ver-
ið bent á, að grein úr Framsóknar-
blaðinu 26. jan. s. 1. er birt í nýj-
um Vikutíðindum 11,- febrúar s. 1.
Það er ósköp eðlileg afgreiðsla,
fyrst heima í héraði, en síðar í
Reykjavíkurmálgögnum. Með ræðu
stúf Sigurgeirs er þetta öfugt.
Fyrst er birt í Nýjum Vikutíðind-
um, 4. febr., en ekki fyrr en 9.
febrúar í Framsóknarblaðinu.
Þó að Framsóknarforkólfarnir af
skiljanlegum ástæðum þori ekki að
viðurkenna samneyti sitt við Ný
Vikutíðindi — þá vita bæjarbúar
betur.
Sporin hræða og allir vita, hvaða
manngerð komst til æðstu valda
hjá Framsókn, þegar áhrif hennar
voru hér mest.
Er kannski verið að vekja upp
drauginn?
Jóhann Friðfinnsson.
P.S. Ef Sigurgeir fær ekki að
birta sannleika málsins í Framsókn
arblaðinu, t. d. af ótta við að
styggja flokksbróður sinn, þá skal
ég sjá um að koma játningunni í
þetta blað.
J. F.
Engilberí Gídason
mólammeisfari
heiðraður.
Á síðasta Iðnþingi er haldið var
í Hafnarfirði í nóv. s. 1. var Engil-
bert Gíslason málarameistari sæmd
ur gullmerki Landssambands iðnað
armanna. Var Engilbert sæmdur
þessum æðstu verðlaunum fyrir
frábær iðnaðarstörf um tugi ára.
í kaffisamsæti, sem haldið var að
Hótel H. B. þann 27. f. m., þar sem
mættur var Vigfús Sigurðsson, for-
seti Landssambands iðnaðarmanna,
stjórn Iðnaðarmannafélags Vest-
mannaeyja, svo og nokkrir gestir,
var Engilbert afhent þetta gull-
merki af forseta samtakanna.
Engilbert byrjaði á iðn sinni,
málaraiðninni 1898 og stundaði
hana óslitið til ársins 1955, er
hann hóf störf við málningarvöru-
verzlun sona sinna, svo að hann er
i vissum skilningi ennþá í faginu,
og ennþá vinnur hann, 88 ára að
aldri.
Auk starfa síns í málaraiðninni
hefur Engilbert fengizt mikið við
listmálun, og má segja, að hann sé
listmálari Eyjanna, því að flest
málverka hans eru héðan úr Eyj-
um, af landslagi, atvikum eða at-
vinnusögu. Sýningar hefur Engil-
bert haldið á verkum sínum og
hlotið mjög góða dóma. —
Blaðið óskar Engilbert til ham-
ingju með þann verðskuldaða heið-
ur ,er honum hefur hlotnazt.
Nafnlaumr
í Brautinni s. 1. miðvikudag er
smáklausa, sem nefnist í stuttu
máli. Er þar skýrt frá, að ég hafi
nýlega gengið á fund bankastjóra
Framkvæmdabankans í Reykjavík
og spurzt fyrir um lán til handa
bæjarsjóði til vatnsveitufram-
kvæmda. Segir blaðið, að banka-
stjórinn hafi hlegið köldum hlátri
og spottþrungnum þó. Síðan hafi
hann bent mér á, að Vestmannaey-
ingar þyrftu ekkert lán til þeirra
framkvæmda, ef þeir aðeins létu
gróðafyrirtækin í Eyjum greiða
réttmæta skatta. Klikkir blaðið út
með því að segja, að bankastjórinn
hafi uppgötvað, að ég kynni þó að
blygðast mín, svo sneyptur hafi ég
verið eftir samtalið.
Eg er ekki að rekja þessa frásögn
Brautarinnar hér vegna þess að
hún í sjálfu sér skipti nokkru máli,
heldur vegna þess, að hún er mjög
sláandi dæmi um heiðarleik og bar-
áttuaðferðir þeirra, sem að Braut-
Vatnsveitan
Unnið er sleitulaust að ýmsum
undirbúningi í sambandi,við vænt-
anlega vatnsveitu frá ,,landi“. Er
hér um mjög mikla undirbúnings-
vinnu að ræða, svo sem að líkum
lætur, þar sem um svo sérstætt verk
er að ræða.
Nýlega hefur Guðlaugur Gíslason
fyrir hönd bæjarstjórnar, gengið
frá samningum um kaup á vatns-
leiðslurörum, er leiða á frá vatns-
bólinu er virkjað verður. Er hér
um að ræða 22 km. langa leiðslu
af 10 tommu víðum rörum. Eru rör
in keypt í Póllandi. Gert er ráð fyr
ir í kaupsamningi, að rör þessi
komi til landsins í maí eða fyrri-
part júní og þá verði þegar hafizt
handa um að leggja þau frá vatns-
bólinu niður „í Sand“. Er fyrirhug-
að þessum hluta verksins ljúki á
sumri komanda.
slúðursöður
inni standa. í þessu tilfelli manna
þeir sig þó upp í það að birta slúð-
ur sitt á prenti. Venjulega aðferðin
hjá þessum aðilum hefur verið að
búa slíkar sögur til og koma þeim
á kreik og þykjast síðan hvergi
vera við riðnir, og er það hinn
venjulegi háttur lítilssigldra róg-
bera.
Eg vil í sambandi við þennan
fréttaflutning Brautarinnar geta
þess, að ég hef aldrei, hvorki munn
lega né bréflega minnzt á lán til
vatnsveituframkvæmda við banka-
stjóra Framkvæmdabankans, þann-
ig að hér er um hreinan uppspuna
að ræða, en mjög góða sönnun þess
hversu lítið mark er takandi á
þeim fullyrðingum, sem í Brautinni
birtast eða þeim söguburði, sem að-
standendur hennar eru alltaf öðru
hvoru að reyna að koma á kreik.
Virðist vera um mikla málefnafá-
tækt að ræða hjá blaði, sem barf
að grípa til slíkra úrræða í kosn-
ingabaráttunni.
Guðl. Gíslason.
Yfir 5 þús. manns.
íbúatala í Vestmanna-
eyjum komin yfir 5 þús.
Nýkomin er skýrsla Hagstofunn-
ar yfir fjölda landsmanna árið
1965. Er þarna margháttaðan fróð-
leik að finna, svo sem um kyn,
aldursskiptingu, atvinnu og þess
háttar.
Samkvæmt þessari skýrslu eru í-
búar Vestmannaeyja 1. des. s. 1.
orðnir 5023, er það í fyrsta skipti,
sem þeir komast yfir 5 þúsund.
Karlar eru 2628, en konur 2395. Af
þessum íbúafjölda eru 16 ára og
eldri 3133, en yngri 1890.
Vestmannaeyjar eru nú 5. stærsti
kaupstaður landsins.